ilkokulda gülşahtan hoşlanıyodum, hiç söyleyemedim. ezgi beni seviyomuş kütüphanede birlikte nöbetçi olduğumuz zaman bildiğin kovaladı masaların etrafında beni yakalamak için, ben gülşahı sevdiğim için ezgiye yüz vermedim. ezgi de güzel kızdı, çok sövdü arkamdan. ulan şaka bi yana kız benden delikanlı çıkmıştı, ben gülşaha hiç bi şey diyemiyorken kız sevdiği için kovalıyodu sürekli. vay aq.

ortaokulda yağmuru seviyodum ama o baya elitti dıbınakoyim lakin 1 kez konuşma şansımız olmuştu, onda da koridor görevlisi hoca sınıflarınıza diyip sallamıştı bizi, gerçi kızın ne yüzünü ne soyadını hatırlıyorum şimdi ama baya seviyodum lan. bu da olmamıştı, varan 2.

lisede adı lazım değil bi kızı seviyodum, sınıf arkadaşımla çıkmaya başladı. ben tabi içimde yaşıyorum yine, derken biz bunla aynı sınıflara düştük arkadaşla da ayrılmışlardı. zütümden ayrılmaz oldu birden, ardından benim bunu sevdiğim duyuldu " vay efendim sen nasıl kardeşim dediğin adamın manitasını seversin vay efendim sen nasıl bi adi şerefsizsin " muhabbetleri çeviren bi huur çocuğu daha sonra kızla sevgili oldu. yani o da olmadı.

dersane mezun grubunda kesiştiğim kızı kütüphanede manitasıyla gördüm, aradan 1-2 hafta geçti ben çalışma salonunda kitapları açmış takılırken bomboş salonda arkadaşıyla geldi karşıma oturdu. arkadaşı gitti yalnız kaldık, bunu manitasıyla gördüğüm için ve delikanlı olduğumuzdan kafamızı kaldırıp tek kelam etmedik. 5 dk sonra kız kalktı gitti.

yine kesiştiğim dünya güzeli bi hatun(gerçekten efsane güzellikteydi) tanışmak için sınıftaki kuzeniyle beraber yanıma geldi. kuzeni bizi tanıştırdı ama acayip pasif davrandım, yannan gibi dikildim adeta sanki bi huur evladı zütüme kazık sokmuş da onun hissiyatı tüm vücudumu elegeçirmişçesine sessizdim. ardından basıp gittiler. herhalde geçmişte tecrübe olmayınca orda icraat yapmak zor geldi, bilmirem.

ünide bi hatundan hoşlandımi konuşmaya başladık falan derken bigün eve davet ettim diye dünyanın lafını yaptı amk o da olmadı haliyle. eve davet etme olayım da, yurdunda fare görülmüş de ay ben nasıl uyucam da falan filan diyor. kalcak yerin yok mu git sağda solda bi arkadaşında kal diyince yok cevabı veriyor. gel bende kal ben okul kütüphanesine geçerim diyorum yok sağol rahatsız etmiyim diyor, aslında bi oda daha var ben orda takılsam rahatsız olmam zira okul kütüphanesinde daha önce kaldım cidden rahatsız bi ortamdı diyorum ve mevzu bunun üzerine patlıyor. sen beni eve çağırdın bilmem ne bilmem ne. kime sorduysam hepsi " inanma seni gibecek " dedi bilmem ne bilmem ne. bu da olmadı yani.

tüm bu süreç içerisinde muhtemelen 6 dan fazla teklifte bulunan oldu ama ben bi şey hissetmediğim insanı oyalamamak, üzmemek adına ona ümit veren biri olmadığımdan ciddi bi şey olmadı.

ha fakbadilerim oldu, olmadı değil hatta sevgili olalım diyeni de oldu ama kabul etmedim.

sonuç. https://www.youtube.com/watch?v=xU6fbWlV3Fg