berbat hissediyorum etrafımda kimse yok ailemden kimseyle konuşmuyorum ama aynı evde yaşıyoruz . 8 senedir üniversitedeyim ama okulu da bitiremiyorum . artık bırakmayı düşünüyorum.. ve bunca emek boşa gidicekmiş gibi geliyor. duygularım karmakarışık ... aklımdan saçma sapan şeyler geçiyor. ve en kötüsü söylediğim her şey çok klişe geliyo anlatmaya utanıyorum. evi terk etmek üzereyim burası beni boğuyo yaşım 27 . çok mu klagib şeyler yaşıyorum ??

hadi iyi akşamlar kardeş alkolsüz yapamam ben kardeş tavsiyen için sağolasın

hiç bir takum yok ama arkadaşlarım beni çok severdi bir zamanlar çok güzel bi enerjim olduğunu söylerlerdi . artık kimse ondan bahsetmiyo hatta beni görünce moralleri bozuluyo hissedebiliyorum . böyle olunca zoraki bi gülümseme ihtiyacı duyuyorum insanlara karşı. çok yorucu . eskiden beri çalışan bi insanım aslında. okurken çalışmak güzel bile oluyodu . asla okulumu bitiremiyceğimi düşünmezdim üniversite mezunu olamamak her geçen sene daha çok yaklaştı . bir çok şeyi mahvettim. fırsatları da kaçırdım. uzun zman barlarda çalıştım sanırım o zmanlarda kayboldu her şey . arkadaşlarım bir bir mezun olurken farkına varamadım . şimdi yalnızlık hisside bastırıyo sürekli eski sevgililerim aklıma geliyo kendimdn utanıyorum. neden utanıyosam. oun bile bilmiyorum. sürekli eve gelince ağlamaya başladım . durumu abartmak istemiyorum ama bunları bile yazmama şaşırıyorum . ne kadar da batmışım. yılana sarılmaktan farksız .

seni benden iyi kimse anlayamaz

haklısın kardeş herşey gönlünce olsun Müslüm babanın dediği gibi iyi dostlar edin hepsi ailen olsun .
askerliği de yapmışın mülakatlara hazırlan polislik molislik dene .ailenle de barış ama aynı evde kalmak zorunda değilsin kardeş kafana göre

ailem yok dostum aynı evde yaşıyoruz dediğime bakma .senelerdir konuşmuyoruz çok küçüklükten sorunlarıdı annemle babamın . dayak - aldatma - 3defa boşanma . benimle her akşam tartışırdı babam eve geldiğinde anahtarı kapıya girdiği an kalbim hızlı atmaya başlardı hatırlıyorum. korkardım . sonra anneme ayrılmasını önermiştim her seferinde vazgeçti bu kangren şimdi her yeri sardı . ben senelerdir pederle konuşmuyorum zaten anneme de zamanla tavır almışım istemeden. amcam aradı geçenlerde annemle barıştırmaya çalştı. bende uzatmak istemdim olayları annemle buzları eritmeye çalştık ama pgibolojim yenmiş bitmiş kadın yanımdayken rahat edemiyorum kahvaltı hazırlamış mesela yanımda oturuyo fakat ben yemeğimi yiyemiyorum rahatsız oluyorum . sonra kahvaltılara çıkmamaya başladım gene kötüleşmeye başladı aramız . odamdan çıkmıyormu zten ben senelerdir ev bana koğuş gibi geliyo. ama kadının hakkını yemiyim bedelli içinbeni askere gönderdi 2 ay önce bedelli yaptım geldim . ondan sonra pgibolojim tamamen bitti . geçtiğimiz hafta teyzem vefat etti . gidip daha konuşmadım annemle . kulağa saçma gelicek ama gerçekten ne onlar beni tanıyo ne de ben onları . kendimi biraz suçlu hissediyorum ama gerçekten aramız iyi olsunda istemiyorum çünkü cahil insanlar .eskiden hep doğru bizim dediğimiz derlerdi . gelidğimiz nokta bu . benimde suçum var tabiki netice de . ama algılarımın bu denli çalışmasını onlar bozdular . insanlara komik gelen şeyler bana komik gelmiyodu eskiden çok anormal konuşmayan bi adamdım kendi kendimi tedavi ettim ama bir yere kadar işte . en son durum bu. aile çok önemli

yok moruk hayatımı mahveden insanlara biat etmem. sadece ben böyle düşünmüyorum merak etme. çanakkalede yaşıyorum küçük yer sayılır . tanıyan herkes bizim ailedeki rezaleti bilir . tavsiyelerin için sağol çok iyi geldin biraz daha iyiyim . az da olsa aldın ağırlığımı . alkol kötüdür uyuşturucu kötüdür çok fazla alışma zamanını boşa harcama . hem artık pahalı şeyler iyice lüks oldular .ok içme sende

kardeş zayıf olma asla üstüne binerler ailene sıkı sıkı sarıl onlara onlardan başka kimsen yok unutma alkol de kullanmıyorsan kullan bu dıbına kodumun hayatı çekilmiyor yoksa

keşke 8 sene önce üniversite yerine parasını verip başka bir şeyin eğitimini alsaydım . daha güzel olurdu her şey . ailenin önemini her geçen gün daha iyi alnlıyorum . bazen dünyanın en çok acı çeken insanı ben mişim gibi geliyo. insan buna inanabiliyo bazen . sonra kendime diyorum ki saçmalama bu kadarcık şey sana ağır geliyo dünyada ne sıkıntılar çeken insanlar var sen kimsin diyorum. kimsesin çünkü daha bunların üstesinden gelemiyosun diyorum .zayıfsın diyorum. haklıyım büyük ihtimalle . eziğin tekiyim bencede . hayatım kötü başlamış olabilir ama bende bunu düzeltmeyi başaramadım . başaramıycam gibi geliyo .sonra nolucak peki ?

abi valla bizde de var sıkıntılar yaşım 24 işsiz güçsüz ilkokul öğretmenliğini bitirdim işsizim sana tavsiyem tıp okumuyorsan gibtiret üniversiteyi polislik bekçilik alımı olacak ona hazırlan ben öyle yapacağım. bitirecem diye uğraşma üniversite mezunları simit satıyor

kanka gece gece anlat derdini açtım birayı dinliyorum

iyi akşamlar .. edit : iyi geceler