kaybedenler kulübünü izledim ve

@12 Güçlendirme konusu dogru çok haklısın.
@13 Hiç sorma. Eskişehir de evde kalıyorum ev arkadaşım ile istanbul'a gittim geldim anahtar yok bulamıyorum kayıp ettim tek yedek çocukta çilingir çagırdım olmadı giberim dedim otele yarın sabah geliyor çocuk mecburiyetten otelde kalıyorum.

yaşadık bunları be panpa. hatta 3 kez yaşadım ben bunları.her seferine insan kendini daha da olgun hissediyo. yapıcak bişey yok koy zütüne gitsin aşk maşk yalan. filmin sonunda söylendiği gibi yalnızlık ömür boyu..

bu arada otelde napıyon olum
ne ayak karı kız dalgasımı ;)

çok iyi anlıyorum seni panpa...

değmezmiş boşver. hayat... naparsın
hayata karşı birazdaha güçleniyosun aslında.

okudum ve üzüldüm panpa

okuyan varmı yeaaaa

@6 Hem de nasıl dostum hemde nasıl Ruhumu becerdi.

http://inciswf.com/1305364459.swf

beyler adam sonlara doğru yılmaz özdil'e bağlamış.

tek anladıgım kaybedenler kulubu bu panpamıza tecavuz etmiş

okursam zütümü gibsinler

gibtir et okuma yada okumuş gibi yap.
içimi rahatlatıyorum sadece.

bunu insan okucak amk bune

özet geç bin ya da vazgeçtim içini dökmüşsün o kadar özet geçme amk

... bilmiyorum ne oldu bana. içimde tuhaf bir içme istegi var ce şu "melankoli" dedikleri sey bana da oldu.
Uzun süredir böyleyim aslında. Kız arkadaşım beni terk ettiginden beri.

Lise sondayadım iyi hatırlıyorum 19.06.2010 saat gece yarsı saba 9.00 da üniversite sınavının bir ayagına girecegim. Uykum yok, hem biraz dalga geçme biraz da eğlenmek için hiç durduk yere onunla tartışmaya başladım muhabbet ilerledi o ukala ben ukala o kat kat küstah. her neyse ilk konuşma da kamera açmamı istedi açyım ki o da sonra telefonumu istedi verdim 2. günün akşamı buluşalım dedi kabul ettim kısa bir süre için istanbul'a gelmişti buluştuk gezdik tozduk haa bu arada benden bir yaş büyüktü ve anadolu üniversitesine gidiyordu.
Aşık oldum.
Sevdim, seviştim...
Ama taa o ilk konuşmamız da yalan söylemiştim. Ailem ile aram hep kötüydü, durumları iyi lakin benimle çocukluktan beri hiç ilgilenmediler sadece para verip yolladılar. yalanım "annem öldü" oldu.
ilşikimiz ilerledikçe ben kıvranıyordum yalan yüzünmden söylemeye çalıştım ama bir türlü olmadı korktum, çok korktum. ya giderse...
Ögrendi yalanımı ben söylemeden aramız kötüleşti ayrılmak istedi yalvardım yakardım bir şans daha istedim kabul etti zar zor.
Ve en sonunda üniversite tercih vakti geldi.
Ve nitekim ilk Tercihim Eskişehir oldu.
Okula kayıt yaptırdım durduk yere aramız yine bozuldu. bir hafta sonra buluştuk. Yagmur yagdı ıslandık elini tutmak istedim izin vermedi ama koluma girdi. Evine gittik yagmur dinene kadar hiç bir şey olmadı konuştuk ettik. sonra ayrılık vakti geldi.
Arkasını dönüp gittiginde nereden bilebilirdim ki onu son kez gördügümü?
sonraki hafta da sürekli ondan haber almak istiyordum o ise sıkılmıtı ve bitti.
çıkardı attı beni hayatından.
içtim sonra yine içtim topladıgımı zannettim kendimi
Olmamış.
Şimdi mi?
Şimdi bir otel odasında içip bunları yazıyorum...
Kimse böyle yalnız olmasın.
iyi ki varsınız içimi Döktüm.