kaybettiklerim ibretlik hikaye

@220 tabi konuşuruz yüzyüze konuşasın varsa ama panpa, seni abinle aldatan kadını yanında mı tutacaksın? sadece filiz'i değil geçmişi kesmek durumunda kaldım komple o ara..

reserved

@214 güzel oldu ondan sonra her şey, güvenmekle ilgili sorunlar yaşıyorsun ama insanlara.. en yakın gördüğün, sırtını en fazla dayadığın insandan böyle bir şey görünce doğal olarak zorlanıyorsun.. ama şimdi bi sevgilim var, kafalar rahat biraz daha.

@217 panpa hikayenin devdıbını dinlemek için gelirim o dükkana isim adres ver o kadar baglı kaldığın kızdan karından nasıl vazgeçtin nasıl abine bıraktın gittin nasıl sildin kafandan amk anlat işte

abinin dıbına koyim panpa

abim çalışmaya devam ediyordu, işler artmaya başlamıştı bile. her gün yeni bir yerlerle bağlantıya geçiyordu. mal aldığımız yer bir süre sonra sadece bize çalışmaa başladı. karımızı arttıracak anlaşmalar imzalamıştık. çok daha ucuza üretiyorduk ürünleri ve çok daha düzgün çalışılıyordu ürünler artık. atölyeye gittiğimde hürmet ediyorlardı resmen, denetlemeye gelmişim gibi davranıyorrları çakallar. 3 ay içinde toplam gelir 100.000 euryu geçti. abime ev almak istediğimizi söyledim fiilz’le o da biraz beklememi söyledi, oraya gelmemi istediğini söyledi. “olm çok ihtiyacım var sana, yanımda olursan çok daha iyi iş yaparız ama bizim erkan’ı(ilk numuneleri veren arkadaşı) orada sorumlu tutman lazım bir süre işleyişi falan anlat, ender de ona yardımcı olacak. burada çok daha rahat yaşarsın.” dedi. filiz de olumlu karşılayınca başladık çalışmalara.

beyler el birliğiyle uplayalım çocuk uğraşıyor, güzel de yazıyor bari okunsun mınıskim.

up upp upp

haklısın panpa kusra kalma..

up lan upp

panpalar siz de uplarsanız arada derede ben hikayeyi yazarken güzelim başlık düşmemiş olur. hadi gözünüzü severim.. ben bi paragrafı yazana kadar ebesinin dıbına iniyor başlık

upp uppp

abim bizi karşıladı hannover havalimanında. uzun süredir görmemiştim, özlemiştim. sarıldık hasret giderdik. “rahat geldiniz mi” üzerine dönen boş sohbetlerle eve doğru yollandık. annemi babamı sordu, istanbul’u sordu. o soruyor ben de ciddiyetsiz cevap veriyordum. “”numuneleri getirdin mi?” dedi, getirdiğimi söyledim. tamamen aklımdan çıkmıştı benim. anlatmaya başladı. “buradakilerin ilginç bir yapısı var. dona çoraba verdikleri parayla zengin olabiliriz oğlum. türkiye’de bu iş kaliteli yapılıyor ve ucuza satılıyor, burada görüşeceğim bir kaç yerle. tutarsa ekmeğimize bakarız. bi ofis kurmayı düşünüyorum. baktık iş güzel gidiyor beraber takılırız dedi. sen şimdilik ordan benim istediklerimi yapacaksın, ben gerekli bütçeyi sağlicam, seni yönlendirecem, sen de hallediceksin. orda benim elim ayaam olacaksın” dedi. “he benim güzel abim, he benim tatlı abim” diyerek onayladım ne dediyse.

haziran ayında evlenmiştik, bir sonraki sene abim almanya’ya davet etmişti. gitmeye karar verdik. 15 gün kalacaktık ama bir yandan da abim planları olduğunu söyledi. bir arkadaşının vereceği bir kaç numune eşyayı kendine getirmemi istedi. gittim arkadaşıyla görüştüm, çok ciddiye almıyordum halen olan şeyleri. abimin arkadaşı bana içinde çorap olan bi koli verdi. bir kaç tip çorap vardı, bir kaç tane de don. hiç biri giymeyeceğim cins şeylerdi. aldım paketi ve yıllık iznimi, eşimle beraber almanya yolcusu olduk.

up lannn up

eyvallah beyler, desteğinizi aldım devam ediyorum.

@47 şuku bin güzedldi.

up ulan upppp

up up up up up up

uupupuppupup