kendi hayatının yabancısı olan var mı

rezervo

aynı beni anlatmışsın dıbına koyum

panpa ben sarhoşken öyleyim

süper bir başlık tam bana göre

başlık beni çağırdığı için geldim. kendi hislerimden ve yaşadıklarımdan bahsedeyim biraz sen aradaki benzerlikleri bul.

bazen her şey yolundayken birden kendim olmaktan çıkıyorum. kendi içime çekiliyorum ama aynı zamanda kendim olmaktan çıkıyorum. içimden hiçbir şey yapmak gelmiyor ama mesela arkadaşlarınla buluşmak zorundasın. gidiyorum asılmaya gider gibi, halbuki en sevdiğim arkadaşım, tek dostum. gülüyoruz, eğleniyoruz ama gülerken bile o gülen ben değilim bunu açık ve net hissedebiliyorum. sanki ben kendimi o an dışarıdan izliyorum ve bu bedenden iki tane diğeri oyuncu gibi orada ben'i oynayan ve başarılı değil çünkü benim gibi gülemiyor. konuşuyorum o konuşan ben değilim. bazen bir ormanın ortasında öylece durduğumu, üzerimden insanların kalabalıkların beni fark etmeden geçtiğini sadece gün doğumu ve batımını görüyorum. zaman öylesi stable bu dönemde.

diğer bir konuya gelirsek, bazı arkadaşlarımlayken inanılmaz şakacı esprili eğlenceli, diğer arkadaşlarlayken ağır olgun, aileyle ikisinin karışımı, sevgiliyle ya romantik ya odun (ıt depends:) ) diye uzar gider. öyleyim bence herkes öyle.

bazen çok iyi tarafıma denk gelir, çok konuşkanımdır deli gibi muhabbet ederim ama zaman zaman da insan sesi dahi duymak istemediğimden içime çekilir, aramaları mesajları cevaplamam, skype face vs görür yazmam, evden çıkmam. o çok konuşkan dönemimde tanıştığım insanlar beni hep öyle sandıkları için bu durumu kabullenmekte algılamakta zorluk yaşarlar bu yüzden çünkü tamamen iki zıt durum söz konusu. gerçi 8 yıllık dostlar bile anlayamadı ve gitti ama neyse sağlık olsun.

korkulacak birşey yok, hepimiz zaman zaman yaşıyoruz. benimkisi kadınların regl dönemi gibi, neredeyse her ay bi yokluyor beni.

yalnız değilsin bil istedim.

arkadan okuya okuya geliyorum panpa. yalnizsin sanma. anlamli seyler olduklari icin 1 dk okuyorum 5 dk düşünüyorum. ondan uzun sürüyor.

bende de oluyor bazen kopuyorum tamamen sanki o anı yaşamıyormuşum da izliyormuşum gibi.

reserved

kaybedenler klübüne hojgeldin

pampa senin bu yaşadıklarını ben hayatım neşelensin diye yapıyorum.

(bkz: her insana farklı davranmak)

naber lan *

dur geliyorum yeni başladım okumaya. işten vakit kalmıyor dıbına koyim.

sosyal fobiyi gördüm atladım hemen bulabildin mi bi çözüm ne yapmak gerek gibecem bu bilinçaltını.

hocam onun bi değişiği var bende mesela birine bir şey diyorum örn ahmet:merhaba ben:merhaba o sırada benim içimden şöyle geçiyor ahmet merhaba dedi bende merhaba dedim ananısın gibtiğim gibtirip gitse artık gibi yani kitap okuyormuş gibi yaşıyorum hayatı daldan düşen bir yaprak görsem rüzgarda hıncla sallanıyordu yapraaam gibi konuşuyorum kendimle tam anlatamadım ama oluyor moruk gibtir et

adam manyak beyler

@680 ben o tür kitaplardan çok okudum . bi gibe yaramıyor açıkcası. ben de bütün sorunlarımı biliyorum . çözümünü de biliyorum. ama içimden gelmiyor bro. yapasım gelmiyor maalesef.

nasıl yani o nasıl olacak sonuçta kendi hayatımız bizim yani nasıl yabancı olucaz biz o olmaz öyle ben söyliim

kestiiiiiiik

@682 panpa bak şimdi mesela eve giriyorum ya içimden eve giriyorum diyorum yani yaptığım eylemleri dile getirme huyum var ama kitap okuyormuşum gibi hissediyorum sanırım bir eylemi çok fazla yapmaktan oluyor çok kitap okumuşluğum var okuma-yazmayı öğrendiğimden beri ayda hafta derken 3 günde bir kitap bitirmeye başlamışlığım var şimdi bir kaç aydır okumuyorum düzelme var bir süre film izleme düzelir panpacım

aaaaa ne dıbına koduğum