Eve 7 gibi gelir yemeğimi yer semte çıkardım. Boş bi parkta boş bi hayat. Öyle derin karanlıktayım ki sormayın. Belki biraz sevgi görebilseydim aydınlığa kavuşurdum ama neyse.. Orta okuldan kalan bi sevdam vardı o zamanlar Buse diye. Kader işte nasıl olduysa tekrar karşıma çıkardı Buseyi. Facebookta eklemiş ben de mesaj atmıştım, başladık konuşmaya. Günler, haftalar, aylar geçti konuşarak. Farkettim ki yavaş yavaş karanlığıma güneş doğuyor be abi. Sigarayı azalttım, cigarayı günde birden haftada bire indirdim ve sevdiğimi söyledim. Bu kadar şansı ömrüm boyunca görmemiştim abi, ben de seni seviyorum demişti Buse. Beni babam bile sevmezdi lan, arkadaşlarım bile ortam ayağına benim yanımdaydı. 4 nisan 2010 sabah 04.00 suları biz olmuştuk

Beni karanlıktan çıkartacağına söz verdi, inandım, uzattım elimi. Yüzüm gülmeye başladı abi. O sabah ilk defa anneme sarıldım ben, tabii kadın şaşırdı. Zagorun yüzünün güldüğü ne zaman görülmüştü. Ben güldükçe o da güldü, mutluluğu hissettim. Saat 9 gibi sözleşmiştik Buseyle, kahvaltıyı beraber yapıcaktık. Bana sokağın başında beni bekle dedi, saat 8 de sokağın başındaki evin merdivenlerindeydim. O da sabredememiş 8.30 da gelmişti. Utana sıkına arkadaşça bi selamlaştık. Girdi koluma yürüdü, bense uçuyordum. O gün dolaştık, konuştuk mutlu mesut ayrıldık. ilk defa eve erken gitmeme rağmen babamın küfürlerini duydum. Ne kadar umrumdaydı ki sanki boşu boşuna ağzını yoruyordu. Sevgiye, ilgiye muhtaç birisi için en ufak bi hareketi öyle mutlu etmeye başlamıştı ki, bir anda hayatım anlam kazandı. Günler geçti ve ben o kadar çok bağlandım ki Buseye, ne semte çıkar oldum ne cigara sarar oldum. Düzene girmeye kararlıydım. Öylesine sevdirdi ki kendini bana bırak elini tutmayı, gözlerine bakmaya kıyamazdım. Esmer teni, ela gözleri bir de gülüşü vardı ki ömre bedel be abi.

Rez devam et aga

buseler genellikle kahpe çıkar ama bakalım

ilk aşkımdı Buse, bana sevginin varlığını kanıtlayan hatundu. Annem de severdi onu. Hatta bi akşam eve geldiğimde mutfakta poğaça yaparken yakalamıştım ikisini. O kadar hoşuma gitmişti ki anlatamam abi. Ama istediğini verememiştim ona. Sevmeyi bilen adamlar anlar beni, elini tutamamak, gözüne bakamamak nasıl bir duygu, hatta öpememek. 8 ay boyunca toplasan 10 kere dudaklarımız birleşmemiştir. Şimdi düşününce amca oğlu gibi davranmışız be abi. Genç kız, kuru sevgi yeter mi ? Yetmedi tabii ki.

Gri bi aralık günüydü. Uyandığımda ilk işim Buseyi aramak oldu ama ulaşamadım. Mesaj attım geri dönmedi. Ulaşabileceğim her yerden engellemişti beni. Gerizekalı engellesen ne olcak 2 adımlık yoldasın. Gece 1 e kadar bekledim. Niye bekledim, nasıl bekledim hatırlamıyorum ama saat 1 i gösterdiğinde kapısının önündeydim. Cama bi taş attım, perde aralandı ama cam açılmadı. iyice sinir bastı kapısını yumrukladım. Annesi açtı kapıyı, hayırdır oğlum bu saatte ne iş hesabı, çekil anne iki dakka diyip Busenin odasına yöneldim. Kapıyı kilitlemişti sanki engel olabilirmiş gibi. Kapının cdıbını kırıp açtım. Aşkla baktığım hatun bana korkuyla bakıyordu. Neden dedim. Kelimeler boğazımda düğümleniyordu, sadece neden diyebildim be abi. Bakışları nemlenmişti, ağladı. Annesine döndüm, kadın şaşkınlıktan konuşamıyordu bile. Özür dilerim anne dedim ve evime doğru yürüdüm.Çatıma çıktım, sigaramın dumanı gökyüzünün parlament mavisine karıştı. Yerde ıslaklık vardı, hava yağmurlu değildi halbuki..

dedim aq

Karanlıktan çıkartacak el beni kuyunun en dibine itti galiba. Yaklaşık 2 hafta evden çıkacak gücü kendimde bulamadım. iyice çöktüm, günde 2 dilim ekmek yiyordum en fazla. O azalttığım cigara günde 3 4 fişeğe çıktı be abi. Bitirmeye oynuyordum, böyle giderse de azrail kazanıcak gibiydi. Zor oldu ama kendimi topladım. Gün geçtikçe acı dinmeye başladı. Defalarca karşısına çıktım ama boş gözlerle karşılaştım. Pes ettim sonunda. Bir akşam bilgisayarı açtım, ask fm denen dalgayı hatırlamışsınızdır. Bizimkinin hesabına girdim, sevdiğin varmı, kimdir, necidir hesabı bi soru gördüm, cevap ta çok güzeldi tabii ki. Alperen Bozkurt. Soru Buse benden henüz gitmeden evvel sorulmuştu. Aradım buldum bizim mahalledeki meslek lisesinde okuyormuş eleman. Bizim çocuklara haber verdim yarın adamı tutun ben gelene kadar diye. Okul çıkışına gittim. 2 kişi tutuyordu kollarından. Aşağı yukarı 150 kişi vardı okul bahçesinde. Şov yapıyoruz ya seyirci gelmiş. Arkadaşlarla selamlaşıp çocuğun karşısına geçtim. Bizimkilere bırakmalarını söyledim, bi tokat attım. Adamsın ya hani, seviyosun ya, vur lan hadi dedim tepki vermedi. iyice sinirlenip tokat atmaya devam ettim. Sırtımda bi el hissettim sonra. Döndüğümde Busenin yaşlı gözleriyle karşılaştım. Bana tercih ettiğin adam bu mu dedim ve güldüm. Sen adam değilsin dedi. Bi tokatta onun yüzüne attım, canım yandı. Onları öylece orda bırakıp semte döndük. Bir mesele daha kapanmıştı galiba.

Dinleyen arkadaşlara da teşekkür ederim bu arada

klavyene kuvvet panpa devam

Son yaptığım hareket içimi soğutmuştu. Aradan günler geçti. Okula gitmek için kapıdan çıkmamla bacağımdaki sıcaklığı hissettim. Bıçağı dizime saplayıp anında arazi oldu iki kişi. Onu bile beceremediler, 3 4 santimlik küçük bi yara açmışlardı sadece. Acısa da yürüyebiliyordum. Yavaş yavaş acilin yolunu tuttum. Zaten hastane yakındı, acile gitmem 10-15 dakikamı aldı. Sedyeye uzanıp bekledim. Elinde zımbayla stajyer bi kız geldi. Baştan savma, çağır doktoru adam akıllı dikiş atsın dedim, 7 dikişte bitti olay. Nasıl oldu sorusuna da sabah evden çıkarken ayağım kaydı merdivenlerden düştüm, yerde cam varmış o girdi dedim. Hastane polisi geldi yanıma. Ağzımdan laf almaya çalıştı ama ona da aynısını söyleyip ifademi verdim. Alperen muallaksi herkesin içinde rezil etmemi yedirememişti

Son bi part daha girip yatıcam, yarın sabah 7 de kalkmam gerekiyor maalesef, zaten fazla da uzun tutmayı düşünmüyorum tahminen 2 güne anlatmayı biriririm

2 hafta da bunun yüzünden evde kaldım. Kendimi daha iyi hissettiğimde mahalleye çıkıp Savaş abinin yanına gittim. Hayatımda tanıdığım en delikanlı insanlardan birisidir. Ramiz dayının gençliği hesabı takılır hani, babacan bi tavrı vardı. Selam verip geçtim yanına, olayları anlattım. Telefonunu çıkartıp birisini aradı, 2-3 dakika konuştuktan sonra kapatıp bi çay doldurdu. Aradan yarım saat geçti telefonu çaldı, tamam geliyoruz ayağı çekildi düştüm peşine. Parkın yolunu tutmuştuk, nedenini de parka geldiğimizde ayıktım. Alperen, arkadaşı ve bizden yaşça daha büyük gözüken birisi vardı ve tabii tanıdığım abilerim. Onlar 3 biz 13 kişiydik yanlış hatırlamıyosam. Savaş abi eğilip, üçü de senin elinde Zagorum, kır kanatlarını dedi. Alperene dönüp be huur çocuğu bi taku beceremediniz o kadar adamsan şimdi gel bakalım dedim. Bizim abilere dönüp üstünde emanet vardır ben bununla teke çıkmam dedi. Savaş abi tokadı indirdi, lan yavşak sen kaşar gibi saplamayı biliyosun ama dedi. Üstümdeki emaneti çıkartıp yere koydum. Gel huur çocuğu dedim ama yine yerinde durdu. Bu sefer ben üstüne yürüyüp yumrukladım. Bu sırada diğer ikisini de bizimkiler dövmeye başlamıştı. Son yumruğu da attığımda değmezsin be huur çocuğu diyip bıraktım. içim daha da soğumuştu artık.

Geceniz iyi olsun

Rez harika gidiyor dayı

Devam edelim

iyice kendime gelmeye başlamıştım. Hem ruhum hem bedenim, yeniden canlanıyordum be abi anka kuşu misali. Günler daha aydın geçiyordu ama geceler hala aynı soluk rengindeydi. Anlam veremedim.. Ailemle aram daha iyi olmaya başladı. Arkadaşlarımla daha çok vakit geçirdim. O aralar da reklam ajansına girdim. Arta olması lazım yanlış hatırlamıyosam. Avmlerde projeler olurdu biz de giderdik işte. iyi para kazanmaya başladım, cüzdanım kalınlaştı. Zarlar da 6 6 geldiği sürece kalınlaşmaya devam etti. Altıma bi cbr 125r çektim abi havamdan geçemeyen rüzgarıma kapılsın hesabı. Sene 2014 yaş oldu 19 20 Hayat güzel kuşlar uçuyor hesabı takılıyoruz. Mahalle ayağı gitti ortam ayağı geldi. Tarlabaşından, Kurfalıdan çıkmayan adam kahvaltıyı Modada akşam yemeğini istiklalde yer oldu. O çok sevdiğim, her derdime şahit olan çatıya uğramaz oldum. Kazanmaya oynarken zarlar kötü geldi bu sefer. Savaş abinin ölüm haberini aldım. Mahallede çıkan bi kavga da kasığından bıçaklanmıştı defalarca. O delikanlı adam öğle namazından sonra sonsuzluğa uğurlandı. Evinde taziyeler kabul edilirken çatıda kallavi bir cigara sarıldı. Herkes bir anısını anlattı Savaş abiyle. O gün sokak köpekleri bile yastan oldukları yere yığılmıştı. Bulutlar bile abime ağlıyordu. Mekanı cennet olsun..

boşa rez almamışım iyi gidiyo ama değer görmeyecek hikayen knka

Ertesi gün kimin yaptığı çıktı ortaya, yakaladık. Tek başıma gereğini yaptım. Ailesi şikayetçi oldu derken mahkemeye çıktık. Adam yaralama ve cana kastetmeden 8 yıl cezaya çarptırıldım, Maltepe 1 nolu L tipi kapalı cezaevinden 3 kişilik bi koğuşa yerleştim. Pişman değildim, hala da değilim. Ceza yatan arkadaşlar bilir L tipi cezaevlerini. Altın kafes derler ama yediğimiz dayakların haddi hesabı kesilmez. Gösterdiğin merhamet vatana ettiğin ihanettir diye bir anlayış vardır gardiyanlarda. Haftanın 6 günü patates çıkar yemekte. Mektup yollarsın gitmez. Görüşe gelen yakınlarımızı geri dönmeleri için oyalarlar. 16 ay yattıktan sonra 2015 teki ygs ye girdim. Bileklerimde kelepçeler yanlarımda jandarma. Bi şekilde bitirdim sınavı. Kendimi düzeltmiştim cezaevinde. Yaraladığım adam da şikayetini geri çekmişti kamu davasına düşmüştü olay. Bi de üstüne süleyman demirel üniversitesini kazanınca şartlı tahliye olduk, ama dava hala sürüyor. Son çıktığım mahkemede 3.10 ortalamamla bi geleceğimin olduğunu kanıtlamıştım.