Tutabilmek için beni tanıyan herkese de söyledim bunu. Bundan sonra kimse beni yıkık üzgün görmeyecek diye. En çok kendimi sevmeyi denedim sanırım başarılı da oldum. Ölüm kalım olmadıkça kimsenin gidişi bana koymayacak da dedim kendi kendime sanırım bunu da başardım. Duygularımı öldürdüm. Öfkem hariç.

Ama bazen bazen çok garip duygular sarıyor bedenimi. Sanki önemsememeyi tercih ettiğim, dert etmediğim(veya etmediğimi düşündüğüm) şeyler ara ara içerde birikiyor gibi. Şu an da o anlardan biri. Kimseyle de paylaşamıyorum, ya da artık paylaşmak istemiyorum. Öyle içimdekileri kelimelere bari dökmek istedim.

Panpa bazen boyle hissediyorum ben de

Üstesinden gelirsin