kendimi yağmurda ıslanmış bir kedi gibi

kendimi yağmurda ıslanmış bir kedi yavrusu gibi hissediyorum bazen,
sokaklarda tek başına dolanmaktan bitap düşmüş,
onlarca acımasız insandan umut bekleyecek kadar iyi yürekli,
tüylerimden dökülen yağmur damlaları gizliyor aslında üzüntümü,
aslında köpeklerden kaçmam gerekmiyor bu kadar acımasız varken,
tam caddenin ortasina gelmis gibi hissediyorum ama icimden bir his geri don diyor ve geri donuyorum onca zahmetle geldigim yolun ortasından ,
kimse bilmiyor sevgiye olan açlığımı küçük bi kız dürümünün kenarından bir parça koparıp veriyor ama annesi elleme ıssırır diyip sürüklercesine alıp zütürüyor o sevimli kızı,
bir yağmurlu akşam da böyle hüzünlü geçiyor benim için,
ben ağlıyamıyorum ama benim için ağlayanlar çok...

edit: (bkz: kendimi bir battaniye gibi hissediyorum)

diğer yazılarım için
bkz:kendimi hissediyorum başlıklarım

@8 @10 bendensiniz panpalar :(

:( yağmur değil onlar göz yaşlarım, sadece başında durup izlemem hak bana, kucağıma almaya cesaretim yok, oysa ne kadar ihtiyacım var seni gök kuşağına sarıp yüzündeki tebessümle ısınmaya... ama yapamam mümkün değil,ne olur bakma öyle giberler anlıyormusun hepimizi giberler :(

köpeklerden kaçmam gerekmiyor bu kadar acımasız varken... cok anlamlı lann

:(

duygulandım :( şuku

ahah amatörler

kalk gidelim azizim

ahaha

ne diyon lan dal yannan

beyler buralarda joop marka cüzdan gören var mı?

:(

okumadım da
iğrençlik sezdim
öff pff

kayıtsız bir varoluş başlar

:(

fena oldum lan şuku

:(

Ahahaha güldüm. bin

saçlarını kuruttun mu?
iyi bak onlara (:

@4 bir cami kenarına sığındım orda buldugum bir kartonun uzerinde uyuyorum şimdi saçların kurumak üzere

@1 panpa ):

adam şizofren dıbına koyim.