kendimi anlatıyorum hepsi doğrudur

evet panpalar bugün gerçek bir insanı anlatacağım, kendimi. konuşacağım kimsem yok diyebilirim. 25 yıllık ömrüm boyunca da böyle oldu zaten. problemlerimin hepsinin az çok farkındayım. belki kendimi en derinime kadar anlatarak bir çözüm yolu da bulabiliriz diye düşündüm.

edit: sadece benim yazdıklarım için http://inci.sozlukspot.co...ur/@smeranoff%20panpayeva

olay urdan 8. sınıf erotik hikayeye bağlanırsa bilgisayarı camdan atarım amk.

insan hep anılarını başka bir güzel anıyla, şarkıyla, mekanla hatırlıyor. bense en güzel anılarımı dahi hep taktan görüntülerle yad ediyorum. böyle yaşayan kardeşlerim sizleri de saygıyla anıyorum.

Kardeş hikayene tak atmıyorum sadece senin nasıl biri olduğunu anladım iznin varsa anlatayım. Bugüne kadar kafasını dersten kaldırmayan , içine kapanık. Annesinin babasının sözünden çıkamayan. Sınıfta öğrencilerin sadece soru sormak için kullandıkları. Tamamıyla asosyal olup. Kendini bilgisayara , derslere bide online oyunlara adamış. Bilgisayara oturunca mutluluk yaşayan. Burdaki başlıklardaki güzel hayatı okuyunca hemen gözünün önünden geçiren , daha büyük ihtimal milli bile olamamış bir insansın. Daha binlercesini yazabilirim. Ama burda aileni suçlaman biraz garibime gitti. Kusura bakmada bu senin inekliğin. Sonuçta burdaki kimsenin ailesi oğlum sen bugün ders çalışma dışarı çık ben sana 9 da eve gel diyim ama sen 12 de gel demez. Senin olduğu gibi burdaki herkesin ailesi evladının iyi biryerlere gelmesini , ders çalışmasını. Başarılı olmasını ister. Bizde zamanında yaşadık. Ama gereken yerde gereken tepkiyi koyabilmişiz demekki ki şuan gece arayıp ben eve gelmiyorum dediğimde bikaç soru sorup üstelemiyolar. Bu ilgisizlik değildir, 21 yaşında bir bireyim. Bana daha ne kadar engel olabilirler ki? Okumasam çöpcü olsam sanki babam mı para verecek? Vermicek. Nasıl çöpcü olupta babanın yardım etmiceği gibi ( yardımdan kastım hayatının sonuna kadar edemiyecek ultra zengin değilseni ) savcıda olsan babana ne yararı olacak ki ? Baban sadece ortamlarda göğsünü gerer benim oğlum savcı diye. Hal böyle olunca sen içine kapanıklığının , karşı çıkamayışının bahanesini , kendini ailene ifade edemeyişinin nedenini ailene iteleme. Burda sorgulanması gereken bişey varsa , kusura bakma ilk kendini sorgula. Neden karşı çıkamadım de neden korktum de. Karşı çıkmak diyincede yeter anne baba ben gidiyorum lan bu evden değil. Alacaksın karşına adam akıllı ben çocuk değilim artık derslerimi ve sosyal hayatımı aynı anda yürütebilirim diyebilmeliydin. Sen kendi suçunu ailene üsteleme lütfen

hakkaten iyi basladIn da son iki sayfadIr sIçIyorsun anlatIs tarzIn iyice liseli gibi olmaya basladI panpa bize ne lisedeki mallIklarIndan ne gördün de hayatIn degisti sadede gel

@2 ulan bi dur panpa bismillah

bi soluk al pic harbiden kimsen yokmus

not: reserved

yatılı liseye geçmeden önce size ebrudan da bahsedeyim. yani benim gönlüme giren ikinci kız. hala aklımdan çıkmadı size yemin ederim ki. hala ara ara açar faceden fotoğraflarına bakarım. (facebooka neden face diyoruz ki?) o da esmer. boyu gamzeye göre daha kısa. o zamanlar saçlarını hep örerdi. şimdi hep açık geziyor. simsiyah saçlar. mavi süeteriyle okula gelirdi hep. aklımda hep öyle yer etmiştir. onu hiç cinsel olarak hayal etmedim. bu şimdi benim aslen ebruyu mu sevdiğimi gösteriyor acaba?

panpa varlıklarına şükret ben 12 yaşımda annemi kaybettim ne babam babalık yaptı ne sahip çıkanım oldu. ne öğrendiysem bu hayatta kendim öğrendim en basit akla karanın farkını bile öğretenim olmadı. düştüm, yalnız kaldım ,ağladım, sızladım büyüdüm aşık oldum hepsini yalnız yaşadım ama bugüne geldim okulu bitirdim yavaş yavaş işime gücüme bakıyorum mecburum yani çarem yok. sızlanma dirençli ol biraz. ama sana tavsiyem arkadaş edin 10larca arkadaşın olsun benim tüm ailem arkadaşlarım ve hepsi için canımı veirirm onlar da aynısını yapar yani. mutlaka arkadaş edin sağlam dostluklar kur

Hemcinsinle olani da anlat panpa

Böylelerini okudukça içim rahatlıyor yaptıklarımı unutuyorum

我爱你土耳其！！！！我爱你奥斯曼！！！！

abim bana hoşlandığı kızdan bahsetti. onlarla akşam yemeği yemiş ailesiyle tanışmış. ben sevinmiştim abim hakediyordu bunları. sonra onların ailesiyle bizim aileyi kıyaslamaya başladı. 'kızlarına güveniyorlar' dedi. onların kızlarını arkadaş edinmeye teşvik ettiklerinden bahsetti. herhalde bunları konuşmuştu. sonra aile dostlarının olduğunu ve bizde böyle bir kavramın olmayışından yakındı. haklıydı ama. annem ve babamın bir arkadaşının bile bize yemeğe geldiğini hatırlamıyorum ben. onlar da arkadaşsız hayatlarını devam ettiriyorlardı. bize bunun bir miras gibi geçtiğini söyledi bana. çok mantıklı konuşuyordu abim.

merakla okuyorum panpa devam.
rezerv
edit:ananın babanın adresini ver gidip hesap sorucam amk. gibmiş atmışlar hayatını.

hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum. (orhan pamuk) harbiden benim için de o anlar en mutlu anlarımmış. ondan sonra bir daha ne ebruyu sevdiğim kadar birisini sevebildim ne de o anki kadar mutlu anlarım oldu. bilmiyorum, sonraları belki de ben duygusuzlaştım ya da depresyon türevi bi lanete yakalandım. ya da büyüdüm doğal olarak bu dünyanın gerçeklerini gördüm ve içimi kimseye bu kadar açamadım.

kız sınıftan çıktı ben de üstümü çıkardım çırılçıplak onu bekliyordum. kız da çırılçıplak yanıma geldi... yok daha neler kız geldi yanıma oturdu tabi eteği biraz kısa olduğu için bacakları görünüyordu ama ben nedense biraz temkinli takılıyordum çünkü üst dönemden sevgilisi vardı. daha doğrusu kız ilk sene 4-5 erkek değiştirmişti. gerçekten bizim okulda her türlü tuhaf insanı bulabiliyordunuz.

o değilde kimse adama sormadı amk erkekle yakınlaşması nasıl oldu diye.

(bkz: amlılarla iletişim 101 dersi için sınıflara)

sen anlatıyosunda bizim s2mizdemi acaba

bize ne aq