1. 1.
    0
    bu açgözlü emperyalist bir mafya babasıyla baba sevgisiyle dolup taşan küçük bir çocuğun savaşının hikayesidir:

    4 kişilik küçük bir aileydik. babam liseden terkti. çalışmayı sevmezdi. bazı şeylere kafa yormayı sevmezdi ona göre biri bişey söylemeli oda yapmalı ve bitmeyliydi böyle bir kişiliği vardı babamın. belki bu yüzden okulu bırakmıştı. yada sadece çok klas bir hayat istemediğinden..
    yıl 1991..liberty şehrinde küçük bir mahalledeydi evimiz. babam,annem, erkek kardeşim ve ben bir apartman dairesinin birinci katında yaşıyorduk. kirada oturuyorduk ama benim doğumumdan kısa bir süre sonra ev sahibi yaşlı kadın ölünce ev bize kaldı. sakin bir ortam vardı insanlar güler yüzlü ve neşeliydi. nüfus azdı o zamanlar ve şehrin iş açısından pek sorunu yoktu. babam gibi işsiz adamların rahatlıkla çalışabileceği bir yerdi. babam biraz getir zütür işleri amelelikle kendine bir pastane açtı. buraya 3 yıl kadar baktı. mutlu mesut yaşamaya devam ediyorduk.ama babam yine yapacağını yapacaktı hayatı hiç düzende olmazdı çünkü.
    biz mutlu mesut sakin şehrimizde yaşarken bazı olaylar meydana geldi.1998 yılında sokaklarda tanımadığım adamlar görmeye başladım.pis işlerle meşgul oldukları belliydi ama bu anormaldi. çünkü liberty böyle bir yer değildi.bu adamların nerden geldiğini amaçlarının ne olduğunu da kimse bilmiyordu. öğrenmeye de çalışmadı tek kişi hariç: babam...

    5 dakkaya geliyor devamı..
    ···
  1. 2.
    0
    boşaldım
    ···
  2. 3.
    -2
    ด้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็ ด้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็ ด้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็ ด้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็ ด้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็ ด้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็ ด้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็ ด้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็ ด้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็ ด้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็ ด้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็ ด้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็ ด้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็ ด้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็ ด้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็ ด้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็ ด้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็ ด้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็ ด้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็ ด้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็ ด้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็ ด้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็ ด้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็ ด้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็ ด้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็ ด้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็ ด้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็็็้้้้้็็็็็้้้้้้้้็็็
    Tümünü Göster
    ···
  3. 4.
    0
    okur muyum sandın
    ···
  4. 5.
    0
    reserved
    ···
  5. 6.
    0
    babam dükkanı kapatmıştı. direk kapatmıştı evet hiç satmaya bile yeltenmemişti.bir kaç gün ortalıkta dolaşmayacağım dedi eve biraz para bırakıp gitti.
    aradan 1 hafta geçti babam takım elbise, telsiz,siyah kravat ve siyah gözlükle döndü. korkmuştum.hesap sormak istedim ama yapamadım babam yavaş yavaş değişiyordu. annem sürekli tartışıyordu bugünlerde babam pek sesini yükseltmiyor sürekli bir bahaneyle annemi tersliyor onu uzaklaştırıyordu yanından. olayları anlamaya çalışan ben ve kardeşim pek müdahale edememiştik.
    bir gün babam beni yanına çağırdı ve konuştu sonuda 'bak oğlum hayat, seni zorlayınca yapamayacağın hiçbirşey yoktur. istemediğin şeyleri bile yapmak zorunda kalırsın' demişti.ben de 'sen istemediğin birşeyi mi yapıyorsun' dedim. hayır dedi. bunu yıllar sonra öğreneceğimi söyledi.
    bir kaç ay boyunca babam geceleri dışarı çıkıyor sabah geliyor ve zamanının çoğunu evde geçiriyordu.ne iş yaptığını bilmiyorduk. belki annem biliyordu ama söylemiyordu bize.her ay kapımızın önüne bir mektup gelirdi ve içindi para olurdu.bu babamın maaşıydı..
    en sonunda neler olduğunu öğrenmeye başlamıştım..
    ···
  6. 7.
    0
    devamı gelecek beyler bekleyin wc molası...
    ···
  7. 8.
    0
    liberty city neresi lan?
    ···
  8. 9.
    0
    eylül 1998 yılı. sonbahar ve havalar soğumaya başlıyor.bu kış daha sıcak ateşli ve ürpertici olacak gibi duruyordu.son zamanlar mahallemizde hırsızlık olayları, mekan basmalar, bazı insanların kaybolması gibi garip illegal olaylar oldu. bazı dükkanlarda uyuşturucu tespit edildi. gözümün önünde kelepçelenen çok iyi insanlar gördüm.en çok üzüldüğüm 72 yaşındaki yan komşumuzun tecavüz suçundan hapse gitmesiydi. böyle yapacak birisi değildi yapmadığını da biliyordum ama birşekilde zütürülmüştü işte.
    polislerle iletişime geçmek istedim.ama hangi komser bir çocuktan akıl almak ister ki.kimse dinlemek istemedi beni.ben de vazgeçtim polislere birşeyler anlatmaktan.
    şehir kalabalıklaşmıştı. bunu hissediyordum. hastane kuyrukları, bekleme süreleri, otobüslerin gelmesi, okul kantini, okul servisi, sokak,akşam dışarıdaki insanlar. kötü olan sadece bu değildi insanların fazlalaşmasından kötü çoğu dükkanların ve evlerin terk edilip gidilmesiydi.7 ay önce herkesi tanırken şimdi mahallede kimseyi görmek istemiyor tamamenn yabancı biri olmuştum. sanki birileri liberty şehrini alıp başka bir şehirle takas etmişti..
    ···
  9. 10.
    0
    dinleyen yok mu beyler acıklı hikayemi anlatıyorum. gececi tayfa wheree?
    ···
  10. 11.
    0
    ekim 1998.bu ay da böyle geçecekti biliyordum.yer sıkıntısı polislerin artması esrarengiz olaylar kalabalıklaşma birbirimizden uzaklaşma yalnızlık ve kaçışlar..
    herşey o siyahi adamların gelmesiyle başlamıştı bunu herkes biliyordu. sokakta bazı çocuklardan onların mafya gibi birşey olduklarını duymuştum bu dedikodulara hak vermek istemedim güvenilirlik derecesi çok düşüktü sonuçta.
    iyiden iyiye merak etmiştim artık en sevdiğim yeri evimi benden çalmışlardı bu adamlar.hem de geri getiremeyecek şekilde. kulaktan dogma bilgiler dedikodular beni tam bilgilendiremezdi. düşündüm bunları nasıl öğrenirim diye. farkettim ki aslında biz de onlardanız nasıl olur da anlamam... babamı takip edecektim.
    babam gece çıkmıştı evden.ben de sıkı bir şekilde giyinip evin arka bahçesinden atladım. babamı takip etmeye başladım.50 metre yürüdükten sonra siyah bir araba geldi kapı açıldı babam bindi ve all saintsün üst taraflarına doğru gittiler. mahalleyi sol taraftan dolaştım. şansım vardı ki kimseler yoktu o gece ve sakin bir geceydi..
    uzaktan arabayı izledim. şehrin en yüksek tarafında bir villa vardı.o villa eskiden kullanılmıyordu ama 7 aydır birileri yaşıyormuş.bu villayı o siyah adamların kullandığını anlamak için dünyanın en zeki adamı olmak gerekmezdi. tahmin ettiğim gibi araba villanın girişinde durdu..
    ···
  11. 12.
    0
    up up up up up dinleyin binler zaten işsizsiniz hepiniz ne yapıyorsunuz bu saatte dıbına koyim up
    ···
  12. 13.
    0
    ahahaahaaahhaahhahahaha
    ···
  13. 14.
    0
    ertesi gün babam evdeyken herşeyi anlattım. bana hiç kızmadı şaşırmıştım. bağırıp çağırması hatta belki ceza vereceğini düşündüm.ama hiçbirşey yapmadı sadece düşündü ve bana 'bunu yapmamalıydın.' dedi.
    okula gitmek için sabah evden çıktım. eski dükkanın önünden geçiyordum ki gözüm birden karardı. biri gözümü ve ağzımı kapatıp kucakladı hemen bir arabanın içine attılar.2 kişiydi beni tutan.bir de şoför olmak üzere 3.pek konuşmuyorlardı. telsiz sesi duymuştum siyah adamlar olduğunu biliyordum. bana kötü birşey yapmazlardı ama ne yapacakları konusunda da hiçbir fikrim yoktu.
    gözlerimi açtığımda boş bir odadaydım. sorgu odasına benziyordu.2 sandalye tek bir masa karanlık tek bir lamba olan bir oda. odaya geldikten 5 dakika sonra kapı açıldı.bir adam girdi. kalıplı uzun boylu birşeydi. yüzünü göremiyordum başım eğik duruyordu zaten. bana birkaç soru sordu. adım nerede oturuyorum yaşım kaç nerede okuyorum gibisinden. daha sonra babamı sordu.ben de adını söyledim kendisini tanıttım. baban bizimle biliyorsun değil mi dedi.ben de evet anlamıyla başımı salladım.
    ···
  14. 15.
    0
    Anlat dinliyom
    ···
  15. 16.
    0
    adam kendini tanıttı sonunda. leone diye bir mafya babasıymış. başka bir ülkeden gelmişler. adamın adı salvatore. burada amaçları yeni bir yerleşim kurmak etkisi ve sömürgesi altına almakmış. başka ülkeden diğer mafyalarla yaptıkları savaşlar ve kavgalar yüzünden ayrılmışlar.bir nevi kaçmışlar yani korkudan. burda kendi egemenliklerini kurmak ömürlerini daha fazla yaşatmak ve daha çok para kazanmak istiyorlarmış. bunların hepsini salvatore anlatmadı çoğunu babamdan öğrendim. bunları anlatmak zorunda kaldı çünkü beni bıraksalardı bile eninde sonunda onların peşine düşecek birşekilde rahatsızlık verecek öğrenecektim. daha fazla uğraşmamak için anlattı babam herşeyi.
    tabi kendisi bunları yapmak istiyormuydu gerçekten bilmiyorum.ama bildiğim tek birşey vardı pastanesi olduğu zamanlar geliri ailesini doyurmaya yetmiyordu. başka bir iş bulmak zorundaydı. zaten 3 yıl çalışmak onu yormuştu. dediğim gibi yeni şeyleri denemek isteyen bir insan.bu şehre yeni gelen mafya onun için iyi bir fırsat oldu ve onlara katıldı.ama en birincil amacı ailesini geçindirmekti.o.iyi biriydi.
    ···
  16. 17.
    0
    Boyle devam et cok iyi gidiyosun
    ···
  17. 18.
    0
    leone heryerdeydi. garip suçlar, haksız yere hapse gidenler, durduk yere ölenlerin hepsinin arkasında leone vardı.bir şekilde bizim aramıza girmişler ve bizi bunları yapmaya zorlamışlardı. çaresiz,saf, düşünmeyen insan çoktu.bu yüzden kolay kandırıldılar.
    birkaç ay normal geçti. alışmıştım büyük bir şehirde yaşamaya. havası suyu toğrağı kirlenmişti. gün geçtikçe kötü bir hal alıyordu.ama katlanacaktık.bu kadar büyük bir gücü nereden alıyorlar fikrim yoktu.
    bazı olayları polise bildirdim. ilgileceneğiz,tamam, olaya müdahale, kanıt yetersizliği, yanlış anlaşılma diye diye hep geçiştirdiler. zaten küçük bir yer olduğundan zamanında fazla polis karakolları yoktu ve polisleri sokakta pek görmezdik. hala da yoktular fazla. belki bir gün gerçekten işlerini yapacaklardı ama iş işten geçecekti bundan emindim.
    ···
  18. 19.
    0
    şubat 1999.okul tatil olmuştu.kar vardı. soğuk bir mevsimdi doğal olarak. annem şehrin kenarında bir fabrikada işe girmişti. babam gece hayatına devam ediyordu. kardeşim ise sokakta evde birşekilde zamanını geçiriyordu.ben ise bu adamlara kafayı takmıştım.
    bir haftasonu otobüse bindim ve liberty şehrinin hapishanesine gittim. açık bir alanda açık bir yerdi etrafı telle çevriliydi ve mahkumlar serbest bırakıldığında dışardan görebiliyorduk..
    ziyaret gününe denk gelmiştim. pastanenin eski sahibi tom amcayla konuşmak istedim. suçu hırsızlıktı.bir dükkanın kasasından gece vakti paraları çalarken yakalanmış.bu adam 55 yaşındaydı ve böyle birşey yapmak istemeyeceğini de biliyordum. sordum soruşturdum en sonunda anlattı:

    ''tom amca'nın hasta bir kızı vardı. kansermiş sanırım.onu iyileştirmek için elbette para gerekiyor. tabi pastaneden gelen parayla tedavi olamaz.en son dükkanı babama sattı. ondan sonra amacı biraz daha para biriktirip kızını tedavi ettirebilmekti.ama zamanı da azalıyordu çünkü kızı ölüme yaklaşıyordu.bir gün gece vakti arkadaşlarıyla yaşlıların takıldığı paul'un yeri adlı mekandan çıkıp eve gidiyormuş. steve bey'in dükkanın arkasından geçerken bir adam bunu görmüş eline kasayı vermiş paraları almış ve şunları demiş: 'eğer suçu üstlenirsen istediğin herşeyi alacaksın kızını düşün' adam ne yapsın elinde kasa bir miktar parayla birlikte duruyor 2-3 dakika sonra gelen polis tom amcayı tutuklayıp hapse gönderdi.2 gün sonra steve bey'in dükkanı birgün daha soyulunca adamın müşterisi de azaldı. birsüre sonra da iflas etti. yeni insanlar geliyordu eskiler gidiyordu leone bir taşla iki kuş vurmuştu bu olayla. bunun gibi olayların tek sebebi leone'ydi''

    bunları öğrendikten sonra ne yapacağımı düşündüm.bu adamlara birinin karşı çıkması gerek dedim.bu bendim evimi şehrimi insanlarımı korumak için elimden geleni yapmalıydım.ama bir çocuğun bir mafya babasına kafa tutması imkansızdı.o adama daha büyük rakipler gerekti.. daha büyük rakipler.
    ···
  19. 20.
    0
    devam edicem beyler elim yoruldu amk kahve molası.

    edit: adanadan yazıyorum yıllar sonra türkiyeye geldim. *
    ···