reserved

önlerden rez

Zırt pırt ara verip gec yazmayacak Rezervuar ikide bir dinleyen var mı diyeceksen anlatma panpa

Evet beyler madem ilgi var başlıyorum.

Öncelikle metin belgesine yazıp kopyalayacam bilginize

anlat sen

Benim kombine biletim var

Evet beyler bu olay ben 8. sınıftayken başıma gelmişti.Ben 8. sınıfa okulun anasını giben bi hayli komik vede yakışıklı denecek bir insandım. Kilom ve boyum bizim sınıf ortalamasından fazlaydı ve olgun görünüyordum.
Sınıfta özge diye bir kız vardı ve bu kız sınıftakilere göre çok daha üstündü. Her kantinde zütünü eller avuçlar vb. fanteziler denerdim ve bu olanlardan hiç utanmaz çekinmez hatta daha çok yakınlaşırdı. Neyse konumuz bu değil benim vücudum atletik sayılırdı basketbolla uğraşırdım ve okulun tamdıbını tanırdım liseye geçmeye az kalmıştı . Vücudum iri yarı olduğundan kavga ettiğimde çok olurdu.

Okuluma evim yakın sayılırdı servis parası verecek durumumuz yoktu hergün yürürdüm. Bazen aklımdan geçirirdim işte organ mafyasına yakalansak gibi tuttuk falan diye kurtuluş yok ama kafama takmazdım. Hani olurda birisi tarafından kaçırılma girişiminde bulunursam iki tekme atar kaçarım diye düşünürdüm. Neyse okulun son haftaları artık okula gelen giden yok benim devamsızlık 19 gün gibe gibe gidiyorum okula. Haftanın 3 günü gittim 4. gün arkadaşlarla gidicektik bizim arkadaşlar dediler kaçıcaz işte son hafta okulamı gidilir benimde devamsızlık azıttığı için mecburen okul yolunu tuttum. Okulun köşesinde bi at hırsızı kılıklı herif vardı. Hani sis atma oç vardı ya ona benziyordu lavuğun tipi. Bunun suradına baka baka girdim okula. Yine bütün günüm özgeyle falan geçti yine elledim falan milletle aram iyi olduğundan çıkışta biyerlere falan çağırdılar ama maddi durumumuz iyi sayılamzdı bende ekonomiye katkıdan fazla para harcamaktan kaçınırdım. Neyse okul bitti evin yolunu tuttum bu at hırsızı kılığında herif herkese bakıyor kafası fıldır fıldır o an içimden tam olarak şunu geçirdim hiç unutmam "hay senin tipini eşekler gibsin bune lan" herife herkes yan yan bakıyordu ve evime giden yolu bir korkuylada olsa değiştirdim çünkü herif benimle aynı yoldan geliyordu. O an dedim olum aha şimdi gibi tuttuk vallahi yandık falan birden bir araba yanaştı beyler kafama ağır bir darbemi diyim bir acımı diyim birşey gissettim sanki kafamda bişey kırıldı ve feleğim şaştı öyle bir acı pek hissetmemiştim bi yandan yalvarıyorum ve bir yandan kurtulmaya çalışıyorum arabaya bindirildim. O zamanlar her telefonun kamerası yoktu haliyle benimkindede yoktu heriflerin tipini falan çekemedim caps olarak kullanamayacam neyse beni bir fabrkaya getirdiler zaten bilen bilir tekirdağda şarap fabrikası vardır başkada fabrika yoktur onun içine benim babamda burada çalışıyor buraya girdiğimizi görünce bir nebze sevindim belki babam beni kurtarır diye ama babamlar arkadaşlarıyla anlaşmalı çalışıyorlar ve saatleri her hafta değişiyordu. Babam ise bu gün akşamda gelecekti o yüzden sıçmıştım.

Babamın arkadaşını görmüştüm adı muharremdi. Arabanın camları siyah olduğundan o beni göremedi ama arabaya dik dik baktı. Gitti bu at hırsızı tipli herifler beni en hücra köşelere arkaürdüler. Birden arabadan bişey beni aşşağıya itti sanki at tepti sevgikoyim neyse yere düştüm. Etrafta leş gibi şarap veya rakı kokusu vardı. Adamlar beni bir sandalye tarzı birşeye oturttular taburemiydi tam hatırlayamadım ama bağlamadılar öyle sadece oturdum. 5 dk sonra bu at hırsızı adlı herif başladı konuşmaya sesini giptiğim eşek anırıyor gibi sesi vardı. Beni para karşılığı vereceklermiş vs. vs. uzun uzun kounuştu zaten ben yarı baygınım bi gibim anlamadım.
Ağzıdam birkaç kelime çıkabıldı oda suydu. Su falan getirdiler içtim biraz yüzüme su çaldılar kendime geldim ve adam benimle diyaloğa girdi. Sanki iyi yürekliydi ama beni kaçıran bir adam ve ailemden para karşılığı beni verecek adam ne kadar iyi yürekli olabilirdi ki ?

Adam bunu mecburiyetten yapmadıklarını söyledi ve ben tabikide inanmadım ve yüzüne sinir dolu baktım. Ve arkadaşlar belirtiyim ben gayet iyi giyinirdim. Bunun sebebi ailemdi yemezler içmezler hep bana çalışırlardı sağolsunlar beni severlerdi ve okumamı isterlerdi benden elimden geldiğince çabalardım. Neyse bunlar beni böyle giyinmiş görünce zengin biri sandılar herhalde dedim kendi kendime sonra dedim siz beni kaçırdınız ama benim ailem varlıklı bir aile değil aksine babam bu fabrikada çalışıyor ve akşama gelecek dedim. Adamlar gülerek akşama kadar işimiz biter dedi. Bi tırsmadım değil. Sonra bay at hırsızı yanıma çömeldi ve sorular sormaya başladı. Nerelisin kaç yaşındasın falan dedim tekirdağlıyım 14 yaşındayım falan derken memleket neresi dedi suradına bakarak "ananın amı" diyesim geldi ama diyemedim. Memleketimin adını vermek istemiyorum adama söyledim. Adamlar benimle yakından ilgileniyorlardı ve ben bunu iyi birşey sanıyordum. Ta ki içeri gelen herifi görene kadar. Adam eline bi bavul tarzı çantayla geldi. Ve çocuk bu mu ? diye sordu. içimden " ananı gibsin o cocuk " dedim . Ellerim titremeye başladı ve adam bavulu açtı. içinden envai çeşit kesici delici alet çıktı. içimden " artık kurtuluş yok yolun sonu" dedim. Onlara bunları ne yapacaksınız ? bana ne yapacaksınız? diye sordum. Sen birşey hissetmeyeceksin merak etme dediler. Ve dediğim gibi ellerim bağlı değildi. Basketboldan ve o anki iman gücünden olsa gerek ölümüne kapıya doğru koştum. Kapı yarı kapalı çıkamadım ve sadece bağırdım Muharrem ! Muharrem abi !! Hiç ses yoktu. Duymamıştı kelini gibtiğim. Dışarı çıkmaya çalıştım ama çıkamadım. Herifler tuttular beni ve bu sefer bağlama girişiminde bulunacaklarını tahmin ettim.

Okuyan var mı beyler ?

Hikayenin sonunda caps soru vs herşeyi açıklayaacam

Çırpınırken yumruk sertliğinde bir tokadı yanlışlıkla bir herife vurdum ve bu bana bir kaç darbeyle geri döndü tam sandalyeye oturtacaklardı sandalyeye bir tekme attım ve zaman kazanmaya çalıştım. Ne gibime yarayacaksa 10 saniye. Neyse sandalyeyi kaldırdılar oturttular beni benim astımım yoktu ama numarasını yapmayı düşündüm . Belki korkarlarda ne yapacaklarını düşünürler diye. Nefes almaya başladım hızlı hızlı zorlanarak astımım var ilacım çantamdaydı dedim. Bunların zütü tutuştu ve çantan nerede diye sordular arabada kaldı herhalde diyebildim zar zor. Hemen koşarak arabaya gittiler ve içeride sadece sonradan elinde o bavulla gelen herifle kalmıştık. Adama ne yapacağını sorduğumda para lazım çok para dedi. Ben para kaynağımıyım lan ? dedim. Herif dede gibiydi resmen saçı maçı akmış.
Dedi senin astımın yokmuydu bende rol yaptım dedim senin iyi birisi olduğunu ve bu işi zorunluluktan yaptığını düşünerekten seninle konuşmaya başladım. Bana yardım et ailem çok üzülürler falan dedim. Herifin yüzü bozuldu ama sinirli bi ses tonuyla kapa çeneni diye bağırdı. Onun bunu istemeyerek dediğini sanki anlamıştım.

Yaz rez

Diğer admalar geldi ve arabada astım ilacı bulamadıklarını söylediler ben zorlana zorlana gidin eczaneden alın o zaman dedim ve yanımdaki adam hiçbişey demedi. adamlar mecburiyetten karşıdaki eczaneye doğru koşmaya başladılar.
Yanımdaki adamdan beni çözmesini istedim ama bunu yapamayacağını söyledi. Niye diye sorduğumda para lazım dedi. Hay gibeyim paranı diyecektim son anda durdum. Yalvar yakar çözmedi. Ben bu kesici aletlere çok yakındım ama ellerim bağlıydı. Herhangi bir aksiyon yaratamazdım.5-10 Dk sonra bunlar hala gelmedi içimden inşallah karşıdaki eczanede yokturda başka eczane ararlar diye düşündüm. Bir ses geldi ve ses şöyleydi "rüstem abi ordamısın" diye bu ses yankılandı durdu ve ben bağırdım "evetttttttttt" diye avazım çıkana kadar içeri bir adam geldi ve şaşkında döndü. Bu doktor diyelim kesici aletleri getiren adama doktor aldı eline neşter şeklinde bişeydi yaklaşma yoksa senide çocuğuda öldürürüm dedi. Bunu yapmayacağını biliyordum ve daha çok bağırdım git daha fazla adam getir diye bu korktu ama dediğimi yaptı 2 dk sonra "am var dediler kamyonla geldik" edasıyla içeriye 10-15 kişi doluştu. Nası sevindim anlatamam.
Bu arada saat 17:00'ı bulmuştu 4 saattir altıma işemekten pantalon eriyecekti.

Adamlar beni çözdüler ve çok kolay bir şekilde bu doktoruda yakaladılar. Hiçbişeyi aldırış etmeden sadece koştum. Eve kadar koştum eve geldiğimde evde kimse yoktu ne annem ne babam ne de ablam. Komşularda yoktu sanki apartman bomboştu. Kimse kapıları açmadı, annem ve babamın karakola gittiğini düşündüm ama apartman sakinleri neredeydi ? cep telefonumu çıkardım babamı arayacakım ki aksiliğe bak şarjım bitmiş. Yakında hiçbir tanıdık yok sanki savaş çıkmış amk saat daha 17:00 lan neden kimse yok diye düşünüyorum. Havada günlük güneşlik. Arkada basketbol oynayan arkadaşlarımı gördüm içimi öyle bir huzur kapladı ki anlatamam. Dediler olum nerdesin annenler falan telef oldular seni arıyorlar heryerde derken arkadan bir ses geldi ses mahalle bakkalımızındı. adını vermeyeyim Ahmet olsun. Ahmet abinin sesiydi."Lan neredesin sabahtan beri herkes seni arıyor" dedi. O an öyle bir mutlu oldum ki tanıdığımı görmüştüm. Koşarak sarıldım. Sımsıkı sırıldım. Sonra ahmet abi annemi babamı aradı annemlerde büyük bi sevinçle yola çıktıklarını belirttiler.

Evimize baktığımda benim odamın camı arkadan görünüyordu. içeride 2 tane adam gördüm dedim Allah Allah babamlar yolda değil mi ? Biraz daha baktığımda odayı kırıp döküyolardı hemen koşarak gittim Ahmet abiye bildirdi durumu eline bir sopa alarak çıktık yukarı. Odama geldik herifler çoktan uçmuştu. Nasıl olabilirdi ? Bunlarda insandı diye düşünmeye başladım. Nereden anlayabilirlerdi bizim geliyor olduğumuzu ne ara kimse görmeden kaçtılar derken içeriden ahmet abinin sesini duydum ahmet abiyi yakalamış 2 tane kar maskeli eleman vardı. Adamcağı can çekişiyordu büyük ihtimal bacağına bıçak saplamışlardı. Yerde kıvranıyordu bacağını tutarak benim üstüme doğru yürüdüklerinde kaçabileceğim hiçbireyer yoktu koca ev darmadağın olmuştu. Direk koşarak tuvalete girdim ve kapıyı kitledim. Kapıyı zorluyordu ama kaı sağlamdı açılmazdı. içeriden ablamın çakmağını aldım hep tuvalette sigara içer annem sigara içtiğini bilir ama babam bilmezdi yakalanmamak içinde bu tuvalette içerdi neyse aldım çakmayı birde deodorant aldım yüzleri ateş püskürttüm. Canları yanar diye düşünüm ama yanmamıştı sadece biraz geri püskürtülmüşlerdi. Onlar hazır geriye gitmişlerken koşarak salona Ahmet abinin yanına gittim ve yerdeki sopayı aldım. Bir adamın tam kafasına oturttum ama diğeri sopayı elimden çkerek aldı bende yere düşmüştüm. Tam üstüme indirecekti ki yanda olan cam şişeyi adamın kafasına attım kafası kanamaya başlamıştı. Ama yinede bırakmadı sopayı tam vuracakken yana doğru yuvarlandım ve kurtuldum.

Okuyan var mı beyler ? Hikaye biraz size fantastik gelebilir ama ben bunları tamamen yaşadım. Şuanda memleketime taşındık ve Tekirdağ'ı komple terk ettik evide öyle o gün bıraktık. Hiçbir kurgu yok zaten sonda fabrikanın ve evin resmini atıcam.

Dinliyoz panpa anlat amk. Aksiyon filmi izler gibi kitlendim ekrana okuyorum acele et davar.