1. 19.
    0
    70 li yılların filmleri gibi oldu amk çok severim panpa anlat dinlios
    ···
  2. 18.
    0
    yaktım sigarayı dinliyorum panpa
    ···
  3. 17.
    +1
    üniversite yıllarım hareketli, güzel geçti. bi çok sevgilim oldu, hepsini hayatımın aşkı sandım. hepsiyle ayrılırken çok üzüldüm, bir daha sevmem zannettim. çok duygusaldım ya da öyle dedikleri için öyle zannediyordum, çok da bilemedim. devam etmeyecek beraberlikleri sürdürmeye çalışıyordum, hiç ben ayrılmadım hep benden ayrıldılar. çok bencil olduğum söylerlerdi, ne yaparsam sevgililerim için yapardım; çok sinirli olduğumu söylerlerdi, o çabuk parlayan ergen sinirim hiç geçmemişti. hiç bir şeyden eğlenmediğimi söylerlerdi, ben çok huzurluydum ve huzurlu olmak istiyordum sadece. ruhum yaşlıydı belki de biraz.
    ···
  4. 16.
    +1
    anlat panpa dinliyoruz
    ···
  5. 15.
    +1
    üniversiteyi kazandım istanbul’da yine ailemle birlikte yaşıyordum, bu sıralar abim alman bi kadınla evlilik yapıp almanya’ya gitti. çirkin, itici bir kadındı yenge ama abim buralarda yaşamak istemiyordu anladığım kadarıyla daha fazla.
    ···
  6. 14.
    +1
    eee..
    ···
  7. 13.
    +2
    büyük olmak daha zor amk .
    herşeyi büyükten beklerler.
    ···
  8. 12.
    +1
    kenks senin var bi meşhur hikayen. dinlemedeyim, devam. ayrıca fena gitmiyor. rezervlenir.
    ···
  9. 11.
    0
    http://bit.ly/oITcxa
    ···
  10. 10.
    0
    abime toz kondurulmazdı evde, ben de evin ergeni olarak her gerginlikte fırçayı yiyen olurdum. çok koymazdı açıkçası. bu sürekli böyle olduğu için artık koymuyordu bana, nasır tutmuş gibiydim. hani şu anda da söyleyebiliyorum ki ebeveynlerim onu daha çok seviyordu, ergence bi coşuş değildi bu düşüncem. ama bu düşünce abimi sevmemi hiç engellemedi. evin sinirli ergeni olarak gezmeye devam ettim sürekli.
    ···
  11. 9.
    0
    devam pampa ben bi mendil bulim sen devam et
    ···
  12. 8.
    +1
    3 gelirli bi aile orta şekerli yaşayabilecek bir ailedir. kafamız rahattı, babam evin yemek masasına oturup hesap yapmazdı, türk filmlerindeki orta direk aileler gibi. zaten yapılacaksa da abim yapardı, evin bütün ekonomik durumuyla o ilgileniyordu. eve alış veriş yapılırken de o oluyordu hep kesin. resmen abi-erkil bi aileydik, abime herkesin saygısı çok büyüktü evde... böyle bir evde küçük kardeş olmak biraz ızdırap verici tahmin edersiniz ki.
    ···
  13. 7.
    +4
    şimdiden ağlıyorum allahını seven mendil versin
    ···
  14. 6.
    0
    1983 yılında istanbul’da doğdum. 4 kişilik bi ailenin küçük çocuğuyum. bir de abim var. babam memurdu bi devlet dairesinde. anlatacağım olaylar başladığında aile 4 kişi beraber kalıyorduk. abim de muhasebeciydi, iyi bi yerde çalışıyordu. bir de dükkan açmıştı abim, annem orada duruyordu. 3 kişisi çalışan bi ailede liseye 3e giden çocuktum. bundan 10 sene öncesiydi kısacası.
    ···
  15. 5.
    +1
    reserved
    ···
  16. 4.
    0
    insan bu tarz şeyleri yüzyüze anlatmakat çok zorlanır ama siz kardeşlerime anlatmak kolay olacak
    ···
  17. 3.
    +1
    hadi inşallah...
    ···
  18. 2.
    0
    bu sefer belki aranızda ağlayanlar, belki de "gibtir git lan" diyenler olacak ama inanın içten bir şekilde anlatacağım her şeyi
    ···
  19. 1.
    +2
    Selam beyler, size hayatımın en büyük olayını anlatmak istiyorum. belki biraz içiniz burulacak. kimi zaman sıkılacaksınız ama dinlemenizi tavsiye ederim, belki benim hayatımın en büyük olayı, hayatımda her şeyi değiştiren şey, size de küçücük bir şey katar.

    el edin ufaktan başlayalım
    ···