evelsi gün yanıma hiç gelmedi zaten. gözüm onur arar olmuştu inanın beyler nedenini bilmiyorum belki sığınacak birini arıyordum. aşırı takıntılı biri olduğum için dün dediklerini düşünüyordum benim nerem bencil diye diye kafamı gibiyordum ki göz göze geldik arkasını dönüp yürümeye devam etti okula doğru. adımlarımı hızlandırarak ona yetiştim sol omzundan tutup kendime yavaşca çevirdim bencil olan ben miyim sen misin diyerek suratına yapıştırdım cevabı beyler. utandı biraz ama hiçbirşeyi kabullenemeyen altta kalan bi kişiliği vardı ki bunu sonralardan anladım. ne yaptım ki ben diyerekten saçma saçma gibilesi bi kaç cümle kurdu uzatmadım. uzaklaştım oradan. o günü de öyle kafaya taka taka geçirdim okadar takıntılıydım ki beyler zaten bu yüzden iki tane hastalığım doğuyor ileride anlatacağım bunlarıda nasip olursa. cuma günüydü kalkıp minibüsüme binip okuluma geldim her zaman ki gibi geç kalarak sınıfa girdim yerime geçecektim ki hocam hayırdır deniz diyerek çevirdi beni özür dileyerek yürümeye devam ettim ve sırama kafamı koyup kulaklığımı da takıp tenefüs olmasını bekledim öyle de oldu zaten heyecanlı heyecanlı çıktım okulun o geniş bahçesine. belki yanıma gelir bir umut diye ki gelen giden olmadı öğlen tenefüsüne kadar. dersleri erken bitecek ola ki koşa koşa yanıma geldi çok acelem var diyerekten utana sıkıla numaramı istedi tereddüt etmedem yapıştırdım numarayı zaten.
mutlu olmuştum lan beyler zütüme yediğim o kadar kazıktan o kadar ihanetten sonra sığınacak birini bulduğumu zannetmiştim. okuldan çıktım işte mesaj atmasını bekliyorum ama hala deli gibi heyecanlıyım. eve varıp bilgisiyarımı açıp oyun oynayıp birazda müzik dinleyerek kafamı dağıtmaya çalıştım telefon seslide olmasına rağmen ki hayatta telefonumu sesliye almayan ben sürekli telefona bakıyordum. en sonun da dayanamayıp zehraya mesaj attım bana zeynebi anlatır mısın diye?

-deniz.
+ efendim
- zeynep sandığın gibi biri değil.
+ nasıl yani ?
- 3 yıllık bir sevgilisi var.
kafam allak bullak olmuştu beyler ne yapacağımı bilemedim sinirlendim aşırı sinirli bi tiptim zaten şiddete de meğlim oldukca vardı ki hala var biraz durulsamda uyuyor içimde biyerlerde farkındayım. o sinirle kalkıp duvara, dolaba önüme çıkan her yere vurmaya başladım. o sinirle zaten bayıldım orada beyler ne kadar uzandım yerde bilmiyorum ama kalktım tekrardan elimin sızlamasıyla birlikte bi 5 dakika yüzümü yıkadım odama geri döndüm sinirli sinirli müziğimi açtım tekrardan. aklıma telefonum geldi açayım dedim zeynep mesaj atmıştı beyler whatsapptan ben zeynep diye.

konuşmaya devam ettik öyle günlerce ben buna pek karışmak istemesemde kendime yediremediğim için en sonunda patlak verdim çünkü çevresinde ki erkeklerle çok haşır neşirdi erkeklerde güzel kızı görürde ilgilenmez mi amk. patladım en sonunda buna hiç bir hakkım olmayarak giriştim.
+ zeynep benim bi karakterim bi ağırlığım bi kişiliğim var. oturduğum yerde bile herkesin ben gelince konuşma şekli değişir ağırlaşırlar sen bu karakterde bu yapıda ki bi adamın önünde elin binleriyle fingirdeşiyosun.

- ne demek bu? onlar benim arkadaşım sadece.

+ ben arkadaş falan anlamam. erkek erkektir. rahatsız oluyorum ya buna göre bi şekil ver kendine yada ben gibtir olup gideyim.

- tamam dedi bunu konusarak hallederiz falan çevremdekilerle.

diyerek kapattı konuyu. mutlu olmustum aslında sözümü dinliyordu sözümü dinlemesinden değil bana saygı duymasından mutlu olmuştum aslında. bigün okulda yine aynı konu tekrarlanıyor işte izliyorum uzaktan ama çaktırmıyorum hiç burak isminde bi bin zeynebe el kol şakaları yapıyor orasına burasına dokunuyor böyle. mesaj attım telefonuna.

+ ne yapıyosun?

- oturuyoruz öyle burakla, sen?

+ sizi izliyorum.

deyince bu biraz mesafe koyarak uzaklastı buraktan. burak hala devam ediyodu ama beyler. kalktım o sinirle yanlarına gittim önce bi selamımı verdim Selamun Aleyküm diyerek girdim ortama. aleyküm selam kanka dedi hiç bir muhabbetim olmayan adam. hayatım boyunca dikkat ettiğim iki konu vardı beyler birincisi kimseye kardeşim demedim dememeye çalıştım öz bir abim vardı ondan başkasına. ama çok sağlam iki de dostum var.
bu bana kanka diyince ben kızardım bir sinirlendim beyler pek çaktırmasamda. bu sefer zeyneple şakalasmaya devam edince tuttum bunu yakasından sen dedim gel benimle bi.
okulun kapısına zütürdüm Soner Dayı vardı okulun bekcisi candır kendisi. dayı bizim ufak bi işimiz var diyerek girdim konuya. tamam denizim kısa tut ama dedi. eyvallah dayı dedim aldım elemanı okulun kapısından çıkararak tenha bi köşeye çektim.
hiç çekinmeden girdim konuya böyle böyle anlattım buna herşeyi.
eyvallah da o senin sevgilin değil ki der demez. buna sağlam bi sağ kroşe geçirdim beyler yere düştü zaten o şiddetle yakasına yapışıp gel daha bitmedi diyerek kaldırmaya çalışsamda yakasından tamam özür dilerim gibi şeyler diyerek yumuşattı bin beni.
ben okula geri döndüm zeynebe mesaj atmadım. ogünün akşamı o sağlam bir mesaj atarak moralimin dıbınakoymuştu işte burağı dövmeme, dövmeme demeyelim ona vurmama kızmış olmalıki konuşmayı kesmek istedi falan. peki dedim çünkü giden birine asla dön demedim. acısını yaşadım ama dön demedim.

https://www.youtube.com/watch?v=7T9F2RrsDKY

devam ediyorum inceden beyler sigaramı içime çekerken. dediğim gibi zeyneple muhabbeti selamı kesmiştik daha doğrusu kesmiştim. ipe zütürseler yazmazdım, yazmadım da şu zamana kadar giden birine beyler az önce biri daha gitti benden sesimi çıkarmadım. çünkü gitmek öyle kolay bi eylem değil harbiden neyse. aradan bi ay geçmiş ola ki zeynebin mesaj atacağını hissediyordum zaten öyle de oldu. özledim galiba diyerekten girdi konuya işte ben tekrar kandırılmayı bekliyordum ama birşeyleri anlamıştım beyler zamanla zeynebi tanımıştım yalnız kaldığında bana nasıl geri döneceğini anlamıştım asla fırsat için kullanmadım bunu çünkü onu sevdim harbiden kolum da iki tane bistüri yarası bitane de yanık duruyor ikinci dereceden. bunlarıda anlatacağım vaktimiz bol nasıl olsa. günlerimiz öyle devam etti beyler zeynebin 3 yıllık sevgilisinin adı mehmet. zeyneple ilişkimiz devam ederken zehrayı sıkıştırdım bir köşeye anlat dedim zeynep hakkında ne biliyorsan biraz sıkılsa da sonunda dökülmüştü dudaklarından o cümleler beyler. mehmet 23 yaşında bi bin beyler zeynep daha 18 yaşında.. bir yaş büyüktü benden eleman balıkçılır yapıyordu kendi çapında parası vardı işte bununla birlikte bir kaç defa otele gitmiş zeynep neler oldu neler bitti bilmiyorum ama bekareti duruyordu zeynebin bana gelene kadar. o günü öyle gibik gibik geçiştirdim herşeyi sineye çektim çünkü harbiden seviyordum zeynebi.
başıma geleceklerden habersiz tabi. bi gece whatsappdan zeyneple konuşurken.

-aşkım sana birşey söyleceğim ama kızmayacaksın.

+söyle gülüm tabi bakarız

- söz ver. yemin et kızmayacağına.

+zeynep canımı sıkma da söyle artık.

-mehmet takip etmiş twitterdan beni. etmez di normal de ne derdi var ne istiyo öğrenmem lazım.

beyler normalde böyle birşeye hem izin vermem hem o çocuğu bulur yapmam gerekeni yapardım ama zeynebi denemek istedim. tamam aşkım sorun yok diyerek izin verdim. uzun uzun konuşmuşlar işte çocuk buna geri dönmek istiyor falan. ben o izni zeynebe mehmetin ne istediğini öğrendikten sonra twitterdan silmek şartıyla vermiştim. o sözünü tutamadı tabi ayrıldım bundan içim yana yana. çarşıdaydım bigün pendikte bilen bilir burgerkingi çatı katında oturuyorum bi arkadaşla. zeynep mesaj attı nerdesin diye. pendikteyim dedim neresinde dedi söyledim işte böyle böyle diye geliyorum dedi sadece gelme diyemedim özlemiştim işte beyler anlayın beni..

beyler herşey güzel gidiyodu lan anlıyacağınız üzere. mutluydum sığınacak kanatlarının altına alacak bi kadın bulmuştum beni sonunda. doktora falan gittim o ara parmağıma birşeyler taktı işte demir gibi ulan hiçte sevmezdim öyle şeyleri 2 gün takıp çıkarıp attım sonra onu zaten kemik kırık bi şekilde kaynadı sonra serçe parmağım hala yamuk duruyo o yüzden bunun da resmini atabilirim isteyenlere hikaye bittikten sonra. bana arada geliyorlardı böyle bütün gün herşey güzel olmasına rağmen moralim bozuk dolaşıyodum öyle. bi okul çıkışı yine zeynep beni davet etti işte gezelim hayatım biraz kafan dağılsın gibisinden. olur hayatım dedim bende ben zeynep, gizem ve gizemin sevgilisi işte dolanıyoruz öyle büyük bi avmde. hiç birimizin cebinde para yok ama dolanıyoruz sadece yarak gibi. bi starbucks un önünden geçiyoduk zeynep baktım bi masaya oturdu hemen işte para yok gibisinden kaş göz yaptım sıkıntı yok sevgilim dedi otururuz sadece gibisinden birşeyler söyledi. oturduk sohbet muhabbet ediyoruz o ara bitane sarışın bi çocuk geçti önümüzden zeynebe bakarak zeynep kafasını yere eğdi selam verircesine. görmemiş gibi yaptım zeynebe çaktırmadım muhabbeti. ama moralim öyle bir gibildi ki yarım saat ağzımdan tek kelime çıkmadı. zeynep yaklaşıp hayatım neyin var deyince giblemezcesine birşeyim yok dedim. gelip uğraşmaya başladı benimle biliyordu beni aniden parlayacağımı ona rağmen uyardım zeynebim uğraşma dedim bırak kendi halime beni işte falan derken dıbınakoyim bi insan bi insanı neden kulağından ısırır ya hiç anlamadığım bi şekilde sağ kulağımdan ısırdı beni ulan dişimi sıktım sustum sandalyemi az ileriye çektim işte. biz oturduğumuz da masada pembemsi birşey vardı bilmiyorum artık o kültürü ne kahvesiyse artık zeynep bunu üstüme döker gibi yapmaya başladı işte yanıma gelmezsen dökerim gibisinden kalktım gittim yanına hala uğraşıyo benimle ama kırık parmağımda hala köpek gibi acıyor beyler o ara bu parmağımı tuttu sıkmaya başladı azda olsa ama çok acıyodu zeynep napıyosun dedim sinirli bi şekilde hiç dedi sadece. elimi çektim yine tuttu sıkmaya basladı ama biraz daha sert dedim biraz sabredeyim hevesini alsın bırakır sonra o ara hiç beklemediğim birşey yaptı beyler hayvan gibi sıktı parmağımı hayatımda ilk defa bir kıza ozaman vurdum gerçek bir şekilde buna tekmeyi vurmamla karşıda ki duvara vurup yanıma gelmesi bir oldu haklı durumdayken haksız duruma düşürmüştüm kendimi. ayağı şişmişti hayvan gibi buz aldım içeriden konusmuyodu bile yüzüme bakmıyodu sinirli sinirli burnundan soluyordu sadece. çok pişman olmuştum beyler zaten kalkıp gitti bu. bende eve geldim moralim bozuk bi şekilde annem evdeydi odasında yanına gittim anne iyice babama benzemeye başladım diye ağlamaya başladım ki ben ağlayan ağlayabilen karakterde yapıda biri değilimdir beyler annemin kucağına yattım yarım saat boyunca ağladım. zeynebe mesaj attım sonra cevap vermedi birdaha attım işte ayrılalım gibisinden birşey yazmıştı herşey üst üste geliyordu zaten annesine falan söylemiş annesi iyice nefret etmişti benden. ama haklıydım dıbınakoyayım değil miydim lan beyler? tamam dedim ayrılmak gerekiyosa ayrılalım dedim buna daha da yazmadım zaten ama bunun bana yazacağını biliyodum yalnız kalacaktı en sonunda zeynepti bu yazacaktı bana tekrardan.