-
7.
+73 -4Eve geldim oturdum ve ellerime bakmaya başladım. incecik kız gibi ellerim, incecik bir bileğim vardı.
Kollarıma baktığımda kendime acıdım. Annemin odasına girdim.
Donuk gözlerle duvara doğru sayıklıyordu.
Kulak kabarttım acaba ne diyor diye.
"Ahmet niye konuşmuyorsun? Ahmet susmak zorunda mısın?"
Geri çıktım odadan.
Annem Ahmet'i hep sayıklardı ama kim olduğunu bilmiyordum.
Pgibolojik rahatsızlığı başladıktan sonra zaten babam da evden gitmiş, hayatını yaşamaya başlamıştı. Eve sadece para gönderiyordu o kadar. -
-
1.
+8 -4Ahmet ananın eski sevgilisi ve senin gerçek baban, bunu biliyorum çünkü ahmet benim. Ben senin babanım gerçek baban
-
2.
-1adım ahmet bin. gurur duydum
-
3.
0Rezerrtyyyy
diğerleri 1 -
1.
-
6.
0Rezerved.
-
- 1.
-
5.
+8Gia yazıyorsa tutar
-
4.
+1 -2yer alsam mıı almasam mı kararsızım şuan
-
-
1.
0ve şimdi reklamlar
(bkz: barbara palvine benzeyen türk kızların listesi)
-
1.
-
3.
+20 -38lan bi sus bee. dır dır dır
-
-
1.
+5Ben hayatta hep sustum kardeşim. Bırak da içimi dökeyim şuracıkta.
-
2.
0adam yine yazıyor ya
-
1.
-
2.
+34 -2Oh be hiç yazmayacaksın sandım
-
-
1.
+1Teşekkür ederim mübarek kardeşim.
-
-
1.
0sonunda hikaye yazıyor adam alın rezleri
-
1.
-
2.
0Ben teşekkür ederim.
-
3.
-1o başlık ne lan huur çocuğu kızın biri ergenliğime dayanamayıp terketti yazsana
-
4.
0ve şimdi reklamlar
(bkz: barbara palvine benzeyen türk kızların listesi)
diğerleri 2 -
1.
-
1.
+445 -35Ben Gia. gayri intihari adam
Birazdan okuyacaklarınızın gerçek veya kurgu olup olmadığı hakkında bir şey söylemeyeceğim. Bunu kendiniz anlayacaksınız.
Lisenin son senesiydi. Bir yer kazanamayacağım baştan belliydi. Öyle de oldu. Bir yer kazanamadım. Zengin ve neredeyse eve hiç uğramayan bir babam, pgibolojik sorunları olan bir annem vardı. Bir de küçük erkek kardeşim.
Kardeşime ben sahip çıkıyordum ama ben kendime bile sahip çıkamayan birisiydim. Hayatta yaşanan hiçbir gelişme umrumda değildi. Sanki bu hayatı ben değil, rüyada olan bir kitap karakteri yaşıyordu.
Sınıfta her gün en arka sıraya gider uyurdum. Uyumadığım zamanlarda da kitap okurdum. Hocalar benden ümidi kesmişti. Sınıf arkadaşlarımın benden zaten bir ümidi yoktu bile. O sene öyle bitti. Mezuniyete bile katılamadım.
Anlamsız geliyordu her şey.
başlık yok! burası bom boş!