telaşla herkesi uyandırdım: kalkın hamit yok.

herkes uyandıktan sonra karış karış her yeri aradık. bakmadığımız hiçbir yer kalmadı. ama hamitten iz yoktu. sanki yok olmuştu bi anda.

sandalyede ipler hemen sandalyenin üstünde duruyordu. birisi yardım etmeden çözmesi çok zordu. birisi gelip onu kurtarmış olmalıydı.

hamit'in onlardan biri olduğunu başından beri biliyordum. anlamıştım. işte onu kurtarmaya geldiler diye düşünürken, suçlu bir ses tonu düşüncelerimi böldü.

benim yüzümden.

bu asu'nun sesiydi.

elini çözersem bizi bırakıcağını söylemişti. benim yüzümden. benim yüzümden. benim yüzümden. ağlamaya başladı.

asuyu kucağıma aldım. önemli değil asucum senin hatan değil derken ayak sesleri duydum.

hamit aniden odaya daldı. elinde bir silah vardı. silahı bize doğrulttu.

odadaki gerginliği ve korkuyu anlatamam.

elindeki silah bizim tek mermili magnumdu. sakladığım yerden bulmuş olmalı.

hamit: ben kötü biri değilim. size zarar vermek istemiyorum. bırakın kendi yoluma gideyim. artık mahzeni bile böyle yaşamaya tercih ederim.

ben: silahı bırak.

hamit: hayır. artık böyle yaşamak istemiyorum. bir haftadır aynı sandalyede hareketsiz bi şekilde ölü gibi yaşamak nedir bilmiyorsu..

dila bir anda üstüne atladı. silah yere devrildi ve hamitten çok uzak bir yere düştü. hamit'in boğazına yapıştım. artık tekrar elimizdeydi. duvara ittim. sırtını duvara çarptı.

sırtı duvara dönük bir şekilde bize bakarak:

hamit: bakın. ben iyi biriyim. ama beni..

konuşması bir silah sesiyle bölündü.

filmin kalan kısmını izleyemedi glba izledikten sonra yazıcaktır

asuyu hemen kucağıma aldım. elindeki artık içinde mermi kalmamış olan silahı da aldım. asuya sıkıca sarıldım. söyleyecek kelimem yoktu. ağzımı açtım ama hiçbirşey söyleyemedim sarıldım sadece.

o sadece 6 yaşındaydı. ne kadar korkmuş olduğunu, bunun pgibolojisini nasıl etkileyeceğini düşünsenize.
aldım ve farklı bir odaya zütürdüm hemen kucağımda. elif'e gel işareti yaptım ama herkes yerine mıhlanmıştı resmen. elif'e birkez daha seslenince yanıma geldi.

''sen asuya göz kulak ol. arifle biz de hamit'i gömelim. olanları sonra konuşuruz.'' dedim.

duygusuz bi yüz ifadesi vardı olanları kaldıramıyor gibiydi. onaylarcasına başını salladı.

hamit'i toprak odaya gömdük.

herkes birkez daha yemek masasının etrafına toplandı: ben, asu, elif, dilara, arif, buse.

hepimiz etkilenmiştik olaylardan. özellikle de asu.

dedim ki:

bakın. böyle devam ettikçe daha da kötüye gidiyor. kendi akıl sağlığımız bozulacak. böyle devam ederse burada öleceğiz. tek bir çaremiz var. mahzene inmek. sonsuza kadar korkarak yaşayamayız.

rezervatullah

merdivenden aşağı çığlık çığlığa koşarken bu sefer bi öncekinde yaptığımız gibi sağ taraftan değil sol taraftan döndük.

'o' dilayı diri diri yedikten sonra peşimize düşecekti. ama zaman kazanmıştık. gittiğimiz yolun çıkmaz bir yol olmaması için dua ediyorduk.

artık o'nu göremiyorduk arkamıza baktığımızda. ama hala korkudan koşuyorduk. sanırım izimizi kaybettirmiştik.

elif: sen nasıl bir huur çocuğusun?

arif: elif bana kızgın olmanızı anlıyorum ama ordan başka türlü çıkamazdık. birinin kendini feda etmesi lazımdı diğerlerinin çıkabilmesi için.

ben: neden sen kendini feda etmedin o zaman? kes sesini haksızsın. güvenli bir yere varınca konuşucağız bunları arif. yanına kalmıcak yaptıkların.

arif: sen kendini ne sanıyorsun? hepinizin hayatını kurtardım.

ben: sesini kes. bunu konuşacağımız zaman gelicek.

arif: şimdi konuşalım. artık peşimizde değil. konuşmaktan kaçıyorsun. yapılması gerekeni yapıcak cesaretin yoktu çünkü senin.

asuyu yere bıraktım. sinirlenmiştim.

ben: burdan canlı çıksan bile yaptığının bedelini ödeyeceksin. bizi kaçıranlardan hiçbir farkın yok. sen de artık bir katilsin.

arif boğazıma yapıştı.

arif: kelimelerine dikkat et.

sonra bir ses duyduk. yine aynı hırıltılı nefes alma sesi.

ağzından kanlar sıçrayarak bize doğru koşmaya başladı. asuyu kaptım. tüm gücümüzle koşmaya başladık.

bikaç dakika geçtikten sonra adım attığımız üç-dört metrelik alan yıkıldı. en son şarap şişeleri ve fıçılarıyla birlikte düştüğümü hatırlıyorum. ve düştüğüm anda kafamı sert zemine vurduğumu.

bayılmıştım.

mahzen bölümü uzun baya. şu an başlarsam yarıda kalır. yarın daha hızlı yazarım.

bunun üzerine düşünmem gerekliydi. asuyu oraya zütüremezdik. o yüzden biz mahzene inerken, birileri onunla burda kalmalıydı.

mahzene inme fikrim çoğunlukla reddedildi. özellikle de buse karşı çıktı. gördüklerinden sonra oraya inmemek istemesini anlayabiliyorum. herkes korkuyordu. orası gece kabuslarımıza giriyordu. aradan 20 yıl geçmesine rağmen hala mahzen kelimesini duyduğumda tüylerim diken diken oluyor. o derece etkilemişti bizi.

buse: mahzene inmek mi? sen kendini lider filan mı sanıyorsun. oraya asla inmem.

ben: başka çaremiz yok ve benim fikrim bu.

buse: taktan bir fikir..

elif: buse sakin ol. hepimiz burdan çıkmak istiyoruz, emre yardım etmeye çalışıyor.

buse: yardım etmek mi? sanki bizi öldürmeye çalışıyor gibi geldi bana.

tartışmamızı uzatmamaya karar verdik. bu yüzden mahzene bir süre daha inmeme kararı aldık. bir arada ve güçlü kalmaya çalışıyorduk.

aradan tahminen 5-6 saat kadar bir vakit geçti. bir anda tüm monitörler çalıştı.

bütün ekranlarda yiğit vardı:

yardıma ihtiyacım var. bizi kaçıranlar beni buldu. şu an onlardan gizli bu mesajı size bırakıyorum. bu söylediklerimi duyarlarsa beni öldürürler. mahzene gelin. yardımınıza ihtiyacım var.

yiğit iyice sinir krizleri geçirmeye başladı. alp'in ölümünü kaldıramıyordu. iyice çıldırmıştı. bir sandalye aldı eline. ve tüm kameraları tek tek kırdı. bu huur çocuğunun bizi izlemesine izin vermeyeceğim. diye bağırıyordu.

hoparlörden ses geldi:

kameraları kırınca sizi göremeyeceğimizi mi sanıyorsun. biz her yerdeyiz.

yiğit silahı aldı ve hamit'in kafasına dayadı.

hamiti vurduktan sonra da bizi görebilecek misin? yoksa bizle tek iletişimin hamit mi kaldı?

hoparlör: hamiti vur ve elinle bir sayı yap. bakalım kaç olduğunu bulabilecek miyim?

bir sessizlik oldu. bu bir blöfse bile çok iyi bir blöftü. siniri yine de geçmemişti.

yiğit silahı hamite doğrulttu: gibtiğimin şarap mahzeninde ne var?

hamit: ben de kağıtta yazdığı kadarını biliyorum. bir avcı ve fareler için bir makine. ben.. ben kötü biri değilim. ben de sizin gibi kaçırıldım, bana onunla birlikteymişim gibi davranmayı kesin artık.

yiğit: bunlarla hiçbirimizi kandıramazsın.

yiğiti sakinleştirdik. hamiti bağlı bırakmaya karar verdik.

elif asuya şarkılar söylüyor küçük kızı sakinleştirmeye çalışıyordu.

böyle böyle günler geçti. konserve yemek yiyorduk hergün. hamit de sandalyesinde sürekli bağlı şekilde duruyordu. ona da konserve yediriyorlardı.

birgün yiğit dayanamadı:

ben mahzene iniyorum.

Aslında hepsi zodiac ın kafasından geçiyomuş yiğit tuzlukmuş

mahzen denildiğinde şöyle hayal ediyordum: avcı dedikleri bir hayvan, aslan gibi bir hayvan. insanlar mahzene inmesin diye korkutmak için oraya koyulmuş. ve makine dedikleri bir işkence makinesi insanlara işkence yapılması için yapılmış bir makine.

ne kadar da yanılmışım...

yiğit mahzene iniyorum dediğinde hamit çıldırdı: oraya inersen sadece kendini değil buradaki herkesi öldürürsün. orası cehennem.

biz de korkuyorduk. mahzen hakkında çok şey duymuştuk.

yiğit: bunların hepsi hurafe. bizi korkutmak için söylenmiş şeyler. burda beklersek zaten öleceğiz. bişeyler yapmalıyız. o yüzden ben iniyorum. isteyen gelir, isteyen kalır.

oylama yaptık. kimse inmek istemedi. yiğit tek başınaydı. inerim ben tek başıma kimseye ihtiyacım yok. dedi.

mahzene inilen kapının oraya kadar gitti. peşinden gittik. önceden saklamış olduğum silahı alıp yiğite verdim. ihtiyacın olabilir dedim. içinde son bir mermi kalmıştı.

hamit'in bağırmaları duyuluyordu. oraya gitmesine izin vermeyin. gerekirse vurun durdurun. lütfen beni dinleyin.

ama yiğit inatçıydı. silahı almadı. ihtiyacım yok sizde kalsın. diyerek şarap mahzenine inen kapıyı açtı. aşağıya doğru paslı bir merdiven vardı. uzun bir merdivendi ve aşağısı gözükmüyordu.

bikaç adım attı, bize dönerek:

kendinize iyi bakın.

dedi. ve kapıyı kapattı.

mahzene inmeliydik. yiğit çıldırıp mahzene gitmeden önce kararları o verirdi ve kararları genelde hep doğru kararlar olurdu. şimdi ise mahzene inmemizi istiyordu. ona güvenmeliydik.

ben: oylama yapalım. inmek isteyenler elini kaldırsın.

buse dışında herkes elini kaldırdı. asunun bile küçücük eli havadaydı.

buse: ben burda kalırım. oraya hiçbir güç beni indiremez.

dila: tek başına kalman güvenli değil.

buse: oraya inmekten daha güvenli.

buse gelmemeye karar verdi. onu bırakmak istemiyordum ama ikna olması mümkün değildi. geri kalanlar hep beraber inecektik. asu dahil. beraber olduğumuzda güçlü oluyorduk, bunu kaç kere kanıtlamıştık. ayrıca asuyu bırakmak istemiyordum. onun başına bişey gelirse kendimi suçlardım çünkü. beraber olucaktık ve birbirimizi koruyacaktık.

bize yeticek kadar yiyecek konservesi ve su şisesini yanımıza aldık.

dila: hadi allah yardımcımız olsun

buse bize acıyarak bakıyordu. ölüme gidiyormuşuz gibi. bunu sezebiliyordum.

mahzenin kapısını açtım.

önümüzde uzun bir merdiven vardı.

yarın devam ediyim beyler. yaşadıklarım daha uzun, bugün bitmesine imkan yok zaten.

spoiler vermek gibi olmasın ama mahzende yaşadıklarımı yarın anlatmak istiyorum.

bugün hikayenin büyük bir kısmını anlatıcağım beyler. öğlen saatlerinde 14-15 gibi başlarım.

Gördüklerini anlatiyosan sıkıntı büyük.

Rezerved

Rezervetullaahi

Keşke çalıntı hikaye olsaydı da orjinalinden okusaydık yarım saatte bi part atıyosun heyecanı kalmıyo

rez panpa rez dıbına koyim senin. süper gidiyor devam et

kitap yazsana huur köşeyi dönersin

Ulan huur çocuğu yarın yazarım dedin saat 17 yi geçti amk güzel hikaye olmasa gibicem dübürünü hadi yaz lan