kaybedenler kulübü

neyin vardı da neyi kaybettin hacı?
kaybetmek için kazanmak lazım. kaybetmeden kazandığını zaten anlayamazsın. sen istemesen de belirli evreler de kaybeden olmak senin kaderin. hayatın ne zorluğunu ne çilesini çektin de kaybeden oldun evladım? evet sen de haklısın. toplumun sana dayattıkları ile devletin 7 yaşından itibaren o saf ve temiz düşünen beynini tamamen küresel güçlere hizmet etmesi için robot yetiştirecek şekilde eğitim-sınav programları ile kazanman zaten zor ama umudunuz genç yaşta kaybolmasın. sonra yaşamadan göçersiniz. bunlar emperyal güçlerin en çok istediği genç nesildir. 60 ların amerika gençliğinin, savaş pgibolojisinden ne yannan yiyeceğini anlayamayıp soluğu bireyselliği ön plana çıkaran rock kültüründe, çarpık cikste, bağımlılık yaratan maddelerde bulmuştur. ülkemizde onlar gibi zaten robot fazlaca bulunuyor, mesele inci değil incir çekirdeğini zeka ile doldurmak gençler. mete ile kaana kapılan liseliler daha kazanmadan kaybettiklerini sanıyor sonra bu sanılar kafasında gerçekmiş gibi bi algıya dönüşüyor. unutmayın gençler oturana ekmek yok. kovalayacaksınız. kovalayacaksınız. kovalayacaksınız. her başarının yolu inanmak ve cabayla sabittir. 40 ülke gezdim filmdeki gibi asalak kızlar dünya da yok. bu da erol egemenden gelsin; kendinizi gandırmayın sonra gaybeden olursunuz =]
film yüzünden radyonun da kalitesi düştü. karılar aramıyor. arayanlarda üniversiteli kezbanlar. kaan mete gençlere abilik yapıyor ama gençlerin önce dinlemeyi öğrenmesi lazım. kafa dağıtalım derken kafa gibtiriyoruz.

filmi izledim g,zel noktaları da yok değildide
genel olarak taktan

şimdi ben konyada, kauçuk fabrikasında çalışıyorum. son derece de kompleksliyim. o yüzden ben buradaki entel dantel tiplerin, radyo progrdıbını dinleyip barda mallık yapan o tiplerin komple dıbına koyaıyım. sevgiler.

yarısında çıktım

-geçen cumaya gittim
+ne zaman?
-salı. ben hep salıları giderim.
daha sakin oluyor

inci sözlüğün film halidir..

sex filmi

yarak gibi bir radyo progrdıbının; kadıköy sokaklarında rock'n roll takılıyoz, elde biralar, çok karı gibiyoruz, enteliz, felsefe yapıyoruz, üstüne birde radyo programı yapıyoruz havalarında olan gibimsonik insanların hikayesinin anlatıldığı film.

Memleketimin çakma alternatif kültür kahramanlarından ikisine düzülmüş bir güzelleme. Nereden başlıyım bilmiyorum. Bir defa iki ana karakterin oyuncu tercihleri ve bunların oyunculuk performansı hiç olmamış. Fizyonomi ve ses tonu olarak gerçek Kaan ve Mete’den çok uzaklar, bkz….

http://www.objektifhaber....k-kahramanlari-75124.html

Oyuncuların Kaan ve Mete’nin genel karakter inceliklerini de iyi yakalayamadıklarını düşünüyorum. Senarist ve yönetmen belli ki Kaan’ı daha derin karakter olarak görüp ondan bir yerli Jim Morrison yaratmaya çalışmış. Elemanlara Jim Morrison misali William Blake’den alıntılar yaptırma falan (bkz: …bazıları sonsuz geceye bazıları sonsuz neşeye dogar… – masumiyet kehanetleri - W Blake) Ben zamanında bu elemanların programlarını bir süre takip ettim. Günlük hayatın oldukça sıradan ancak radyo-tv’de konuşulması zor muhabbetlerini radyoya taşıma cesaretini gösterme ve atmosferik bir ses tonu ile konuşma mı insanı yetenekli yapıyor? Yoksa bir-iki alternatif adamın kitabını çevirip bastırma mı? Eskilerden gibimsonian plaklar toplayıp satma ya da mezarlıkta fotograf çekmedeki kerametleri anlamak da belli ki bizi aşan şeyler. Sonuçta bu adamlar ortaya kayda deger hiçbir ekstra şey koymamış ancak bize bir haltmış gibi pazarlanan iki sıradan arkadaştır. Radyodan para almamış olabilirler ama yaptıkları iş kendilerine ekstra şehvet olarak geri dönmüştür. Bu da “abi biz karşı kültür adamlarıyız, valla bu işten hiç beklentimiz yoktu” tatavasını sıfırlıyor. Nihayetinde bu memlekette üzerinde “alternatif” etiketi olan her takun üzerine atlamaya hazır bir sürü genç-mankafa var. Bilmiyor muydu bu adamlar bunu, çakal gibi de biliyorlardı.

Kaan’la Mete’de senaryoya okey demişler. Uçar-kaçar fucker elemanlar olarak reklamlarının yapılması hoşlarına gitmiş belli ki. Bu filmin gazıyla da bir süre daha karılar düşmeye devam eder, daha ne olsun.

Özet: bu adamlar alternatif begenileri olma dışında sıradışı bir özelligi ya da kayda deger yetenegi olmayan elemanlardır. Yaptıkları iş temelde insanların acılarını reytinge ve oradan da şehvete dönüştürmektir. Bu filmi begenen ya liseli ya da vasat zekalıdır.

ccc kaybedenler kulubü ccc

fight club çakması filmimsi.

bunlar kaybedenlerse biz neyiz amk her gece bi kız

biraz önce arayıp bağlandığım program

gibtirin dıbına kodumun lümpenleri marx'tan alıntı yapıyor bir de gibtiğimin kücük burjuva entellektüelleri

@128 bir insanın herhangi bir konuda fikir belirtirken ifadede nitelik yerine nicelige odaklanması gerçekten çok enteresan. evet 115’de yazdıgım mesaj oldukça uzun ama sözlük formatına yabancı olmadıgımız mesajın altındaki “özet” bölümünden belli oluyor. yani uzun yazının okunmama ihtimaline karşı gerekeni de yapmışız. kaldı ki bu özeti uzun yazı okumaktan hoşlanmayan yüzeysel mankafaların ne düşünecegini umursadıgımdan degil, mesaj sözlük formatına uysun diye yazdım. uzun mesaj okumayan elemanlar benim mesajımı geçmiş ve hakkımda birşey düşünmemişlerdir. fakat senin mesajını okuduklarında eger biraz kafaları çalışıyorsa ve birikimleri varsa senin vasat zekalı ya da liseli oldugunu düşünmüşlerdir çünkü beş para etmez bir filmi “iyi” diye tanımlayarak onun seni aştıgını kabul ediyorsun. bu noktada da yine ben kardayım diye düşünüyorum. genç bir arkadaş oldugunu tahmin ettigim için fazla üzerine gitmek istemiyorum ama şunu söylemek isterim ki, hayat bana birşeyi çok iyi ögretti. “bu hayatta herşey eninde sonunda akıl ve birikime gelip dayanır ve bu çerçevede çözülür. bunun dışındaki çözüm alternatifi üretme çabaları uzun vadede mutlaka çakılır”. kısa yazıcam diye saçmalamak sana bir şey kazandırmaz. kaldı ki kısa yazma kaygısından öte sendeki asıl sorun yazının içini dolduramama.

son olarak da şunu söyliyeyim, burada ve nette yazdıgım hiçbirşeyi okunsun, begenilsin, şukulansın diye yazmam. isterse bütün sözlük bir olup beni eksi manyagı yapsın, zerre kadar umursamam. sadece “ben bu işi biliyorum” demek için yazarım ve ne kadar gerekiyorsa o kadar yazarım. genç bir arkadaş olarak sana da aynı yaklaşımı tavsiye ederim.

at gibi karıya koltukta oturan eleman kayıyor...

cuma gününden itibaren;

pompa, lapompa, ilpompino, lapompier... oşşşş

Ah ulan gözümden bir yaş aktı hala youtube dan açıp açıp dinlerim programlarını filmide ayrı bi güzel olmuş..Özledik lan.

Bu film bir tek bana mı şişirilmiş bir balon gibi geliyor?

Edit: Yalnızlık edebiyatı falan ama bu adamlar yalnız değil ki. Bunları dinleyenler yalnız. Zaten bir insanla tek beden (sevişmek) haline geliyorsan sen yalnız değilsindir ki. Ne bileyim amk ben neden buna kafa yoruyorsam. Ve beğenmediğim halde filmi izliyorum şu an.

1997de 9 yaşındaymışım. şimdi tam bir malım