rezzzzz

çok üzüldüm la haline umarım şu an kötü durumda değilsindir

panpa baban tam bir haysiyet yoksunu bir insanmış, bu arada başın sağolsun, dededin ellerinden öperim..

baban şu an ne durumda?

Arkadaşlar öncelikle beni yalnız bırakmayıp derdimi dinlediğiniz için hepinize ayrı ayrı teşekkür ederim. Burada yazdıklarım 36 yıllık hayatımın anlatıldığı bir kitap projesinin taslak metinleri. Hiç birinize burda kalıp yazdıklarımı okuyun diyemem ama sizden ricam ne zaman bitiyor diye sormayın. Yazdıklarımı elimden geldiğince bilgisayar ortdıbına taşıyıp sizlere aktaracağım. Bu hikayeyi yazmamda ki temel amaç kendi hayatlarınıza pay çıkarmanız. Son olarak daha önce başıma geldiği için söyleme ihtiyacı duyuyorum. Yazdığım metinlerin kopyalanması yasal güvence altındadır. Metinler tamamen noter tasdiklidir. Sağlıcakla kalın...

aklıma Tyrion Lannister geldi.

Sen benim nickimi daha çok hak ediyorsun

kavunlu rez..

Rezerved

Belki insanlara hic bi zaman guvenemedigim icin, belki kullandigin usluptan dolayi, belki de olaylarin fazla trajik olmasindan dolayi, bana pek gercekci gelmiyor. Ama ne olursa olsun hikaye harikulade gidiyor. Eger sonunda 'Bu da yeni kitabimin hikayesi' falan desen bile uzulmeyecegim hocam. Guzel yaziyorsun devam et

O günden itibaren dedemin evinde kalmaya başladım. Dedem beni sadece yanına almakla kalmayıp birkaç sene sonra resmi işlemlerim babam yüzünden aksıyor diye beni kendi nüfusuna alacak artık hem manevi olarak hem de yasal olarak babam olacaktı. Babaannem, babam eve gelmeden gidip elbiselerimi okul malzemelerimi aşağıya indirmişti. Bir akrabamın ileri ki yıllarda bana gözyaşları içinde anlatmasıyla öğrendiğim kadarıyla babam hiç merak edip sormamış oğlum nerde diye. Şimdi düşündüğüm zaman onca şeyden sonra hangi mantıkla merak edecekti ki diyorum kendi kendime. Günler, o gecenin acısını unutmaya çalışmakla her gece kabuslar görüp çığlıklarla uyanarak geçti. Dedem beni gözünden sakınarak büyütüyordu. Pek bir şey anlamasa da ödevlerime yardım etmeye çalışıyor, her an nasihatler vererek yanında dolaştırıyordu. Günler; ay, aylar yıl olmuş. Beşinci sınıfın ikinci dönemine gelmiştim. Bu süre zarfında babamla çok nadir, saniyeden kısa göz göze gelişlerimizden başka hiçbir ilişkimiz yoktu. Sanırım halinden fazlasıyla memnundu. O an için olmasa da hayatımın geri kalan yıllarında yaşadıklarımı düşününce babamın, benim en basit sınavım olduğumu düşünüyorum. Koskoca beş yılı onun ekgibliğini bir gün bile hissetmeden geçirmiştim. Beş yıl çok mükemmel geçmiş gibi şimdi önümde başka bir sınav vardı. Ve dediğim gibi babam benim en kolay sınavımdı...

Babanın kıllı zütüne şok marketten almış olduğum 750 ml mintax marka bulaşık deterjanı döküp gibeyim