/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 99.
    +1
    Gözleri yüzümde gezindikten sonra:

    O ZAMAN DEDiĞiMi YAPACAKSIN..!
    ···
  2. 98.
    +1
    Ölmek istiyor musun? demesi bir an afallamama neden olsa da cevabım benden bağımsız bir şekilde ortaya döküldü HAYIR!
    ···
  3. 97.
    +1
    Çünkü beni dinlemedi. Ve ben, beni dinlemeyenleri öldürürüm. derken sesinde anldıbını çözemediğim tınılar vardı. Bakışları o kadar ifadesizdi ki. Ne diyeceğimi şaşırmış halde Beni de mi öldüreceksin? diye bir soru attım ortaya.
    ···
  4. 96.
    +1
    Karşımdaki adam konuşmasını sürdürmeye devam etti O gece ilk defa masum birini öldürmüştüm. adam kelimesini geri alıyorum. Yutkunarak gözlerimi gözlerine diktim, savaşma vakti gelmişti. Neden? diye sorduğumda sesimi duymak onu tiksindirmiş gibi bir bakış attı ve ardından devam etti.
    ···
  5. 95.
    +1
    Gözlerimdeki ifade ne durumdaydı bilmiyordum ama içimde bir yerde savaşmamı haykıran bir yanım vardı. Kolay lokma olmak için fazla güçlü olduğumu haykıran bir yanım. Ne kadar hak vermesem de o yanımı dinlemeye karar verdim. Sonuçta buradan canlı çıkamayacağımı o söylememiş miydi?
    ···
  6. 94.
    +1
    Uzun bir süre gibi gelen sessizliğin ardından metalin metale çarpma sesi kulakları doldurduğunda alnımın ortasına dayanmış SiLAHI farkettim. Bir anda bakan kör olmuş onun nasıl hareket ettiğini anlamamıştım. Gözlerim iri iri açılırken, Aynur annemi de böyle öldürdüğü gelmişti aklıma. Alnının ortasına tek el ateş. Öfkeyle parlayan gözlerinin eşliğinde buz gibi bir sesle insanları böyle öldürmeyi seviyorum. diye mırıldandı. Acısız ölüyorlar bu da tam onların masumiyetlerine göre oluyor.
    ···
  7. 93.
    +1
    Hadi ama bende, bende diye sayıklayıp duruyorsun! çenesi kasılmıştı. Neydi bu merak, sinir? Sanırım eskisi gibi mimikleri analiz edemiyordum. Buz gibi bir duvara toslamış gibi aptal hissediyordum kendimi. Bende.. Bilmiyorum işte sadece bırak gideyim! diye haykırdım ona. Gözlerindeki ifadesizlik her geçen dakika korkudan yer altına geçmemi sağlasa da yaslandığım duvardan destek alarak ona bakıyordum.
    ···
  8. 92.
    +1
    Bende sana.. gözlerimi kapattığımda gözümde biriken yaşlardan iki damla daha göz yaşı aktığında zorlukla yutkundum ne diyecektim ki? Düşüncelerimle boğuşurken Bende- diye cümleye başlamaya çalıştığımda soğukluktan titretecek sesi tekrar kulaklarımı doldurdu.
    ···
  9. 91.
    +1
    Ne istiyorsun? diye sorduğumda beni alıcı gözle süzdü. Hmmm... diye mırıldandığında aklından geçen o düşünceleri hayal dahi etmemek için Sen bana eziyet etme bende.. cümlemin sonu gelmiyordu Sende? diye sordu.
    ···
  10. 90.
    0
    beyler bi tepki verin ya yazma isteğim gelmiyor

    edit: yazayım belki okuyan olur
    ···
  11. 89.
    +1
    Sadece klostrofobimi bana eziyet etmek için kullanma. güçlükle çıkan sesim oda da yankılanıyordu.Peki karşılığında ne alacağım? öfkeli bakışlar yerini muzip bir gülümsemeye bırakırken gözümden bir damla yaş aktı. Neden yerlerinde durmuyorlardı ki bu damlalar?Zaten sana bir konuda yardım edecek değil miyim? diye sordum. Oyuncağım olman sana eziyet etmeyeceğim anldıbına gelmez kibirli, soğuk ve uyuz.
    ···
  12. 88.
    +1
    Ama hayatlarını giben bir korkuyla değil tamam mı? diye bağırdım. Kolunu bırakıp geriye doğru bir adım attığımda sırtımda buz gibi duvarı hissetmiştim. Gözlerim tekrar katile döndüğünde belindeki silahını fark etmem ensemde bir ağrının baş göstermesine sebep olmuştu. Tekrar dikkatimi gözlerine verdiğimde O küfür senin gibi bir kıza hiç yakışıyor mu, miniğim? dedi.
    ···
  13. 87.
    +1
    Bacaklarım korku ve yorgunluktan bitap halde titrerken kendimi zor ayakta tutuyordum. Lü-lütfen, beni kilitleme. derken sesim çok cılız çıkmıştı. Annesini kaybetmek istemeyen küçük çocuklar gibi koluna yapışmış büyük ihtimal kızarmış gözlerle ona bakıyordum. Gözlerindeki öfkeyi gizlemeyerek Yaramaz çocuklara ceza verilir. dedi.
    ···
  14. 86.
    +1
    Kolumdan tuttuğu gibi beni sürüklemeye başladığında korku salgılarım tavan yapmıştı. Aklıma gelen her şeyi söylemeye başlamıştım ki belki çok konuşursam vazgeçerdi. Sanırım ayıcık Tedy'mi özledim gibi bir şey söylediğimde gözlerini devirip öfkeyle duraksamadan bana baktı. Ardından beni ilk uyandığım o kapalı küçük odaya soktu. Tam kapıyı üstüme kapatacakkenDur! dedim ağlamaklı ve yorgun bir sesle. işte buraya kadar, tüm kalkanlar yerle bir oldu
    ···
  15. 85.
    +1
    Öfkeli gözlerini bana çevirdiğinde yüzüme yayılan gülümsememin yansımasını gözlerinden görmüştüm. En azından kan görmeye tahammül edebilirim diye düşünürkenSenin klostrofobin vardı değil mi? dedi. Yüzümdeki gülümseme yok olurken aklımdaki tüm pozitif düşünceler yerini korkuya bıraktı.
    ···
  16. 84.
    +1
    Kolundan sızan ince kanlara o kadar dikkatli bakmıştım ki midemin kalkmasına neden olmuştu. Doktorlar bana hematofobi tanısı koymuşlardı ama olay bir korku değildi. Sadece benim kana karşı duyduğum tiksinti bilimde böyle adlandırılıyordu.
    ···
  17. 83.
    +1
    rez
    ···
  18. 82.
    +1
    Fırsatten istifade hızla tırnaklarımı koluna geçirip onu ittirirken-ki yerinden bile kımıldatamadım aksine yüzüme sert bir tokat yedim- yatağa gömülmem bir olmuştu. Sol yanağımda hissettiğim uyuşukluğa istemsizce elim kayarken, tırnaklarımın arasında sıkışmış olan deri parçaları ve kolundan sızan ince kanlar gurur duymama sebep olmuştu.Kanıyorsa öldür! diye mırıldandım.

    beyler okuyan varsa ses versin okuyan yoksa mola vericem biraz yoruldum
    ···
  19. 81.
    +1
    Planın bu yani kendine zorla yardım ettireceksin ve polislerden kaçmak için beni kullanacaksın? Beni? Kullanmak? Polislere karşı? dişlerimin arasından mırıldanırken çelik mavisi gözlerini tekrar bana dikti gülerken bile koruduğu ifadesizliğe ayrı bir soğukluk daha katarkenEvet. Seni. Polislere karşı. benim kelime kelime kurduğum cümlemi taklit ederek konuşmuştu. Ukala, soğukkanlı, katil.Sen benim yanımda sürükleyeceğim küçük defne yaprağımsın. Ben düşmanlarımı tek tek öldürürken polisler karşısında elimdeki oyuncağım olacaksın. göz kırptıktan sonra isterik bir kahkaha daha attı. Cebindeki küçük anahtarlardan birini kolumdaki kelepçeye taktı ve saniyeler içinde bileğimi serbest bıraktı.
    ···
  20. 80.
    0
    Şaşkınlıkla ağzım açılırken Neden? Sana yardım etmemi daha normal yollardan isteyebilirdin? Yardım falan etmiyorum ben! bir insan bir katil tarafından yatağa kelepçelendiğinde böyle mi saçmalardı? Beynim istifa etmiş gibi cümleler kuruyordum. Adam gelmiş beni kelepçelemiş ben hala yardım etmiyorum diyorum. Hafif bir kahkaha attıktan sonra Sana bir şey soran mı oldu? Ben diyorum ve sende uslu uslu yapıyorsun.
    dediğinde içimden onu tekmeleme isteği gelse de kendime hakim olarak dişlerimi sıktım.
    ···