Ah be panpam.. Ne desem ki ne diyebilir ki insan. Başın sağolsun

Asker candır bunu yazabildim anca ne diyeyim Allah sabır versin

Özet geç

Onu kaybedeli tam 2 yıl oldu beyler koskoca 2 yıl 14 yaşımdayken tanışmıştık hayatımı değiştirdi benim ben asosyalin tekiydim babam beni terketmişti ve ben bunu yedirememiştim kaç kere intiharı denedim o geldi ve bunları aniden unutturdu be beni sosyalleştirdi dersleri umursamayan ben onunla hayal kurup çalışmıştım be o pgibolog olacaktı ben ben ise subay ailesi çok tutucuydu 2 abisi vardı sabrettim abilerinden dayak yedim lise yıllarında ama vazgeçmedim şimdi düşünüyorum da lise o yaşlara göre fazla sevmişim be ailesi belli bir süre sonra kabüllendi ve nişanlandık beraber birsürü zorluk attık ama birbirimiz hiç kırmadık ve hayallerimize bir adım daha yaklaşmıştık üniversiteleri kazandık mesafeler araya girmişti ama ben her zaman manevi olarak onun yanındaydım herşey çok güzeldi okadar güzeldiki birgün babası aradı ağlıyordu trafik kazası geçirmiş kurtulamamış hiçbirşey diyemedim öylece kapattım tam hayallerimizi gerçekleştirecekken neden ya neden evet beyler tam 2 yıl oldu şuan önümde rakım var elimde ise bu telefon ben hayallerimizdeki gibi subay oldum birsürü arkadaşım var artık ama benim pgiboloğum yoksa neye yararlarki şuan 25 yaşındayım ama 14lü yıllarımda olmayı okadar çok isterdim ki buraya kadar okuduysanız teşekkür ederim insan gerçekten yazınca rahatlıyormuş dostlarım...