Beyler son 4 senedir orta derecede kekeliyorum yani her zaman olmuyor ve konuşmadan önce kekelediğimi filan anlayabiliyorum.
lafa ben girecekken sıkıntı olmuyor ama bi söz aldığımda ve konuşmak zorunda olduğumda bunu yapmanın tek yolu o kekelediğim ilk bikaç kelimeyi söylemek oluyo.
okulda sırayla okutulan şeylerde sıra bana gelirken korkudan sırtımdan terler boşalıyodu. ilk başlarda herkes dalga geçmeye başladı ama bi süre sonra bıraktılar. artık acıyolar bana bazen çok bildiğim bi konu hakkında tam söze başlamışken lafın ortasında kekeliceğimi anladığım zaman "yaa neydi, biliyodum ya, dilimin ucunda" tarzında kelimelerle o anı geçiştirmeye çalışıyorum.
Çok iyi hatırlıyorum 4 sene öncesinde çok sosyal biriydim.
şiir filan okuyodum sınıfta. okuma sırası gelsin diye bekliyodum filan.
Ama o günden beri asosyal bi tip oldum beyler.
arkadaşlarımda kime sorsanız çok sessiz sakin bi tip derler ki haklılar.
Önceden notlarım iyiydi ama o günden sonra ders çalışma isteğim kalmadı.
sınıfta ödüllü bi soruyu bildiğim halde kalkıp cevaplayamadığım çok oldu.
Normalde çok olmuyor yani ileri derecede bişey değil ama gerçekten size hayatı zindan ediyor.
Geçenlerde bi okul programında asistan olarak görev aldım ve sınıfları dolaşıp duyuru yapmam gerekiyodu. O an cidden intihar etmek istedim beyler çünkü bu olay benim için imkansız bişeydi.
Şansıma tam sınıfların birine girmeye hazırlanırken koridara görev almaya çok istekli bi arkadaşım girdi. O an ne kadar sevindiğimi anlatamam. Daha da bu tip görevlere katılacağımı sanmıyorum.

Kısacası artık bıktım beyler ne yapmam lazım?