Her zamanki gibi, sabah 09:30 gibi kalktım. Elimi yüzümü yıkadım filan buzdolabını açtım. Yenebilecek hiçbirşey yoktu, tabi bende aldım, yanıma 5 Tl'yi bilmem ne avmsine gidiyorum. Yolda yürürken bi dıbına koduğumun taşına takıldım, çok feci bir şekilde yere düştüm. dıbına koyim cebimdede telefonum vardı. Aldım telefonu elime, birden hagibtir çektim. Ekran kırılmış dıbına koyim. Neyse söve söve telefonu cebime koydum sinirli sinirli avmye girdim.5Tl'ye alabilceğim herşeyi aldım filan. Kasaya geçtim. Arkadan yanında 5 yaşındaki çocukla, yaşlı bi kadın,
- Yavrum, benim 1 tane şeyim var.Ve acelem var geçebilir miyim . dedi. Bende tabi o sinirli halimle
-Abla valla herkesin acelesi var dünyayı kurtarmicaksan 2-3 dakika bekle dedim.
Neyse kadında senin dıbına koyim bakışıyla tamam dedi. Filan bende aldığım şeylerin geçirilmesini bekliyorum. Geçirildikten sonra parayı verdim. Aldıklarımı poşete dolduruyorum.O yaşlı kadına sıra gelince, ödemeyı yaptı ve birden üsten balonlar döküldü, kasiyerler alkışlamaya başladı. Bende ne oluyor amk diyorum, içimden. Sonra 10bininci müşteri misiniz. Bizden bin lira kazandınız, dedi.Ben ilk başta aklıma şaka programları geldi. Benimi troluyorlar filan dedim. dıbına koyim kadına bin lirayı verdi. Ellişer biçimde, foto filan çekildiler. Bende ağlıya ağlıya eve gittim. Eğer kadına sırayı verseydim,ben on bininci olcaktım.

inandırıcı değildi verdim şukunu yinede emeğe saygı

(bkz: cenabet)

Niyet etmeyi mi unuttun abdestte panpa

Okumadım okuyacak zamanım vardı durumumda vardı ama yine de okumadım. Çünkü çok uzundu.

at yalanı gibeyim inananı