Gençler eğer ki okuyan birileri varsa kendini lütfen belli etsin

Rezervasyon

Okuyoruz pnp

Sabah beni arayan kadife gibi bir sesle uyandım. Bana "günaydın uykucu şey" dedi. Hayatımda hiç bu kadar mutlu bir sabaha uyanmamıştım. Hemen kalktım ve hazırlandım.

Bade'den biz bindik diye bir mesaj aldım. Biz derken? Hayırlısı diyip evden çıktım ve yürümeye başladım. Hızlıca o tehlikeli yolun oraya geldim.

Ama o da ne binmem gereken otobüsü uzaktan gördüm. Yolda vızır vızır araçlar geçerken fırladım ve yolun yarısına geçtim. Son anda ıslık çalıp önüne atladım. Şoförden azar işitsem de gibime takmadan Badeyi aradı gözlerim.

Okuyan kardeşlerime teşekkür ediyorum. Ve sizler olduğunuz sürece ben yazmaya devam edeceğim. Ama bu akşamlık bu kadar çünkü hem kulüple işlerim var hem de halısahaya gideceğim. 22.00 dan önce bir şey yazabileceğimi zannetmiyorum

Rezerved

Saat 22 oldu amıha kösümü

Rezervasyon

rez aldim hadi beaaaa

Beyler halı sahada sol kolumu sakatladım. Hastane işleri ile uğraşıyordum. Anca eve gelebildim

Herkesten özür dileyerek devam ediyorum

Arka taraflarda oturuyor olabilir ümidi ile ilerlerken arkamdan Esrarengiz Melkor! diye bir ses duydum. Bakmamla birlikte hayatıma sevgi katan kızı ve kuzenini görmem bir oldu.

Bazı otobüslerde 4 lü koltuklar olur 2 düz 2 ters şeklinde. Bunlar terste oturuyordu ama düz tarafta boştu. Bade benim ters yolculuk yapamadığımı biliyordu. Ben oturunca yanıma oturdu.

Bu duruma şaşırsam da hoşuma gitmişti. Yoldayken güzel bir sohbet çevirdik. Kızları esprilerimle güldürmeye çalıştım falan derken Bade ile benim ineceğim durağa geldik. Kuzeni daha sonra inecekmiş.

Biz otobüsten inip dershaneye giderken dershaneden arkadaşlarımın hepsi bizi yanyana gördü. Oysa ben kimsenin bilmesini istemiyordum. Sebebini bilmiyorum ama sanki başkaları bilirse bir şeyler olacak diye düşünüyordum.

Bizimkilerin bin gülüşleri arasında dershaneye girdik. Bade en önde kapı tarafında, ben ise en arka duvar kenarında oturmaya başlamıştım. Hem sırtımı duvara yaslıyor hem de Badeyi izliyordum. Arada sırada birileri 1,2 ders uyumak için yanıma gelmesi dışında yanım hep boştu.

O gün Bade'nin sıra arkadaşı gelmeyeceğini Bade'ye söyledi. Beni de yanına davet etti. Ben seve seve kabul ettim. Herhalde yüzümde salakça bir gülümse vardı ki "Ne sırıtıyorsun?" diye bir soru aldım. "Hiiiç" demekle yetindim. O gün çok güzel geçti. Bir koca günü Bade'nin yanında geçirmiştim.

Belki de bu kaybetmeye mahkum insan artık kazanmaya başlamıştır diye düşünmedim değil. Çünkü ben bu kıza aşık oluyordum. Her hareketi, her davranışı bana çok güzel geliyordu. Selam vermesi bile beni bitiriyordu.

Biz Badeyle çok güzel geçinip gidiyorduk. Hatta ve hatta bir gün otobüsten inerken çekingen olan ben "Görüşürüz premses" bile dedim. Bunu demem hoşuna gitmişti. Bazılarınız ne var bunda dalyarak diyebilir ama hayatında hiç sevgilisi olmamış, hiç sevilmemiş ve bunun getirdiği seçilmeyen çocuk olmanın ezikliğini yaşayan birisi olsaydınız bence bu da sizin için bir başarı olurdu.

Neyse bu kız bana baya iyi geliyordu. Bade sayesinde hayatıma bir düzen bile getirmiştim diyebilirim. Etrafıma pozitif neşe kaynağı olarak enerji saçıyordum. Herkes bendeki bu değişimi fark etmiş ve bana bunu yansıtıyorlardı. Bu da benim hoşuma gidiyordu.

Günümün çoğu Badeyle ve onunla whatsapptan konuşmakla geçiyordu. Arada Yağmurla konuşuyordum. Furkanla her gece birazcık sohbet etmeye başlamıştık. Sevdiğim, değer verdiğim insanlarla sohbet etmek çok iyi geliyordu bana.

Sanki içime yaşama sevinci dolmuş gibiydi. Badeyle tanışmadan önceki enkaz halime bakıp kendimle gurur duyuyordum. Hala da gurur duyarım.

Bir öğle vaktiydiiii... Biz yine birlikte geri dönerken ben bunun 2 senedir platonik olarak sevdiği biri olduğunu öğreniyorum.

Yüzüp yüzüp kuyruğuna gelmişken bu darbe beni bitirdi. Ben bunu beklemiyordum. Hani çocuk hoşlansa bu istemese yine oluru vardı. Ama kafası geçmişte sevdiği kişide kalmış.

Bade'nin yanında biraz daha olumlu olmaya çalışsam da başaramıyordum.

Kaybetmiştim tekrardan. Acı acı kaybettim.

Beyler ben yatıyorum aksilik çıkmazsa yarın boşluklarımda tek elimle yazacağım. Çünkü kısa kısa beynim kendini kapatmaya başladı.

Eve geçtikten sonra kendimi yatağıma bıraktım ve Bade'yi kaybetmenin acısını yaşıyordum. Bana attığı şarkıyı tekrara alıp hayatımda ilk defa yakaladığıma inandığım aşkı kaybedişimden dolayı ağlamaya başladım.

Evet belki duygusallık göstermiş ve bir çocuk gibi davranmış olabilirdim. Ama daha önce hiç aşık olmamıştım. Bu yüzden bu durum bana çok koydu. Bundan daha önceden de reddedildiğim olmuştu. Ama bu daha farklı geliyordu.

Ağlaya ağlaya yattığımda saat 14 civarındaydı. Uyandığımda saat 21 olmuştu bile. Bu yaşadığımın kötü bir kabus olduğunu düşüyordum ki... Yastığımın sırılsıklam olduğunu görünce yaşadığımın gerçek olduğu gerçeği ile tekrar kalbim kırıldı.

Acaba aşkın getirdiği bir şey mi bu diye düşünmeden edemedim. Ama aşkıyla mutlu olan bir sürü insan olduğunu bildiğim için bu düşüncem de bana saçma gelmeye başlamıştı. Durumu tek dostuma anlatmaya karar verdim. Zaten benim Bade'yi sevdiğimi biliyordu.

Hatta bu olaylar bayramdan bir kaç gün oluyordu. Bayramdan sonra elimde bir çiçekle Bade'ye açılma planımı bile bilen tek kişiydi. O yüzden ona yazdığım tek şey Badeyle olamayacağız oldu. Sebebini tüm detaylarıyla anlattım. Sonra bana bir akıl verdi...

Beyler partların uzunluğu nasıl iyi mi? Ya da nasıl iyi olabilir?

"Kızın sevdiği birisi olsa bile seninle bu kadar şey paylaşmış olan bir kız bu. Bu yüzden ona onu sevdiğini söyle. Kabul ederse mutlu olursun. Kabul etmezse daha az üzülürsün. En azından seni sevdiğini bilir" dedi. Yemin ediyorum o an mantıklı geldi. Şimdi böyle bir şey olsa kabul edeceğimi zannetmiyorum.

Ben ne yazsam ne yazsam diye düşünürken. Birden yazıp her şeyden kurtulmam gerektiğini düşündüm. Her duygumu önüne bir çarşaf gibi serecektim ve eğer ki beğenirse sevgili olacaktık.

Yani ya her şeyi kaybedecektim ya da her şeyi kazanacaktım. Evet biliyorum büyük bir kumar bu. Ama bu riski göze alacaktım. Onun gözünde sıradan bir arkadaş olmak istemiyordum. Ya en iyisi ya en kötüsü diyerek mesaj attım...

devam pnp sardı