+16
-6
@ 33-43-55-61-69-70-73-79
bu veletler aşağıda özet var mı yok mu bakmadan "özet geç bin" diyen sokak binleri. teşhir edeyim ki dikkatli olsunlar dıbına koyduklarım, ya da on numaraya yazın bu muallakleri para vurursunuz belki..
Kasimpasa'da cami önünde 2 sakat olmayan dilenciye arabamla anadolu'yu onlara gezdirecegimi, bunun içimden geldigini, ertesi gün dilenmeye devam edebileceklerini söyleyerek cePlerine herbiri 5tl olmak üzere 30'ar adet banknotu tek tek sayarak koydum. Pgibolojik baskiya dayanamayip kendilerine verdigim ucuz takim elbiseleri cami tuvaletinde giyip günlük kirasi 150 tl olan 95 model mercedesime bindiler.
kayseri'de 4 köy gezdik ve en çok tarlası olanda durduk. köy kahvehanesine uğrayıp tapu kadastro'ya bağlı bir özel kurumdan geldiğimizi söyleyip, "buraya geçen hafta hiç turist geldi mi?" diye sordum. 4-5 kişinin "evet geeeeldi" demesinden sonra küstahça bir gülümsemeyle "hhıhh" dedim. "o arkadaş bizim bir yurtdışı müşterimizdi. buranın topraklarının kendi ülkesine ikliminin uygunluğunu test etmek için gelmiş ve sizi ziyaret etmiş" diye de ekledim.
evet, sarışın mavi gözlü dayıoğlum sonunda bir gibe yaramış, söylediklerimi yapmış, zütünden uydurduğu bir dille köylülerle konuşmaya çalışıp derdini anlatamamıştı, tam da istediğim gibi..
"sizin topraklar bu yabancıların ülkesinin iklimine birebir uygunmuş, metrekaresi kaç liraysa 2 katını önerip tarlalarınızı almak istiyorlar, ama biz türk firması olarak sizin bir anda tarlalarınızı satmanız ekinsiz sebzesiz kalmanız anldıbına gelir diye yarısını satın almalarını istedik." dedim.
içlerinden en kayserili olanı "gavura bir karış toprak vermeyiz. anca 10 katını verirlerse oturur düşünürüz" diyerek köylüleri arkasına alarak pazarlığa girişti. 6 buçuk katında anlaştık. kolpa arazi tapusu form evraklarını çıkartıp, aslında şu an tapuları almam lazımdı ama neyse, biz size güvendik siz bize. hayırlısı neyse o olsun, hem köy sizin değil mi agalar, her yeriniz bereketli toprak!" nidasıyla güvenlerini kazandım.
tam gaza gelmişlerken, "tapu işlemlerini bugünden halledip istanbul'a dönmemiz lazım, tapularınızı muhtarınıza verin, bizimle gelsin, bugün bu iş bitsin! siz sadece tapu işlemleri için gerekli harcı vereceksiniz, başka birşeyi değil" dedim. herkesin tarlasının dönümüne karşılık gelen harcırahını oturup hesapladık ve kaz gelecek yerden tavuk esirgenmeyeceğini birer kayserili olarak iyi bildikleri için yastık altı paralarıyla tekrar kahvehaneye döndüler. herbirinin tek tek paralarını ve kimliklerini alıp uyduruk formuma listeledim. özellikle gözlerinin önünde yaptım bunu, evet.
kahvehaneye adım attığımızdan çıkışımıza kadar olan süre içinde, önceden haber verdiğim dayıoğlu 5-6 dk arayla bir benim cebi çaldırıyor, devlet daireleriyle, vali ile ve yurtdışı temsilcileri ile kolpa ecnebi dilde konuşup, meşgul ve hakikatli üst düzey yönetici / bürokrat süsünü onlara vermiştim.
muhtar onlar için herşeydi. kayseri merkez'e gittik ve mola verdik. "muhtarım şu işi hayırlısıyla bugün bitirelim, bu da firmamızın çekidir, adettendir, iş alındı mı köy muhtarı görülür" diyerek 12000 tl'lik sahte çekimi muhtara verdim. yol boyunca muhtara müsilli litrelik kolayı ısrarlarımla zorla içirmeyi ihmal etmediğim için muhtar çeki kaptığı gibi "allah razı olsun efenim, inşallah, hayırlısıyla" sözünü tamamlayamadan "ben bir lavaboya gidip geliyorum efenim" diye koşa koşa tuvaletin yolunu tuttu.
çantamda 28000 lira ile anında istasyondan uzaklaşıp karadeniz bölgesi istikametine gittim. yarı yola gelmeden dilencilerin cebine 500'er lira koyup otobüse bindirdim. arabanın vites önündeki oyuncak silahımdan korktukları için ses çıkarmadan bindiler otobüslerine ve kasımpaşa'nın yolunu tuttular.
özet : dilencilere para verip gezdirerek sevap işledim. 27000 beni uzun müddet romanya'da idare eder.
