baya baya kitaplar yazıyorum 14 yaşımdan bu yana ama hiç kimseye göstermedim elletmedim ama panpalarım sizlerle bir parça paylaşmak istedim fikirlerinizi olduğu gibi söylerseniz mutlu olurum
(bkz: )biraz uzun ama okuyun amk

insan kendine benzeyen birini gördüğün de daha çok benimsiyor, çünkü aynı hataları yapmış bir suç ortağı bulmuştur kendine,bu da kendi kendini telkin etmeye yarıyor
Yalnızlığımın bir başkasının elinde olduğunu bilmek daha bir garip neden filmler tek kişinin sonsuza dek mutlu yaşamasıyla bitmiyor ,sonsuza kadar mutlu yaşadılar ? yalnız olduğum için sonsuza kadar mutsuz mu yaşıcam herşey beni depresyon bataklığına itiyor ,hayattan beklentim ne ?
Karmakarışık bir şekil de takun içine batmış iken bana birinin elini uzatması mı ? sizi mutlu eden şeyler bir yerden sonra mutlu etmez. elinizde en buyuk rakam dokuz vardır ,bir süre sonra bunu sıfır olarak görursunuz .rakamlar kesmez sayılar oluşturmak istersiniz. Matematik ile aramın iyi olduğunu sanmıyorum ama bildiğim bir şey varsa oda sonsuz sayı oluşturabileceginizdir. zaman bir birikimdir ve yavaş yavaş eksilir ,anı yaşa pgibolojisinde olan biriyim her ne tak yapıyorsam mutlu olmaya çalışıyorum, gökyuzunde ucan tek boynuzlu atım var ama ben depresyon bataklığından çıkamıyorum. bugun farklı olacak diyorum her gün kendi kendime ve aynı günü tekrar tekrar yaşıyorum .ben kendi mi neye entegre etmeye çalışıyorum ?.