iyi geceler beyler. Saçma sapan bir giriş beklemeyin olaya giriyorum .. sene 2000 3 kardeştik en küçükleri bendim daha 8 yaşında annem bırakıp gitmişti beni abim onun yanına kaçmıştı babam ben ve ablam geçinip gidiyorduk memur çocuğuydum neyin ne olduğunu bilmezken yapa yanlız kalmıştım babam güçlüydü gözümde kahramandı bir kere ağladığını içtiğini görmedim içine attığı belliydi ama bende ne onun içini görebilecek bir göz yoktu vede olanları anlayacak akıl Bali yaşta değildim ablam üniversitede tanıştığı bir çocukla evlendi 12 yalındaydım babam muhasebeciyken çalıştığı devlet dairesinin müdürü olmuştu şirkete Yen'i gelenlere iş ögretiyor ekstra alıyordu.. ben yanlız büyümüştüm babamın varlıgını sadece gece üstümü örttüğünde hissederdim ırgat gibi çalışırdı:. Neyin ne olduğunu ilk okulda anladım hani beslenme günleri olurdu ya benim evde ne börek açacak annem vardı nede toplantıda şımarıklığımı dinleyecek babam işte ozaman utanırdım bunu söylemekten gölgemden hızlı büyümüştüm bir lokantada işe girdim iş dediysem günde 3 saat bardak yıkıyor cebime üç Beş kuruş koyuyordum ihtiyacımız yoktu iki kişiydik nede olsa ama Babama özeniyordum okul bitti Lokanta ortamlarını sevdiğim için bir meslek okuluna girdim ozamanlar turizm liseleri çok popüler tabi..
Beyler dinleyen varmı ona göre boşa anlatmayım ve kısa kesip uzatmam gerektigini düşünen varsa söylesin

Uzun yazı tutar