kemal burkay

kemal abi pkknın devlet projesini olduğunu kanıtlarıyla siz huur çocuğu gerzek embesillerin anlayacağı şekilde ortaya koymuş:

Abdullah Öcalan'ın 1960'lı yılların sonlarında, Tapu Kadastro Okulu öğrencisi iken, derin devletin oluşturduğu derneklerden biri olan Komünizmle Mücadele Derneği'nin üyesi olduğunu hatırlatan Burkay, bu derneğin ünlü Kontrgerilla örgütüne eleman derleyen örgütlerden biri olduğunu ileri sürdü.

MiTÇi'NiN KIZI iLE EVLENDi

Burkay, "Öcalan'ın, Elazığ Karakoçan'da oturan dava vekili Ali Yıldırım'ın kızı Kesire Öcalan'la evlenmesidir. Ali Yıldırım, önce 1925 Şeyh Sait ayaklanması, ardından da Dersim direnişi sırasında devlet yararına istihbarat toplayan, yani MiT'e çalışan biridir. Bu yöndeki faaliyetini daha sonraki yıllarda, örneğin 12 Mart döneminde de sürdürmüştür. Böyle bir evliliğin rastlantı olmadığı bellidir. 1990'lı yıllarda Hürriyet Gazetesi'nin kendisiyle yaptığı röportajda, "Kızınız teröristbaşı ile evli, ne dersiniz?" sorusuna Ali Yıldırım'ın verdiği cevap aynen şöyledir:

"Ben kızımı devlete verdim... " dedi.

PKK, 1979 yılında Doğu Beyazıt'ta Mustafa Çamlıbel adlı arkadaşlarının evinin önünde vurduğunu, 2 kişinin de yaraladığını hatırlatan Burkay, "Mustafa, Doğu Beyazıt derneğinin (DHKD) başkanı ve yetenekli, gelecek vadeden bir gençti. Bölgede etkindik, buna rağmen yoldaşlarımızın PKK taraftarlarına karşı aynı yöntemle cevap vermesini engelledik, rejimin bizi PKK eliyle bir kör dövüşüne çekmeye çalıştığını gördük ve bu oyuna gelmedik, yayınladığımız ve yirmi bin adet dağıtımız bir broşürle, bu konuda halkı aydınlatmakla, PKK'yı teşhirle yetindik. Mustafa'nın katili ise yakalandı, ama karakolun bir kapısından girdi, öteki kapısından serbest bırakıldı. Bu olayın ertesinde bölgedeki genç ve ilerici, solcu bazı yargıç ve savcılar, bazı kaymakamlar, PKK'nın arkasında devlet desteği olduğunu bize açıkça söylediler. Bu bir rastlantı değildi. Aklı başında herkes PKK'nın rolünü kolayca anlayabilirdi ve anladı. Rejim Kürt hareketini içinden vurmak, birbiriyle çatıştırmak ve engellemek için Öcalan ve arkadaşları eliyle paravan bir örgüt kurmuştu. PKK inandırıcı olmak için kendisini Marksist-Leninist diye niteledi, silahlı mücadeleyi temel yöntem saydı; legal, siyasal ve demokratik mücadeleyi küçümsedi. Öteki örgütleri revizyonist, reformist, hatta düpedüz işbirlikçi ve hain diye niteledi. Rejim başarmış, PKK eliyle bölgeyi terörize etmiş, aşiret kavgaları çıkarmıştı. 12 Eylül Cuntası, türlü provokasyonlarla kışkırttığı sağ-sol çatışmasının bütünü gibi, PKK'nın bu eylemlerini de kullandı, sömürdü ve yönetime el koydu.

PKK'DA iKiNCi DÖNEM

Burkay, Suriye'ye geçen Öcalan'ın Suriye istihbaratıyla bağ kurduğunu ve PKK'nın giderek Türk istihbaratının güdümünden çıktığını, ağırlıkla Suriye'nin güdümüne girdiğini söylüyor. Burkay, "Bu dönemde PKK'nın bizzat kendi içindeki farklı sesleri susturmak için kullandığı yöntemler de üzerinde ciddiyetle durmayı gerektiren türdendir. Örgüt içi demokrasi tanımayan, en ufak farklı düşünceye, sese katlanmayan, herkesi "Serok"un görüş ve düşüncelerini tekrarlayan bir papağana çevirmeye çalışan bu örgütün bizzat kendi tabanına yaptıkları da akıl almazdır. PKK, kendi içindeki farklı sesleri susturmak için de eşine rastlanmaz bir terör uyguladı; insanları tutukladı, işkence etti, kurşuna dizdi; Bekaa ve Güney Kürdistan'daki üslerini ölüm tarlalarına çevirdi. Bunun yanı sıra yurt dışında da örgütten ayrılan, ya da ters düşen pek çok kadroyu katletti. Bu şekilde, Kürt halkının özgürlüğü için, güçlü yurtsever duygularla köylerinden ve okullarından kopup gelen bu gencecik insanların yüzlercesi ve binlercesi PKK'nın bu acımasız çarkı tarafından keyfi nedenlerle yok edildi"