kendimi işgal kuvvetleri komutanı gibi

o gün sıkıntılı bir şekilde uyuyakalıyorum hücremde.. yorgunluktan bitmiş durumdayım.. aracımızın vurulduğu anı rüyamda görüyorum..
"bir saniye daha geçti zihnimden koca bir duygular, düşünceler, umutlar, anılar dünyasının canlandığı tek bir saniye..
"hangimizi öldürecek acaba, beni mi? onu mu? yoksa her ikimizi de mi?"

amk yazana kadar uppp.

rezerve

okumak için reserve

devam et panpa. adını soyle hiç olmasada bize okuttugunu bilelim

adam 2 kutu tantum içmiş beyler

inbox (88)
çöplük (13)
olan biten
temalar
inci portal
çevrimiçi
3 saat 59 dak. oldu.
1. 13888816 numaralı entry'e baktın ama işte bu numaralı entry sözlükte yok. hadi git başka entry'leri oku!

ccc ordu giber ccc

dedim naber dedi iyidir sicak bira iyyyyyyyyyyyyyyyy

süper lan okudum hepsini veridm şukularını

reserved aq

panpa bana sürekli şuku geliyo bu konudan bi gün okucam ne yazdın diye

ilk gün odamdaki kovayı hem ihtiyaçlarımı gidermek için, hem de yemek yemem için kullanmam gerektiği söylendi. bu kabul edilemez. benim üst rütbeli bir subay olduğumu unutuyorlar, bu saçma isteği şiddetle reddediyorum. cenevre anlaşmasına sadık kalmamılar...

Glavnoye upravlyeniye ispravityel'no-trudovih lagyeryey i koloniy... kısa adıyla "gulag"
ani saldırıdan sonra arada şuurumu kaybetmiştim. gözlerimi açabildiğimde ilk hatırladığım şey sol omzudaki müthiş ağrı oldu. yattığım yerden göz ucuyla anlayabildiğim kadarıyla ve çıkan seslerden ve bu iğrenç kokudan, mahkumlarla dolu bir trendeydim. uyanık kalmak için hiçbir sebebim yoktu, kendimi zorlamadım. trenin beni getirdiği yer meşhur gulag'lardan birisiydi. uçsuz bucaksız sibirya soğuğunun ortasında 17. yüzyıldan kalma eski bir kale. bir çalışma kampı. bundan daha kötü ne olabilirki...

http://fizy.com/#s/1m00ln

gözlerim açılıp kapanıyor. bilincim tam yerinde değil. strassov'un köşesini dönerken patlayan bombayı hatırlıyorum. önümdeki r-75 motor tamamen parçalanmıştı. kaportanın kağıt gibi açıldığını hatırlıyorum. sonrası tam bir şuursuzluk ve karanlık. rusça konuşmalar... rusça küfürler... oysa kırmızı çizgiye yakın bile değildik...

elimde "im westen nichts neues" in yeni bir baskısı var. fakat rusça. batı cephesinde yeni bir şey yok. erich maria remarque'ın yazdığı bu kitap führer tarafından toplatıldı. rusya'da da stalin yasaklatmış askerlikten soğutuyor derdi abim. hiç okumaya fırsatım olmadı ve de isteğim. ön cepheyi, marcus'u ve askerleri kontrol etmeye giderken aklımı soğuktan ve ölümden başka birşeyle meşgul etmek istediğim için birkaç sayfa okumaya karar verdim.
"on sekiz yaşındaydık. tam yaşamayı ve dünyayı sevmeye baslamıştık. bizi bu dünyayı mahvetmekle görevlendirdiler."
"siperleri dolaşırken bir askere 'hiç alman vurma fırsatın oldu mu?' diye sordum. bana siper duvarının üstünden sık sık başını çıkaran kel, uzun sakallı yaşlıca bir beyefendi gördüğünü söyledi. 'peki onu neden vurmadın?' dedim. asker hayret etti. 'vurmak mı? ama komutanım, adamın bana hiçbir zararı olmadı ki!' "

şimdi bu kitabın neden yasaklandığını daha iyi anlıyorum. yüksek ülkümüz ve lebensraum adına askerdeki bütün savaşma arzusunun yok olmasına neden olacak bütün niteliklere sahip. üstelik bu kış şartlarının da bize yardımcı olacağını sanmıyorum. kitaptakilerin ise yanlış olduğunu düşünmemem beni büsbütün korkutuyor...

http://fizy.com/#s/1n6fhy

http://fizy.com/#s/1d6ugk

16 yıl önce 1928; yer alplerin etekleri (nationalpolitische erziehungsanstalten) diğer adıyla napola. nazist rejim için elit askerlerin yetiştirildiği bir akademi.

bugün eğitim için fruınd gölüne ineceğiz. okulumuzun çok yakınında ve bu mevsimde kalın bir buz tabakası ile kaplı oluyor. eğitim subayımız rechner'in 100 metre arayla açtığı iki delik var. birinden giriyoruz, kalınca halata tutunup şubattaki alpler soğuğunda suyun altında 100 metre ilerliyoruz. çocuk aklı için çok ağır bir yük ama artık biz çocuk değiliz. bu eğitim her perşembe yapılıyor ve ben perşembeleri hiç sevmiyorum ama bugünün bir farkı var eğitim için suya giren çocuklardan 26'sı geri çıkmayı başarıyor. sadece jörg, bir tek o yok.. jörg benim oda arkadaşım, ailesi onu buraya zorla yollamış, aslında edebiyata büyük ilgisi var özellikle rus romancılara.. jörg bir asker değil, bir çocuk üstelik askerlikten hoşlanmayan bir çocuk, jörg 1000 yıllık fruind gölünün derinliklerine karışırken o gün ilk kez ağlıyorum...

http://fizy.com/#s/1mn1m8

des yeux qui font baisser les miens,
un rire qui se perd sur sa bouche,
voilà le portrait sans retouches
de l'homme auquel j'appartiens.