kedinin bacağı kapıya sıkıştı amk

30 dakika önce oldu. zıp zıp peşimde geziyor sürekli. odanın kapısını kapatırken öyle bi çığlık attı ki havaya zıpladım korkudan. bildiğiniz havaya zıpladım amk, öyle korktum. arka bacağı sıkıştı kapıya. bende kapıyı vurunca tabi. o korkuyla sinirlendim bi tane de ben vurdum. aldım dışarı karşımdaki parka bıraktım. annem görse ağzıma sıçar. kaçmış derim hiç olmazsa.

hiç bana kızmayın oğlum. trollük yaptığım falan da yok. bir iki sefer daha böyle bişey olacaktı ucuz kurtuldu. dıbına kodumun kedisi peşimden ayrılmıyor. ulan besleyen annem, kediyi sokaktan alan annem. 1 yıldır bizde. 2-3 sefer ya sevmişimdir ya sevmemişimdir. ama hayvan benim zütümden ayrılmıyordu amk. az tokat atmadım kucağımdan insin diye. yani anlayacağınız belliydi böyle bişey olacağı. o yüzden kızmayın bana.

yarım saat oldu hala kendime gelemedim. ödümü koparttı dıbına soktuğumun hayvanı. o yüzden hiç bana kızmayın.

edit: bacağı kırılmadı. kırılsa sürünürdü. parkta ufak sekiyordu sadece. ama ben çok korktum amk.

edit edit edit: yuhhhh amk ya. gene geldi kapıya. rahat olun dıbına kodumun hayvanında bi tak yok beyler. demek ki sadece incindi. zaten sıkışmasıyla kaçması bir olmuştu. çok hafif sekiyor sadece. o da çok hafif. var yok gibi bişey. şuan yerinde büzüştü yatıyor. hayret gelmedi yanıma amk

şuan harbiden şok oldum amk. hayvan yüzsüz çıktı. neyse benden uzak olsun.