Beyler bi yemek yiyip geliyorum. iyi-kötü eleştirilerinizi bekliyorum.

Yurtta Ahmet bağlama çalıyordu. Oturdum yanına.

Öyle içten söylüyordu ki,iki damla yaş düştü gözlerimden..

"Madem soysuz gönlün bende yoktu, niye doğru yoldan şaşırdın beni"

Ağladığımı görünce "istersen durayım kardeş" dedi.

Devam et dedim.

O çaldı ben ağladım.

Ali geldi neden ağladın falan dedi. Boşver dedim. Uzatmadı. ikna etmeyi falan bilmezdi Ali. Gitti sütünü içti uyudu.

Burak geldi. Naber lan millet dedi.

Sakız çiğneyerek gülüyordu sürekli.

Yanıma geldi.

"Kardeş senin hatunu elinden almıyorum merak etme de bunu böyle tavlayamazsın." Dedi.

Sahi tavlamak neydi?

Bu işin bir taktiği mi vardı?

Sembollere mi dökülmüştü ilişkiler.

Belki de Laplace'nin şeytanı yakında gelecekti. Yeni tanrımız olacaktı.

Bu kadar ucuzluk olamazdı.

"Tavlamaya çalışmıyorum kardeşim. Ne yaptığımı da bilmiyorum. Sadece ondan uzak dur."

Erkek yurdunda bir süre kalınca gay gibi hareketler yapabiliyorsunuz. Sabah Ali'nin yanına gittim. Uyanamamıştı. Bir tane öptüm, saçını okşadım. "Hadi üzgün kaslı uyan" dedim.

Ne yapıyorsun falan dedi. Bu çocuğun konuşmasına bitiyordum. Aşırı temiz kalpliydi. Uyandı.

Bir baktım Burak valizini topluyor. Hayırdır kardeş nereye dedim.

"Ağa sarmadınız siz. Ben odamı değiştiriyorum." Dedi.

Tamam dedim.

Gittik üzgün kaslı, Ahmet ben dolaba bir şeyler aldık. Ben Sema'nın saç telini koyduğum kitabı açtım. Şiir okumaya başladım. incecik ve kıvırcık o saç telini elimde okşuyordum.

Ahmet yine çalmaya başlamıştı.

"Bir hatıra ver bana zülfün telinden yarim"

Ciğerimizi gibtin Neşet abi dedim.

Çıktım bir sigara yaktım.

Sema'ya mesaj attım.

"Kurbağaları öpünce prens oluyorlarmış. Saçlı kurbağalar da buna dahil mi? Biliyor musun?" Diye sordum.

Sahi beni birisi öpse prens olur muydum?

Kurbağadan tek farkım saçlarımın olmasıydı.

Aynen tahmin ettiğim gibi olmuştu ve Sema artık bana mesaj atmamaya başlamıştı.

Demek ki yavaş yavaş çevre yapıyordu kendisine.

Buraları fazla uzatmayacağım. Tahmin ettiğiniz gibi Burak'la çıkmaya başladılar. Ahmet dedi ki bizim üzgün kaslıyı da alalım gidip ağzını gözünü kıralım mı kardeşim? Dedi.

Yok kardeş dedim.

Ben onları dövdürerek ayırırsam kızın gönlü hâlâ onda olacaktı. Benimle yine konuşmayacaktı.

Burak beni gördüğünde gülen yüzü düşüyor, sakızını çiğnemiyordu.

Ben de bakmıyordum bile ona. Kendime olan güvenim o kadar azalmıştı ki,sokakta beni görseniz adamdan saymazdınız. insanlardan kaçıyordum köşe bucak.

Bir gün çok fena içmiştim. Bir tane sokak köpeğini kaç saat kovaladığımı hatırlamıyorum. En sonunda tutup beni niye dinlemiyorsun lan huur çocuğu diye boğazına yapışmıştım köpeğin.

Kendime geldiğimde kollarımda tırmık izleri vardı. iyi olmuştu. Köpek kollarımı jiletlemişti.

Sonraki haftalarda sokak hayvanlarını bıraktım ve ulus'a gidiyordum. Travestilerden korkmuyordum artık. Oturup derdimi anlatıyor, sonra beni gibmemeleri için vakit geç olmadan gidiyordum.

Beyler intihar zirvesi yapalım mı?

Sonra olaylar gelişmeye başladı. Sema Burağı da aldatmaya başlamış.

Burak'la, öteki çocuk sağlam bir kavga ettiler.

Nedense hep sema için kavga edenleri izliyordum ve gittiğimiz her yerde illaki oluyordu bi kere.

Yurt arkadaşımı eve çıkardım. Hiçbirinden para almadım. Onlar da çok şaşırdı zengin olduğuma. Dışarıdan öyle bir tipim hiç yoktu.

Eve köpek aldım bir tane. Ahmet'e,ben içersem köpeği boğmamam için uyardım.

Eve bir küçük rakı aldım ve çıktım. Kimse beni dinlemek istemiyordu.
Ben de köpeği aldım karşıma oturtturdum.

"Merhaba kardeşim nasılsın?" Dedim.

Cevap vermedi.

Köpeğin bileklerine baktım. Neredeyse bileklerimiz aynı kalınlıktaydı. Acıdım ona da.

Köpeğe rakı verdim içmedi.

Kendi kendime konuşurken Sema mesaj attı.

"Çok kötüyüm bize gel lütfen"

Dayanamadım gittim. Bir rakı daha aldım ve öyle gittim..

Eve girdim gözleri şişmiş ağlıyordu.

Hiç konuşmadım. Sigaramı yaktım, rakının kapağını açtım ve sek sek diktim kafama iki yudum içtim.

Rakı,bir balerin gibi yuvarlandı yemek borumdan mideme. Kulaklarım yanıyordu.

Kaç kadehlik ömrü kalmıştı karaciğerimin?

Sema ağlıyordu,ben içiyordum.

Kalktı yanıma geldi ve omzumda ağlamaya başladı.

Poker suratı yüz ifadem bir nebze değişmemişti ve Sema omzumda ağlıyordu.

Sormadım neden ağladığını. Ağlaması dinene kadar bekledim.

Ayağa kalktım,o da kalktı. Göz göze geldik. Sarıldım. Saçlarını öptüm ve çıkıp eve gittim.

Alkol artık sarhoş etmiyordu beni. Beynim düşünmeden duramıyordu ve bu beni öldürüyordu. Nefes alamıyordum.

O gece sabaha kadar içtim ve sızdım..

Sabah kalktım elimi yüzümü yıkamaya. Gözlerim yüzüme sığmıyordu..

Ellerim titriyor, ağlamaklı oluyordum. Başım hâlâ dönüyordu.

Kollarımda biraz kan vardı. Ne zaman neden olduğunu bile hatırlayamadım.

Ali gördü bu halimi.

"Bana bak lan!" Dedi.

Sarhoşluktan mıydı, yoksa konuşan gerçekten Ali miydi?

Baktım.

"Ne lan bu hallerin senin? Kendini mi öldüreceksin lan bir huur için!"

"Ona huur deme!"

"Derim lan huur çocuğu! Sana da diyorum,ona da!"

Yüzüme bir tane geçirdi. Yere düştüm. Dudağım patlamıştı ve yine kan tadı..

Ensemden tuttu beni lavaboya sürükledi.

Traş makinesini aldı.

Saçlarımı kesecekti.

Yapma Ali dedim yapma..

Kurbağadan tek farkım saçlarımın olması...

Omzuma değen saçlarım vardı. Zorla kesti saçlarımı. Üstünü giy gidiyoruz dedi.

Nereye gidiyoruz lan?

Beni fitness salonuna zütürdü. Ayı gibi adamların arasında ruh gibi yürüyordum. Hani birisi bana omuz atsa yerden kaldırırlardı.

Fitness hocası geldi. Program yazayım falan diye sorunca Ali, hocam bu çocuğa karışmayın. Her şeyi bana ait dedi.

Bana bir program yazdı. Koşu bandında bindim. Biraz koşudan sonra düştüm yere. Salondaki kızlar bana zütüyle gülüyorlardı.

Ali,o saf çocuk öyle bir sinirli birine dönüşmüştü ki şaşırıyordum.

Döve döve koşturuyordu.

Barfiks demirine asıldım. Tutamıyordum.. Narin ellerim salıyordu kendini.

Akşam eve gittik. Ahmet saz çalmaya başladı. Rakı almaya kalkıyordum ki Ali çekti oturttu yere. Kendi protein tozundan bir şey yaptı. Al bunu iç dedi.

içmeye başladım çaresiz.

iki saat sonra zorla yatağa zütürdü. Ben sabah olmadan uyuyamazdım. Döve döve uyuturum dedi.

Zaten o yorgunlukla dalmışım..

Sema'yla sohbeti tamamen kesmiştik. Okul da bitmeye yaklaşıyordu.

Bileklerim hâlâ inceydi ama üç beş kilo almıştım.

Beni sokakta görseniz adamdan saymazdınız..

Alkolü ve sigarayı azaltmıştım.

Biletleri alacaktık ama ben gitmiyorum dedim.

Ali beni yalnız bıraksa salonu bırakırdım. Zorla zütürüyordu beni.

Ali de kaldı benim için. Ben de gitmiyorum dedi.

Ahmet de kaldı.

Paramız boldu. Tatile bile gidebilirdik.

Artık sokak köpekleriyle selamlaşmayı azaltmıştım. Onun yerine kitap okuyor ve sürekli sütümü içiyordum.

Bir gün Ahmet'in bağlamasını elime aldım. incelerken Ahmet geldi odaya. Oo sana da öğreteyim mi dedi.

"Kalsın kardeşim. Bileklerim kadar klavyesi var zaten" dedim.

Okul bitmişti en sonunda.

Alışverişe çıktık evi ağzına kadar yiyecekle doldurduk. Eve pes falan aldım. Bu güzelliğin üstüne Ali bir tane 100 Luk viski almama ses etmedi.

Protein tozumuz da bitiyordu. Epey de ondan aldık. Tadı tak gibiydi. Bu sefer çikolatalısından aldım.

Hayat her zaman iyi gitmiyordu. Gitmiyordu işte anasını satayım.

Annemin ölüm haberini almıştım.

Asmış beyler kendini asmış bu hayatın dilek ağaçlarına...

Elinde de bir not bulmuşlar. Noktasına virgülüne dokunmuyorum aynen şöyle yazıyor.

"Ahmet ilk başta bu diyeceklerim zoruna gitmesin. Sen hiç varolmadın. Ben bunu anladığımda daha fazla yaşayamazdım. Hiç varolmayan birine yıllarını vermek, parası için zorla evlendirilmek.. Dayanamıyorum Ahmet. Affet beni. Oğlum Gia, sana gelirsek. Sen yaşa ama hiç var olmamış birine hayatını bağlama. Sen güçlüsün oğlum. Benim gibi olma. Lütfen yaşa. Ben sana annelik yapamadım ve bu seni daha da güçlü yapacak. Sen anne sevgisi görmemiş olsan da güçlüsün yaparsın oğlum. Seni seviyorum."

Yıkılmıştım.

Ne kadar içtiğimi hatırlamıyorum. Uyandığımda hastanedeydim. Çığlıklar atarak uyandım.

Hemşire elindeki enjektörle Diazem'e tecavüz etti.

Diazem de damarlarıma.

Kendimden yine geçmiştim..

Eve döndüğümde ne Ali,ne de Ahmet tek kelime ettiler.

Günde 3 paket sigara içmeye başladım.

Kendimi Ahmet Kaya'nın "Artık sigarayı 3 pakete çıkarttım günde. Olsun gözüm olsun. Ne olacaksa olsun." Sözlerinde kaybediyordum.

Saçlarım yine uzamıştı.

Kurbağadan tek farkım saçlarımın olmasıydı..

Bir daha kestirmeyecektim.

Rüyamda,Ali saçlarımı kesiyordu.

"Ali giberim belanı" diye bağıra bağıra uyandım.

Ali başımdaydı.

"Özür dilerim kardeşim." Dedim.

Sabah uyandığımda Sema bizim evdeydi.

Başımda toplanmışlardı.

Kalktım ve bağırdım.

"Dağılın lan!"

Dağılın lan huur çocukları! gibtirip gidin!

Yine rastgele dolmuşlara binmeye başladım. Ulus'a varmıştım anasını satayım.

Artık travestiler beni tanıyordu. Yanıma gelmiyorlardı. Beni gibemeyeceklerini anlamışlardı.

iki bira kaptım. Dolaşmaya başladım. Yolda bir tane köpek gördüm. Yanına gittim.

"Merhaba kardeşim nasılsın?" Dedim.

Yanda bi grup kız vardı. Kahkahayı bastılar.

Döndüm ve bağırdım.

"Ne gülüyorsunuz lan huur çocukları! Acı çekiyorum ulan acı! Dağılın!"

Sakinleşmiştim. Artık en azından tepki verebiliyorum.

O gün Emrah Serbes'in imza günü vardı.

Gittim Sabahattin Ali'nin kitabını imzalattırdım. Sağolsun halimden anladı bir şey demedi.

Seviyorum seni Emrah Serbes dedim ve çıktım AVM'den.

Ali aradı. Eve gelmemi söyledi.

Bastım eve gittim.

Erkenden uyuttu beni Ali. Yine spor salonuna gidecektik. Sabah dört tane yumurta yedirtti. Sütümü içirdi. Gittik spor salonuna.

Bir tane kızıl kadın vardı. Beni döver bu diye düşündüm.

Ali dedim şu kadın bana saldırsa beni kurtarır mısın?

dıbına bile koyarım dedi.

Ha iyi dedim.

Çalışmaya başladık. Şu gaza getiren şarkılardan çalıyordu. Beynim patladı.

Gittim bilgisayarın yanına. "Payton geldi meyhaneye dayandı" türküsünü açtım.

Millet şöyle bir durdu.

Bir tanesi şöyle dedi.

"Birader git acını başka yerde yaşa spor yapıyoruz burada."

Ben de "Biz de acı çekiyoruz. Git sporunu başka yerde yap" dedim.

Üstüme yürüdü. Ali geldi buna geçirdi bir tane.

Yere yığıldı huur çocuğu.

Spor salonunun sahibi geldi bizi kovdu.

Dışarı çıktım bir sigara yaktım.

Ali bana da versene bir tane dedi. Verdim.

"Al ciğerlerin bayram etsin." Dedim.

Eve geldik. Ahmet'e "Ahmet payton geldi meyhaneye dayandı türküsünü çalsana" dedim. Kırmadı beni.

"Arar isen yar gönlünde bul beni"

Sema geldi eve.

Terslemedim o gün.

Omzuma geldi. Bu sefer karşı koymadım. Sarıldım.

Uyuyakaldı omzumda.

Ben de saçlarıyla uğraşmaya başladım.

Oturmaktan zütüm uyuşmuştu ama rahatsız olmasın diye kalkmıyordum.

Ama en son iyice yayılmaya başladı. Ben de düşündüm kucağıma alsam kaldırabilir miydim kızı?

Bileklerime baktım.

Deneyelim dedim.

Zorla kaldırdım yatağa zütürdüm. Ama belim çok fena ağrımıştı. Eşek ölüsü gibi geldi. Ya da ben çok güçsüzdüm.

Sabah benden önce uyanmış. Başımda bekliyordu. Uyandım, öptü bir tane.

Uyan bakalım kurbağa prens dedi.

Silkindim şöyle bir. Prens mi oldum lan. ilk defa öpüldüm.

Gözlerinin içi gülüyordu.

Neden suratın böyle. Az gülsene dedi.

Gülemem ki beyler ben.

En komik mizah,en sönük melankolinin yanında silik kalır.

Saatler boyunca gülemezsin ama saatler boyunca ağlayabilirsin. Duyguların bile vefalısı makbuldür gözümde.

Neyse kalktım. Kahvaltımızı yaptık.

Sema bana,"senin eğitilmen lazım." Dedi. Aklıma Burak bini geldi.

Evcil köpek miyim ki eğitesin lan beni!

Asıl senin eğitilmen lazım. Dibe batman lazım. Acıyı iliklerine kadar hissetmen lazım.

Benim gönül malikaneme bir kanadı kırık olmayan giremez!

Dışarı çıktık Sema'yla.

Sinemaya gittik. Bir film seçti girdik. Film arasında başladı konuşmaya. Acaba ne olacak vs türünden. Çok mu merak ediyorsun? Dedim.

Evet dedi.

Ben de hepsini anlattım. Kitabını okumuştum zaten çıkan filmin.

Girdik izledik. Sonra beni gezdirmeye başladı. Bir kafede oturduk.

"Hadi düşünelim nereye gideceğiz buradan kalktıktan sonra" dedi.

"Kızım sen düşünmeden yürüyemez misin hiç? Düşünme hastalığı olan benim düşünen sensin. Basıp binelim rastgele dolmuşlara."

"Düşünme hastalığı ne?"

Sustum beyler. Kalktık ve bindik bir dolmuşa. Oradan başka bir dolmuşa. Akşama kadar gitmediğimiz yer kalmadı. Tekrar eve geldik.

Sema yine bizdeydi.

"Evine gitsene kızım" dedim.

Gitmedi.

Ahmet'in bağlamasını yine elime aldım.

Öğret la şunu bana dedim.

Notalardan başladık. Hafızam iyiydi. Hepsini ezberledim.

Sonra şu 1-4-3-4 etüdü var. Futbol şeyi gibi oldu ama etüt işte anlayın.

Parmaklarımın zaten gücü yoktu hep kramp giriyordu. Bir hafta buna çalışacağız dedi.

Ne diyorsunuz beyler bir yerlerde buluşup intihar zirvesi yapalım mı?

1 ay sonra üç beş türkü çalmaya başlamıştım bile. Ahmet söyle de diyordu. Söyleyemiyordum. Sadece çalıyordum.

Sema'yla sık sık görüşmeye başladık.

"Sen ne garip bir şeysin böyle" diyordu.

Bir gün ona şiir okurken kitabın içindeki saç telini gördü ve gözleri doldu.

Sonra iki damla döküldü..

"Neden ağlıyorsun?" Dedim.

"Sana yaptıklarımdan utanıyorum." Dedi.

Düşündüm de biz olur muyduk?

Yan yana yürürken birisi laf atsa dayak yerdim.

Beni bir çocuk bile dövebilirdi.

Ama benim duygularım vardı. Beynim vardı..

Yeter miydi bunlar Sema'ya?

Reflü olmuştum. Alkol yasaktı.

Ben de kendimi yazmaya verdim. Habire yazıyordum gizli gizli.

Çünkü eğer birisi yazdıklarımı okursa,bir cinayet betimlemesi ile karşılaşırdı.

Kime şiir yazsam onu öldürüyordum. Şu sıralar adam öldürmekle şiir yazmak arasında pek bir fark kalmamıştı.(alıntıdır bu cümle)

Yine dışarı çıkmıştım. Bir tane Doblo gördüm. Gülesim geldi. Bir nedeni yok sadece arabaya gülüyordum.

Kahkahalar atıyordum. Pgibolojim o derece pert olmuştu.

Arabanın sahibi yanaştı

"Neye gülüyorsun birader?" Dedi.

"Arabana" dedim.

"Nesi var arabanın?" Dedi.

"Bir şeyi yok." Dedim.

Deli olduğuma kanaat getirince gitti zaten.

Sema artık sürekli bizim eve gelmekten vazgeçmişti.

Ali yine beni spora zütürüyor, Ahmet de bağlama öğretiyordu. Aslında öğreteceği pek bir şey kalmamıştı. Ben öğreniyordum.