Kapali bir kapinin ardinda duran bir sir vardi hep içime düsen bir his beni o kapiyi açmam icin zorluyordu.
Yine çiktim evin merdivenlerinden her zman ki gibi açmaya gittigimde içimdeki o tutsaklik beni daha da çok içine çekti.
Hemen asagiya inip kahvaltimi edip saate baktim saat sabahin 10uydu kiyafetlerimi giyip dişari çiktim hayati sorguladim biraz hep tek duzeydi yaşamim hep ayni seylerdi yani degisen sadece insanlarin icindeki para degeri benim icin paranin zerre kadar anlami yoktu.

Babamdan kalan evde yasiyordum annem ben daha 1 yaşimda ölmüş babam tren garinda bekçilik yapiyordu hep açiksözlü biri olmami temenni ederdi her dedigimi alirdi. bazen de ara sira beni karsisina alir nasihatlar verirdi. Bir akşam eve donerken bir arabanin altinda feci sekilde can verdi daha 15 yasindaydim ve kimsem yoktu. sanki çölün ortasinda sadece ben kalmiştim.
Belki de o yuzden sogudum insanlardan hayattan paradan.
Bir evim vardi evet cok sükür babam ölmeden evvel 2 oda bir salonlu ev almisti. Onun tek mirascisi bendim. Simdi duvarlarin arasinda kaybolan bir ressamdim.
Başlarda çok kapaniktim içime.
Sonra bir ise girdim cay ocaginda çalismaya başladim 20 lira veriyordu fevzi amca bana yetiyordu karnimoda doyurmadan yollamazdi.
Yine evden eve isten ise giderken bir kiz gordum kapimin önunde agliyordu umursamadan gectim.
Sonra o gece hiç durmadan agladi kapimin önunde gittim yanina buyrun caniniz sıkkın galiba dedim evet!! Dedi
Kusura bakmayin dedi cok rahatsizlik verdiysem gideyim.
Yok dedim usuduyseniz iceri gecebilirsiniz.
Cay koydum disardan birseyler sipariş ettim basladi konuşmaya babasi okumasini istemiyormuş oda okumak istiyormuş maddi durumu olmadigi icin babasinin bana yukten baska bir seye yaramiyorsun diyerek okumasina izin vermemiş.

Devami icin sukulayin.