Rezervasyon

içimi döktüm kıza konuştum konuştum.

Ağlamaya başladım.. Hüngür hüngür ağlıyordum.

Kulaklığını çıkardı.

Demek ki insanın varlığını hissettirebilmesi için ille de bunu belli etmesi gerekmiş.

-Neyin var? Dedi.

- Ağlamasam göremeyecek miydin neler çektiğimi? Dedim.

-Ne saçmalıyorsun? Dedi.

Kalktım yanından. Yürüyemeye başladım.

Üç beş adım attım ve yere yığıldım.

Bayılmışım. Kaç gündür açtım. Alkole de vurunca kendimden geçmişim.

Gözümü açtım, hastanedeyim. Hani filmlerde gözünü açarsın başında bir ton kişi olur.

Benim başımda kimse yoktu. Ailem zaten yok sayılırdı.

Başka kim olacaktı ki?

Yaz gia yaz yaz da işaret parmağım ile orta parmağımın arası boş kalmasın🚬🚬

Maalesef uyuyacagım sabah erken kalkmam lazım size iyi geceler

gia gelmiş, haydi otur ve bekle hikayeyi

Doktor geldi bir şeyler anlattı, dinlemedim.

Bileklerimi izliyordum. incecik bileklerimi. Hani birisi tutup sıksa kırılacak. Kendime acıyordum.

O kızı gördüm. Dışarıda bekliyormuş.

Yanıma geldi.

Alkolün etkisi geçince yine konuşamaz olmuştum. Zaten o da pek bir şey demedi.

Dikkat et kendine dedi ve gitti.

Sen de diyemedim.

Serumu çıkarttılar. Eve girdim. Annemin odasına girdim. Annem sayıklıyordu.

"Ahmet tamam zorundasın biliyorum ama duvarlar seni bana anlatamazlar"

Kardeşim uyumuştu. Bilgisayar masasının üzerinde bir tabakta biraz peynirler domates vardı. Yatağının kenarına oturdum.

Onun da incecik bilekleri vardı. Benimkinden de ince.

Kalktım odama geçtim.

Yarın yapacak bir şeyler bulmalıydım. Olmuyordu. Bir şeylere tutunmak lazımdı. Okunacak kitabım bitmişti ve beynim kasılmaya başlıyordu.

Yarin okurum reis

panpa tüm hikayelerin benziyor mu birbirine

Rezervasyon

Devam pampa

Reserved panpa yazilarin cok guzel

Kalktığımda annem kahvaltı hazırlamış evi temizlemiş ve yine donmuştu.

Başlamıştı yine sayıklamaya.

"Ahmet evi bile temizledim ama içimi temizleyemiyorum. Affet beni"

Takılı kalmıştı annem. Hani eski televizyon değil ki bir iki tane vurasın kendine gelsin.

Alışmıştım artık bu evde kimsenin pgibolojisi düzgün değildi.

Kahvaltıyı yaptık kardeşimle. Sofrayı toplamadım kendine gelirse annem de yesin diye.

Kardeşim hemen bilgisayar başına geçti. Ben de sahaf Esat abi vardı. Oraya gittim.

Esat abi: E Ben:Gia

E: Oo kimleri görüyorum. Ne yapıyorsun Gia?

Gia: iyiyim abi sen neler yapıyorsun? Charles bukowski'nin kitapları gelecekti geldi mi?

E: Geldi geldi gel bakayım sana bir iki tane de hediye edeceğim kitap ayırdım.

Gia: yok abi sen onları sat. Para kazanıyorsun bunlardan sonuçta.

E: Öyle deme oğlum zaten kaç kişi okuduğunu anlıyor bu devirde. Bu kitapları en iyi sen anlarsın senin olsun.

Gia: teşekkür ederim abi.

Kitapları aldım ve eve geldim akşama doğru.

Annem kendine gelmişti ve sayıklamıyordu.

Uyumuştu. Artık aralıksız iki gün uyurdu. Kapısını çektim, kardeşim de hâlâ bilgisayar başındaydı. Odama geçtim. Telefonla pek ilgilenmezdim ama elime aldım.

Rezervasyon

Gia var rez

Hiçbir mesaj, arama kaydı, bildirim yoktu.

Paketimi her ay yeniletirdim ama tek dakikaya tek smse dokunmazdım.

Geri bıraktım telefonu. Kitabın bir tanesini açtım ve okumaya başladım.

"Bıraktığımız sözler bazen bıraktığımız yerde kalır. Gidin bulun o sözleri lazım olduğunda"

Kitabı geri kapattım. Ben sözlerimi o bankta bırakmıştım. Gidip almam lazımdı.

Kulaklığımı taktım ve gidip oturdum o banka.

ileride bir çift kavga ediyordu. Umurunda mıydı? Asla olamazdı.

Ayaklarıma bakmaya devam ederken bir daha göz attım onlara.

Ulan geçen günkü kızdı kavga eden.

Biraz süzdüm.

Beline kadar uzanan kıvırcık saçları vardı. Gözlüklerinin altından öyle bakıyordu ki göz göze gelinmezdi bu kızla. Yanardın. Sanki güneşe bakıyormuş gibi bir etki yaratırdı. Ama o tartıştığı huur çocuğu bakıyordu. Güneş gözlüğü de yoktu hem.

Neyse dedim. Ayaklarıma bakmaya devam ettim. Gözlerim bileklerime gitmiyordu. Kendime acımak istemiyordum yine.

Rez len mq

Rez okicam

Kız tokatı bastı çocuğa ve ağlaya ağlaya banklara doğru geliyordu. Ama banklar hep doluydu. Benim yanım hariç. Zaten beni görseniz adamdan saymazsınız. O da öyle yaptı. Oturdu yanıma ve ağlamaya başladı.

Kulaklığımı çıkarmadım. Yanımda ağlıyordu ve umrumda değildi.

Ama bileklerine baktım.

Narin bembeyaz elleri vardı, incecik bilekleri..

Öyle bir acıdım ki ona da. Bir insan ince bilekli diye acınır mıydı?

Kulaklığı çıkardım ve şöyle dedim:

- Geçen sefer ben ağladığımda sen kulaklığı çıkarmıştın. Şimdi ödeşelim. Ben de çıkarıyorum.

Hayret ettim. Kızla konuşmuştum.

Rezerved

Kıvırcık bi kızı sevdim bende 2 senemi gibti yaktım bir tane