kendi kendime acı çekiyorum

bir nedeni yok. birçoğunun deneyip başaramadığını başarmak üzereyim. sevdiğim kızla nerdeyse herşey yolunda gidiyor. aile olarak imtiyazlı ve zenginiz yaşadığımız çevrede herkes bizi tanır. altımda 2012 golf var. canım sıkılınca basıyorum gidiyorum ankarada salaş bi köfteciden köfte yemeye. starbuckstan kahve içmeye. herşeyim yolunda sayılır. yaşıyor nefes alıyorum sağlıklıyım param pulum var bazılarının hayal edebileceklerinden daha güzel bir hayat yaşıyorum. galiba uzun süre sonra aşık olduğum biri var hayatımda. fakat yinede insanım. sahip olduklarımdan daha fazlasını istiyorum her zaman tutamıyorum kendimi. benim görüp hissetmediğim milyonlarca insan var benim sahip olduklarımın yarısına bile hayal gözüyle bakan. ama ben hep şükrediyorum. eğer bir tanrı var ve bizi gözetip hayatlarımızı not ediyorsa ona şükranlarımı sunarım. ama yinede bir şeyler ekgib hep...

Yazacaklarımı şu konsept üzerinden tekrar okuyun : http://www.youtube.com/wa...w4xag-0&feature=share

http://www.rainymood.com/

uzun zamandır şu sözlükteyim yaklaşık 2 yıldır daha önceki üyeliğim 3. kişiye hakaret yüzünden süresiz banlanmıştı. demek istediğim şu birçoğumuzun ki bende dahil sevgili aşk heyecan yeni tatlar gibi dertleri var. bazısı açılamıyor sevdiğine bazısı ise geri istiyor sevdiğini. ama biraz zaman geçip dünyaya perspektif bakabilecek düzeye geldiğimizde her zamanki gibi ne kadar küçük dertlermiş aslında diyoruz. boşu boşuna mutsuz olmusum o zamanlar diyoruz. sakın yanlış anlamayın böyle olmasın demiyorum . olmalı , insan tecrübelerini arttırdıkça bilgeliğinide artırabilen bir varlık. kimimiz zeki kimimiz aptal kimimiz fakir kimimiz zengin. ama hepimiz aynı havadaki oksijeni soluyoruz. aynı anakarada yaşıyor. aramızda okyanuslar olsada aynı duyguları paylaşıyoruz. dikkatli izleyin hayatı , hayat sanki bir mmorpg oyunu gibi gelir bazen. 0 dan başlar kendinizi geliştirirsiniz bazen kaybeder bazen kazanır. bazen banlanır bazen kicklenir. bazen işin ustası olur çıkar bazense tekrar başa dönmek zorunda kalırız. her şeyden önce söyleyebileceğim tek bir laf var güneşin oğlu derki yaşasın ölüm...

herkes aynı dertten muzdarip aslında. kendimize yalan söyleyebilecek kadar inanabiliyosak yalanlara. birine aşık oluyoruz o kişi başkasını seviyor ama yinede bir umut bekliyor sabrediyor gün gelip ödüllendirileceğimizi düşüyoruz. bazen o gün hiç gelmiyor. bazense o gün gelip çatıyor o ulaşamadığınız son elmas sizin oluveriyor. fakat karşındaki her engeli aşıp dünyaya tepeden bakmaya başlayınca düşünüyor insan ya şimdi ? amacınız uğruna harcadığınız onca emek boşa gitmemiş oluyor fakat ya şimdi ? amaçsız kalmışsan dünyanın en tepesinde kaybedensin sende. o son elmas sizin oluveriyor . ama her şeyin bir zamanı olduğu gibi o elmasında bir zamanı oluyor. gün geliyor birdenbire kaybediveriyorsunuz o değerli taşı. arıyor bulamıyorsunuz. bazen buluyorsunuz ama o elmas sıradan bir kömür parçası olmuş meğerse. kimseden korkmuyorsunuz bazen. ama aşkınızdan çok korkuyorsunuz . gün gelecek benide köle edecek bu aptal duygu diye kaçıyoruz ondan ama ne kadar kaçabilirizki. gün geliyor buluyor sizi bir yolda yağmur yağarken. kendinize şaşıyor ne yapıyorum ben diye hayret ediyorsunuz ama o duygu varya işte o duygu size hepsini mantıklı olduğuna ikna edebiliyor. yani onu hem seviyor fakat her geçen gün kendi kendinizi zehirliyorsunuz. onun yokluğuna alışamıyor gülüşünü hatırlayarak mutlu oluyorsunuz. insanız hepimiz kaçamıyoruz kendimizden ...

boşu boşuna yaşıyoruz demeyin hayatınızı. yaşamak istediğimiz için değil ölmek üzere olduğumuz için yaşıyoruz. ölümün kolay geldiği yerde yaşamak zordur.