anlattıklarını daha doğrusu yaşadığı bi hikayeyi anlatmak istiyorum beyler, bilenleriniz vardır belki yinede sizinle paylaşmak istedim..

Emel Sayın'ın ağzından (Kemal Sunal'ın ölümünden sonra söylemiştir)

O zamanlar tığ gibi bir delikanlı, cepte para çok.
oyuncu bir de Mavi Boncuk filmini çekiyoruz.

Bir gün setten çıktık eve gidiyoruz, ben Lalelide oturuyorum.

Kemal, benden önce çıktı. Herkes yevmiyesini almış, taksiyle giden gitti, arabasıyla giden gitti. Ben baktım ki Kemal yürüyerek gidiyor. Üç kilometre var gideceği yere.Her gün yürüyerek gidip geliyor. Merak ettim bu adam "nereye gidiyor" diye.

Uzun süre yürüdü, bankta bir adam yatıyordu kaldırdı adamı bir müddet konuştular cebinden para çıkarıp verdi. Şaşırmıştım

Sonra biraz daha ileride bir lokantaya girdi, birşey yemeden çıktı, orayada para verdiğini görmüştüm..

Bıraktım takibi, banktaki adama yaklaştım :
"tanıyor musunuz daha önce size para veren adamı?" dedim.

'Adını bilmem, sormam da, hergün para verir bana dedi..'

teşekkür ettim..

az ileride ki lokantaya gittim: " az önce gelen beyin borcumu var size dedim. tanımamışlardı beni.
"Kemal Abi'nin mi? Yok hayır bize hergün evsizlere uğrar, yemek yediririz o da sağolsun, onların yemek masraflarını öder.
dedi..

Ertesi gün Kemal'in yanına gittim.

"Sen ne güzel bir adamsın ya.." dedim,

Ne olduğunu anlayamadı, sarıldım, ağladım.

"Ölme sen benden önce.." dedim dinletemedim.

Gerçek ADAM.

Şuraya, yok onu gibiyorum, yok böyle gibtim tarzında birşey yazsam daha çok ilgi alırdı.