katıldığım esrarengiz halayı anlatıyorum

amk çocugu bıraktın gittin hikayeyi en heycanlı yerinde. adam gibi devam et şuna.

halay nerde oç

tam o esnada arkamdan kerim bağırdı:

- la örümcek zütoşu, hani geliyordun lülesini emdiğim?
- haa ya valla kelleci dayı beni sarı muharreme yolladıydı, ondan böyle koşturuyordum valla.
- laa bırak gel iki laflayak yaa. gibtirtme muharremini.

orluncu'nun önünde oturup gırgır yapmaya kaynatmaya başlamıştık. orloncu bir orloncu dükkanıydı ve kerimler'in evinin alt katındaydı. fasla hanım işletiyordu burayı ve kerimlere kira ödüyordu. arada fasla hanım da bize çok gürültü yapmayın diye uyarıda bulunsa da, daha çok benim misafir olmam hatırına çok ses çıkarmadı. annemle çok iyilerdi fasla hanım. çok çok selam etti ve ben de kerim'den zorla kurtularak sarı muharrem ve hacı abi istikametine doğru yürümeye başladım. kerim'in olan bitanden haberi yoktu. zaten geveze cırcır bi çocuktu ve ağzında bakla ıslanmazdı.

hacı abinin evine vardım. hakkı dayı tütün sarmış balkonda içiyordu. tek başınaydı. arada hacı abinin kızları ona çay falaan getiriyor, o da demleniyordu. beni görünce el salladı. bekle ben geliyorum dedi, beni aşağıda tuttu. bekledim. yanıma gelince "evde rahat konuşamayız, gel beraber yürüyelim hem konuşuruz" dedi. hacı abi hala çarşıdaymış. ama hakkı dayı yorulduğu için eve erken gelip balkonda demlenmişmiş.

hakkı dayı kendi evlendiği esnada çok zor günler geçirdiğinden bahsetmeye başladı. yer yön duygusunu kaybettiğinden ve düğündeki halaya rahmetli babasının da geleceğinin haberini aldığından bahsetti. babası aslında savaşa gitmiş ve geri dönmemiş bir adam. rahmetli olduğu garanti olmasına rağmen kendisine görünmesinden haliyle ürkmüş. kendisine deli denmesinden korktuğu için babasını çok gündeme alamasa da, meselenin halayla ilgisi olduğu kesin olduğu için daha çok bunu gündeme getiriyormuş.

- peki neler yaşandı o halayda hakkı dayı?
- düğün normal şekilde başladı yeğenim. davulcu zurnacı dambada dumbada ortamı coşturuyorlardı. benimle yengen alana geldiğinde benim dengem şaşmaya başladı. orta yerde kelleci memed başta olmak üzere coşkun şekilde halay çekiyorlardı. fakat o halay beni içine çekip sarhoş eden bir helezon gibi görünüyordu. bir ucundan beni yakalasa sanki derinlere çekecek gibiydi.
- halaya nasıl başladın peki?
- başta halaya katılmamak için çok direndim ama korkularımla yüzleşmem ve milleti kendimle alay ettirmemem gerekiyordu. bu benim düğünümdü çünkü.

- kelleci memed'in yanına sığışıp halaya durdum. halaya durmamla kendimi halay çeken milletin üzerinde görmem bir oldu. bir taraftan onlarla dönüyor gülüyor eğleniyordum ama onlardan yukardaydım. enteresan bir şekilde kimse benim havada olduğumdan onları gözlediğimden bir tuhaflık sezmediler. her şey olması gerektiği gibiydi. gözlerim kapalı, bir rüyada dönüp duruyor gibiydim.
- eee?
- eeesi, rahmetlik babam göründü yanıbaşımda. serçe parmağını parmağıma geçirerek "hele az yanaş bakalım evlat" dedi. artık havadaydım ve korkum geçmişti. buna şaşırsam da çok yadırgamadım. "bizim orda vaatasimu bihablilllahi cemia vela teferraku derler. bunun anlamı tanrının ipine sımsıkı sarılın ve ayrılığa düşmeyin demektir. sıkı tutun bana evlat" dedi.

- baban seni nereye zütürdü hakkı dayı?
- başka bir düğüne zütürdü beni yeğen. kendi düğününe zütürdü. inanmazsın bunu kimseye demedim ama beni kendi düğününe, 40 yıl öncesine zütürdü. herkesi gördüm o halayda. rahmetli dedemi de amcamı da kuzenimi de ve sair rahmetli olmuş herkesi. babamın beni kendi halayına çağırması lazımmış. geldi ve beni aldı. ama kimsenin gözünde ben yoktum orda. ben sadece babama vardım ve babam da sadece benim için vardı. bu var olma durumu kendisini halayda ayakta kalmayı sağlıyordu. her şey olağan bir seyirde yürüyordu böylece.

- ama 15 gün yokmuşsun sen düğünde. ne yaptın 15 gün?
- 15 gün değildi aslında yeğenim. gidip alt tarafı bir kaç saat halay çektik. ama her nasıl oduysa zaman orda yavaş ilerlemiş. okumuş adamlara sordum. hızlı hareket edersen zaman yavaşlarmış dediler. ben de dedim ki heral, benle babam çok hızlı bir halaya tutulmuşuz. halaya tutuşup hemen de geri dönmüşüm. hatta kendi düğünüme geri geldim sanıyordum ama meğersem düğün dernek bitmiş, herkesler benim kaybımdan sağa sola haber salmışmış, zavallı yengen de kendisinden kaçtığımı düşünmüştü.

- tekrar düğün dernek kuralım falan dediler ama ben istemedim.
- yav dayı 15 gün kayıpsın. merak etmediler mi, sana sormadılar mı?
- yaa anlatmaya çalıştım ama kimse baan inanmadı ki. bana deli muamelesi yapmasınlar diye ses edemedim. üstelik yuvam tehlikeye girmek üzereydi. yengeni bile zor ikna ettim.
- ee şimdi ne oldu da yine bu halay mevzusu çıktı dayı?
- yeniden çıktı yeğenim işte. aklıma bu halay geldikçe ayaklarım yine dolanmaya başladı. hissediyorum bir terslik var ve bunu seninle halletmem gerek.
- niye benimle?
- çünkü rüyamda seninle halaya duruyoruz ve çok mutluyum. normal bir halay çekiyoruz senle. olması gerektiği gibi. diğer türlüsünü düşündğümde..
- diğer türlüsü ne?
- yani sensiz halayı düşlediğimde..
- eee?
- ayaklarım dolanıyor ve yer yön duygumu kaybediyorum. tedirgin oluyorum.

hadin iyi geceler

yarın düğün hazırlıklarını anlatıyorum.

am züt meme okurum bi ara

124'de kaldım. sonunu yaz gibtirtme.

bin hızlı yaz + takipteyim ama bi hikayeyi 3 ayda anlatmışsın amk haziranda başlamışsın anlatmaya ne züt bi herifsin sen.

@125 hakkı dayı ve helezon
panpa bu hikaye burda benim için biter hadi eyw

adam hikayeyi 3 ayda anlatıyor büyük bi ara verip anlatmaya devam etmiş.bu işte bir bit yeniği var beyler!!11

halaybası burma burma gel benim dalgamı yakala picos

sonunu merak ettim amk yaz şu hikayeyi giberim

düğün önümüzdeki cumartesi günü yapılacaktı. çarşamba günü okul çıkışı sarı muharremler'e gittim. orda hummalı bir düğün hazırlıkları vardı. neco'yla klagib balkona geçip sigara içmeye başladık. az sonra hakkı dayının sesi geldi. benim orda olduğumu bilmiyordu. örümcek de burda dediler ona. sanki benim orda olduğumu kasten duyurdular gibi. necoya abisini sordum. akşam üstü geleceğini söyledi. niyetim kendisine düğünde çalacak orkestrayı sormaktı.

akşam üstü adil abi geldi. deri montu ve geriye doğru yatırdığı saçlarıyla çok havalıydı. o yıllarda taksiciler deri mont giyerdi. hele bir de genç delikanlıysalar çok yakışıklı olurlardı. adil abi ortamda sigara içemeyeceği için balkona geçti. fırsat bu fırsat deyip yanına gittim. suskun ve karizmatik bir adamdı adil abi. öyle enseye şaplak muhabbetim olamazdı. saygıda kusur etmeyerek yanına oturdum. cebimden ürkekçe sigara paketini çıkardım. "abi kusura bakmazsan ben de yakabilir miyim" diye sordum. "iç bakalım ama olm çok kötü bişey bu sigara" diye başlayıp klagib bi iki nasihatte bulundu. cumartesi günü evlenecek olan kendisi değilmiş gibi gayet sakin uzaklara bakar halde konuşuyordu. arada bana bakar, benle muhabbet edilecek orijinallikte ne olabilir diye süzüyor gibi oluyordu. ben de akıllı bir çocuk olduğum imajını ona sunmaya çalışyırdum. ortak tanıdıklar üzerinden ortak muhabbet kurmaya çalıştım. futbol tartışması açtım. galatasaray falco ve stumpf'u almıştı almanyadan. bu sene cimbom iyi takım kurdu diye gaz vermeye çalıştım.