Evet beyler size anımı anlatacağım.2006 senesindeyiz.Ben o aralar 10 yaşımda felanım.Bir gün teyzemler aradı. Dediler biz taşınıyoruz ama taşındığımız ev aynı sokakta gelin buraya eşyaları beraber taşıyalım diye çağırdılar. Bizde gittik taşımaya başlıcaz. Eniştemle ben mutfak eşyaları sandalye felan ne bulduysak zütürüyoz. Yeni eve tasıdık. Enişteme telefon geldi dedi sen burda kal ben gidip gelcem 10 dkya. Bende tamam dedim hem dinlenirim hem evi incelerim. Enistem gitti benimde acayip kakam geldi girdim tuvalete sıçtım patır patır. Sıra su dökmeye geldi tabi tas yok. Suyu açtım öyle akıyo. Kaba taklar gitti ancak lağıma yapışmış kalıntılar var. Fırça da yok. Böyle kalırsada rezil olcam. Gittim mutfağa baktim bıçak var bir tane. Kaptığım gibi girdim tuvalete kazıyorum o kalıntıları.Her neyse zar zor kazıdım. Sabun felanda yok bıçağı yıkıyım.Öylesine suya tuttum geçtiği kadar. Neyse sonra eşyaları taşıdık. Akşam teyzem kek yapmış koku geliyodu.Çokta güzel yapardı.O kokuyu alınca koştum hemen mutfağa teyze bir parça versene diye başladım yalvarmaya. Israrima dayanamadi tabi aldı biçagı kesti bir dilim.Tam alıp ağzına zütürücekken o bıçağın taklu bıçak olduğunu hatırladım. Bişey de diyemedim yutkuna yutkuna yedim. Gözümün önünde keki o bıçakla parçalara ayırdi. Buda böyle bir anımdı