rez panpa Allah yardımcın olsun

rezerved panpa Allah yardımcın olsun

Geçmiş olsun panpa babanıda affet düşman olmak ne işine yarayacak

Daha fazla okuyamadım sinirden. Babandan ben bile nefret ettim

rez amk okulda okunmuyo aglarım belki

Üzdün be panpa Allah yardımcın olsun başın sağ olsun

REZiztans

rezerve

rez alayım akşama okucam

Rezerve bari biz dinleyelim derdini yazmaktan cekinme acityorsada yazma

Rez panpa Allah yardımcın olsun ama gerçekten acıtıyosa yazma

Rez panpa kaybetmiyim geçmiş olsun bu arada

Rez panpa

Babanın zütüne giriyim

ince telli zayıf saçlarımın kafa derimi yüzerek çıktığını hissediyordum. Babamın şefkatsiz elleri arasındaki çırpınışım evimizin giriş kapısına kadar sürdü. Saçımı bırakıp kapıyı açtı. Kolumdan tutup balkona sürükledi. O sırada elektriğin gelmesiyle üzerimde ki kızıllığı fark ettim. Burnumdan akan sıcaklık o anda anlam kazandı. Kanama yavaşlamış ama durmamıştı. Beyaz pijamamdan akışını izlerken babamın, o zamanlar ne anlama geldiğini bilmediğim onlarca küfür eşliğinde beni kucağına aldığını hissettim. Merhamet zerresi bulunmayan kollarıyla beni balkon korkuluklarının diğer tarafına taşıdı. Korkum boyumu aşmışken babamın beni silkerek “niye gebermiyorsun lan sen” dediğini duydum. O an oradan düşme ihtimalimin beni korkutmadığını fark ettim. Yaşıma rağmen ölümün sonsuz huzurunu istiyordum içten içe. Bu acıyı ve korkuyu dindirecek tek şeyin ölüm olduğunu düşünüyordum. Yanıldığımı, babaannemin çığlığından sonra anladım. Bu çığlık gecenin son çığlığı olmuştu. Dedem merdivenleri koşarak yukarı çıkıp beni babamın kucağından almış yaşadığım acıyı bir nebze olsun ona da yaşatmak adına olsa gerek babama sert bir tokat atmıştı. O gece hayatım tamamen değişecekti en azından bir süreliğine.

rezercta

senin ben dıbına koyayım ya sigara paketim bitti

Lan öyle babamı olur amk vicdansız köpeği

Kardeşim Allah sabır versin bende annemi kaybettim ama senin baban afedersin ama çok şerefsizmiş kusura bakma söylemeden edemedim ben babama kötü derdim ama daha kötüsüde varmıs böyle hayatın aq sen anneannenle dedene sıkı sıkı sarıl eğer hala hayatta iseler gerisi yalan kardeşlerine ailem dediklerine sahip cık kardesm emin ol annelerimiz bekliyo bizi merk etme sen

Bayıldım mı bilmiyorum ama en son gözlerimi bir sedyenin üzerinde yatarken açtığımı hatırlıyorum. Katı suratlı, yorgunluk ve uykusuzluktan gözleri kan çanağına dönmüş bir doktor burnuma bir şeyler yapıştırıyordu. Korkuyla hatırlayamadığım acıyı vücudumun her hücresinde hissediyordum artık. Bağırıp ağlamaya başladım. Dedem başucuma gelip elimden tutup beni sakinleştirmeye çalışıyordu. O gece hastanelik olan tek kişi ben değildim babaannem de beni babamın kucağında görünce haklı olarak beni aşağı atacağını düşünerek korkudan bayılmış. Doktor gerekli müdahaleleri yaptıktan sonra ikimizi de müşahedeye almıştı. Zavallı dedem o gece bir benim bir babaannemin yanına koşturup durmuş sabaha kadar uyumamıştı. Sabah ikimizin de taburcu işlemlerini yapıp hastaneden çıkardılar. O geceden bana kalanlar, bir kırık burun, iki kırık parmak, bir çatlak kol, uzun bir süre etkisini üzerimden atamayacağım kekemelik ve akluofobi (karanlık fobisi) olmuştu.