kaybolmaktan yada yalnızlıktan zevk alan var mı

küçüklüğümde fırın arabasının arkasına asılıp da yol aldığında bile içimi hoş bir korku alırdı, tekrar yaşamak isterdim.

en buyuk hayallerımden bırısı bırgun uyandıgımda dunyada tek basıma kalmak ama dunya uzerındekı butun alet edevat yıyecek ıcecek taze ve bozulmayacak sekılde duracak ve ben herseyı kullanabılıyor olacam bole atlayıp ucaga ulke ulke dolasayım falan ıstıorum ne bıleyım askerı tesıslere gıreyım en gızlı karargahlarda neler var falan onları ogrenmek ıstıom ne bıleyım tank kullanıp newyorkta tas tas ustunde bırakmamak ıstıom falan

kal of dati de bi bölümde orda kapışmıyo muyduk lan? elemanı mı koruyoduk bi gibler yapıyoduk köpekler falan saldırıyodu ananı bacını gibiyordu orda ısıra ısıra yanlışım varsa @1 i gibin

Kalabalığın içindeki yalnızım panpa ben. Buralarda tırsar insan yanında bi kişi olursa ada fena olmaz ama.

mümkünse kimsenin olmadığı yerleri tercih ederim. bu yüzden doğa yürüyüşlerine ve kamp hayatına merak sardım. sana da öneririm.

kendi kendine konuşur musun

en sevdiğim aktivitelerdendir yalnız başıma gezmek. gezmek derken... mesela new york'u kendi başıma gezdim. onun dışında kendi başıma doğa yürüyüşlerine bayılıyorum.
pripyat'a gitmeyi ben de çok istiyorum lan. beni fazlasıyla cezbediyor. kaybolmayı da çok severim.

6. hissim kuvvetli olduğu için kolay kolay kaybolmam ama yıllar boyu saklanabilirim sanırım. yalnızlık mı mkdumun duygusu bir yapışınca insanın yakasına bir daha bırakamıyor. tüm herşeyden herkesten nefret eder oluyorsunuz. birinin sizin hayatınıza girmesi yıllarını alabiliyor. ha girdimide birliktelik duygusunu bilmediğiniz için bir daha kopamıyorsunuz ondan. her gün etrafınızdaki insanlara lanet ediyorsunuz. herşey bir çıkar uğruna olduğunu görüyorsunuz. sizi sizden başka kimse anlamıyor. ne vardı şu dıbınakodumun dünyasına 4000 yıl önce gelseydik. ne vardı şu mkdumun teknolojisi olmasaydı. ne vardı ıssız bir adada bir ev ve av malzememiz olsaydı. ne vardı sadece geceleri değil gündüzleride sessiz olsaydı.. ne vardı yalnız olsaydık. ne vardı... öyle işte evet sanırım 2014 bana hiç uğurlu gelmedi. her zamanki gibi gene ailemle kavgalıyım. parmağıma kızgın yağ döküldü tavaya mühürledim. patronum artık senin pozisyonuna gerek kalmadı dedi . daha sadece 2 hafta oldu lan gireli mkdumun yılına. en sonunda toplayacam tası tarağı daha kimsenin bulamayacağı bir yere yerleşip bir sefil gibi ölecem. evet ya şehit olmak istiyorum ya da bir sefil gibi hatırlanmanndan ölmek istiyorum. çok şey mi istiyorum lan dıbınakoduklarım sadece yalnız yaşlanıp gebermek canım istediğinde gülmek canım istediğimde ağlamak istiyorum. eleştirilmek istemiyorum ne takum varsa yemek istiyorum.

bu entryden sonra kimsenin bi tak yazmayacağını biliyordum. gittiğim yeri kurutuyorum amkey.

hiç bir kalıba sığamamaktan yanıyorum..
ne zaman kendime sınır koysam, okyanuslar gibi taşıyorum..
insanlık bedenimi yakıyor..
bütün maneviyatı tek seferde soluyorum..
geri dönüşü yok..
açıklanacak kelime yok
yapılacak bahane yok
benden başka sorumlu tutulacak kimse de yok...

@28 kendi kendine konuşmayan bi insan bulamazsın bu hayatta panpa * herkes kadar konuşurum.
@29 panpa new york gibi büyük bi şehirde kaybolmak falan zevk vermiyo bana daha çok bu tarz yerlerde sadece ben olmak istiyorum
@30 şuku be reyiz zor değil biraz cesaret

@32 naptın sen *

@33 akşam akşam kötü oldum mk sanki benim için açmışsın başlığı iblis.

imkanım olsa yaşarım lan adada

you are not alone

@35 koy züte panpa kötü olacak ne var hayat inan bana çok kısa bu kadar saçmalık içinde değerini anlayamıyoruz farkedemiyoruz kısa oluşunu hasta olunca falan anlaşılıyo bu durum gerçekten çok kısa ve biz saçma sapan korkularımız yüzünden zihinlerimiz zincirli yaşıyoruz hala. bu senin isteklerini gerçekleştirmen o kadarda zor değil hepimiz into the wild hastasıyız belki de niye bizde yapamıyoruz lan kıralım zincirlerimizi

beynini mi yedin aqqq

@38 kırılmıyor mk kırılmıyor işte o zincirler bağımlıyız. ailemize bağımlıyız sevgilimize bağımlıyız bizi sevenlere bağımlıyız biz onları ne kadar sevmesekte. içimizde bir yerde hala sevgi kırıntısı var, ne kadar o kırıntıdan nefret etsekte.. ha birgün ailemden kimse kalmaz, ileride karım beni terkeder hah işte o zaman giberim zincirini, zindana koysalar gene durmam kaçarım.

hakkaten lan

hayrına up katılıorum