o zamanlar yeni evliyiz, ev ariyoruz kaynanamlarin yaninda kaliyoruz. hafta ici calisiyorum, hafta sonu deliler gibi ev ariyorum. hava gavur ami gibi yaniyo, hep abur cuburla geciriyorum yemegi. neyse boyle birgun bozuk bisey yemisim heralde muthis bi ishal, acaip bi buruntu karnimi delecek. arabada giderken artik soguk soguk terliyordum. evde de kimse yok rahat rahat sicarim diye eve geldim. soyle arabadan merdivenlere dogru baktim, basarabilecek miydim yoksa o yasta merdivenlere sicarak kendimi rezil mi edecektim. arabada beklememin de bi faydasi yoktu, sadece basinc daha da artiyordu. derin bi nefes alip, seri ama bacagi fazla ayirmamak adina kucuk adimlarla merdivenleri tirmanmaya basladim. daha ucuncu basamakta anahtari elime almistim. kapiya ulastigimda aglayacaktim neredeyse, bu zulum bitecek diye cok seviniyordum. kapiyi actim ve bi hamlede hem pantolonu donla assagi dogru siyirip hem de kapiyi acip kendimi tuvalete attim ki ne goreyim. benim oturmak icin hamle yaptigim klozette kaynanam oturuyor ve dehset dolu gozlerle bana bakiyordu. son anda isaret parmagimi kanca gibi yapip kapinin koluna takip kendimi one dogru cektim ve kadinin kucagina oturmaktan son anda kurtuldum ama afyon sucugu gibi tek parmagimla kapiya asilmis bi sekilde kalmistim ki o kadar aksiyona gotum dayanamadi. ishal tak virk diye baya irice bi damla halinde kayinvalidenin kucagina dokuldu. kadin panikle tuvaleti terkedip banyoya kostugunda ben hem deli gibi siciyor hem de hungur hungur agliyordum. o gun sifonu cektigimde allahim neden ben de tak gibi bu delige girip kaybolamiyorum diye isyan ettim.

not: kapiyi acmam ve bu olayin sonuclanmasi toplam uc saniye surdu.