yaz ayı geldiğinde babamın işleride iyi gitmeye başladı. Annemle ortak bir karar alıp yazlık kiralamış bizimkiler hemde iremlerin yazlığının yan tarafında.. BEYLER BU ENTRYDEN SONRA 5 DiNLEYEN ÇIKMAZSA HiKAYEME BURDA SON VERiCEM KiMSE gibLEMiYOR AMK

benim kaybetmem belkide bazılarının kazancı olur kardeşim. ben bazı şeyleri değiştiremedim belki tanımadığım insanlara ilham olurda değiştirir diye yazıyorum. hikayeye sonuç olarak bakma.

evet beyler hayat boyu kimseye söyleyemediğim 14 yıllık sırrımı bugün burada ifşa edicem yerlerinizi alın 1 saate başlıcam
Not: Günlüğümün derlenmiş halidir.

giriş; Bundan yaklaşık 16 yıl önce ailemin durumları çok iyiyken belli belirsiz sebeplerden dolayı battılar ve beni babaannemin yanına izmire gönderdiler ben o zaman 5 yaşındaydım.ilk okul 1.sınıfı 1999-2000 yılları arasında izmir'de okudum.1. sınıf bittiği gibi beni tekrar bir arada olmamız için Aydının sahil kasabalarından birine yanlarına geri aldılar.. Tabiri caizse yiycek ekmeği zor bulduğumuz günlerdi. 2001'in yılbaşı akşamı canım annem elinde bir hediyeyle duvarları rutubet tutmuş yarı çalışır florasanlı eski ve yıpranmış sony marka televizyonun olduğu kolktukları rahat ama bir o kadarda eski olan salonda bana doğru yaklaştı ve tebessüm ederek yeni yılın kutlu olsun oğluşum dedi ve alnımdan öpüp hediyemi verdi. Küçüktüm biliyorum ama o hediye belkide hayatımın en güzel hediyesiydi. Başkalarının daha önce kullanmış olduğu kitap ve defterlerimin yanında ışıl ışıl parlayan koca bir günlük almıştı annem bana. O kadar sevdim ki onu, günlüğümü tutmaya o an başladım ilk olarak...

rezzzzzzzzzzzzzzzz , knightı hangi serverde oynuyodun pnp

rezerved

hani okuyan olmasada yazacaktın panpa ne oldu. rezerved bu arada

okula geri döndüğümde sınıfın popüler çocuğu sinanı irem ile birlikte oturken gördüm.. içimdeki o acı yerini kızgınlığa öfkeye bıraktı. yeni yeni yeşermeye başlayan o ergensi duygularla birlikte sinan bir anda benim en büyük düşmanım olmuştu neticede iremin elini tutuyor yanağından öpüyordu. o kadar kıskandım ki aynı okulda öğretmen olan babasının kalemini çalıp kırdım tabi bu kimseyi sinir etmemiş olmali ki öğretmen hiç sinirli falan olmadı.. alinin ölümüyle en yakın arkadaşım cafer ve mustafa olmuştu. okul sonu onlarla basket futbol artık hangi top varsa onu oynar sinirimi sporla bastırmaya çalışırdım. tabi arada iremde okul sonuna kalır o ne oynarsa bende ona yönelirdim. Hatta bir keresinde bunlar 4 kız körbi midir nedir oyuncak robot getirmişler okula onlarla oynuyorlardı. bende bunlarla oynayabilmek için komşudan onu istemiştim bir koşu alıp gelmiştim. 2 dakikada olsa ireme ben bunu bilmiyrum ayağı yaparak yaklaşmak hayatımın anlarından biriydi nefesi suratıma çarptı amk daha ne olsun.. nisan ayları okulda kızların corapları cıkarttığı etek boylarının kısaldığı erkeklerin çadır kurma sezonuymuş ilk kez o sene yaşadım şuan her gün yaşadığımız o duyguyu. günlüğe aynen şöyle yazmışım panpalarım; bugün merve irem gizem altlarına çorap giymemişler uuuu bende bir fena oldum anlatamam aynı knighttaki trolün sopası gibi oldu benim ufaklık demişim tabi köpek gibi knight oynuyorum o zamanlar..

beyler okuyan var mı bir ses verin.. gerçi siz ses vermesenizde ben bunları yazmaya devam edicem de neyse...

karneleri alırken onu koca 3 ay boyunca göremiceğimin hüznünü yaşıyordum ve bu ilk defa oluyordu. belki cocuktum ama saftı sevgim panpalar şimdi ki gibi cix olsun derdimiz yoktu tek istediğim yanımda olsun el ele tutuşalım masumane şeylerdi..

bu bölümleri fazla tutmucam panpalar ilk okul 5. sınıfa kadar bu böyle devam etti tabi hep aynı terane okul başlıyor ben ireme aşığım yaz oluyor özlemimden ona şiirler resimler tabi bunların hiçbirini ne irem nede ailemden bir başkası görüyor odamdaki eski açık kahverengi kapıları gıcırdayan küçük dolabımın içinde saklıyordum şiirleri genelde biri okumasın diye ya atar yada orada saklardım..

23.02.2004
5. sınıfın ortalarıydı. lösemili bir arkadaşımız vardı adı Ali. aynı zamanda en yakın 2. arkadaşımda günlükte onunla ilgili çok bilgi vardı. hem yakın arkadaşımdı hemde çok hareketli cana yakın bir çocuktu. kumral teni uzun boyu hafif çilli suratlı sevimli biriydi. yaşasaydı manken olucak bir cocuktu. Neyse zaten yaşasaydı dedim anlıcağınız o tarihte vefad etti aynı mahallede oturduğumuz ve okulda aynı mahallede olduğu için sınıfça cenazesine gittik ben o günden 4 gün önce aliyle birlikte aldığımız korsan küpeyi takarak gittim son kez kardeşimi kara toprağa uğurlamaya.. o yaşlarda ölüm bize uzak olurdu biz bilmezdik sonrasını ölümü ve tadını. biz cocuktuk bizim en korktuğumuz şeydi ölüm çünkü bilmezdik ne olacağını sadece öleni bir daha göremiceğimizi iyi bir yerde yaşayacağı söylenirdi bize.. kardeşim caferle birlikte ogün okula gitmedik ve takiben 3 gün sonrasındada evden cıkmadım. okula geri döndüğümde sınıfın popüler çocuğu sinanı irem ile birlikte...

upupupupupupupupupup beyler

01.01.2001.
Sevgili günlük bugün hayatımın en güzel günü. Annem bana seni aldı ve sen sahip olduğum en güzel şeysin. Seni hayatım boyunca saklıcam ve kimsenin eline verip yırtmasına ve karalamasına izin vermicem - yazmışım ilk olarak...

Takiben bu şekilde yaklaşık 2 ay boyunca her gün sayfaları bitmesin ve eskimesin diye kısa kısa not düşmüşüm çocuk aklımla, top oynadım kızlarla ortada sıcan oynadım öğretmenim kulağımı çekti diye. Hayatımı değiştirecek olan kızın daha bu yaşta beni bulacağını hiç sanmıyordum işin aslına bakıcak olursak..

03.03.2001.
Canım günlüğüm bugün sınıftan bir kızla oyun oynarken kalbim hızla çarpmaya başladı ve midem bulandı. oyunu bırakıp gidip su içtim hemen geçti sandım ama ona her bakışımda içimde birşey varmış gibi oluyordum korkup bütün gün sınıfta saklandım ' yazmışım..

Belki küçüktüm ve bizim yıllarımızda aşk filmi değil de korku filmleri popüler olduğu için böyle düşünmüştüm. Akşam anneme olanları anlattığımda bana gülümseyip kızın kim olduğunu sordu ve korkulacak bişey olmadığını söyledi. Çocuk yüreği panpalar sizde yaşamışsınızdır elbet o zamanlar erkek cocuk için anne en önemli duygusal bağı oluşturan en güvenilir bireydi ne derse desin kesin doğruydu benim için..
belli zaman aralıklarla yaklaşık 3 ay boyunca her gün o kızı anlatmaya başlamışım günlüğe işte (kızın adını sallıyorum) irem'le bugün şunu oynadık irem bugün silgimi istedi irem bugün sırama oturdu selam verdi öğretmen kulağımı çekti ağladım irem beni teselli etti falan..
karneleri alırken ...

tutmaz boşuna şaapmayın beyler

kaybetmişsin işte, gibtir et yazma.

3 günlük bir aradan sonra bir entry gireyim dedim 3 dinleyen varmış ..

knightı areste başladım kardeşim HolyBuff'tı ismim sonra ordaki charı 8.sınıfın sonunda satıp olympiada KinGofTheWarRioR u açtım onuda lise 3. sınıfta 1.600e satmıştım.

neyse beyler dinleyen çıkarsa ayrıntılı anlatımım devam edicek rezervlerinizi alın