Bir an buz tutmuş gibi hissettim. Hapishane arabasında gördüğüm gözlere o kadar çok benziyordu ki.
Bir an afallayarak kalakaldım. iç sesim işte ifadesizliğin buraya kadar Defne diye seslenirken çocuğa bakmayı hala sürdürüyordum.

Ya da arkadaşlarımı test ediyordum, en ufak bir zorluğumda yanımda olup olmayacaklarını görmek istiyordum, ama ben sonucunu daha ilk göz göze gelmemizde anlamıştım. Aslı ve Mete'nin bakışlarında ki o acıma hissi onların çoktan benden vazgeçtiklerini anlamama sebep olmuşken Drea ile göz göze gelmiştim. Drea her zaman farklı bir ızdı benim içimde ki müzik cevherini ortaya çıkaran çocukluğumdan bu yana hayalim olan ses ve müzik tasarımcılığında kendimi geliştirmemi sağlayan bu yarı ingiliz kız Aynur annemin gözünde evlattı, aynı benim gibi. Drea'nın gözlerine baktığımda gözleri en az benimkisi kadar ifadesizdi; ne acıma ne de imrenme. O da benimle aynı durumdaydı sadece benim kadar kendinden kopuk ve sorunlu bir kız değildi ve ailesi yanındaydı.

Gözlerimi onlardan çektikten sonra kime çarptığımı umursamadan hızlı adımlarla arabama binip okulumun üç sokak aşağısındaki çalıştığım cafeye doğru sürmeye başladım.

Geç kaldın, Defne patronum beni yine yakalamıştı.Okuldan hep bu saatlerde geliyorum alışsak ya artık? ağırdan alarak söylemiştim ve puppy dog bakışlarımı da ekgib etmemiştim. Cenazeden sonraki akşam burada çalışmaya başlamıştım.

Burası en çok numara yaptığım yerdi...

Burada çalışmaya başlayalı daha beş gün bile olmamıştı ama Cengiz hemen adımı kısaltarak söylemeye başlamıştı. Uzun sarı saçlarına taktığı siyah saç bonesi onda ayrı bir karizmatiklik yarattığını idda ederek Deniz'i tavlamaya çalışıyordu. Gerçi Deniz'in de ona karşı boş olmadığı ortadaydı.

Belki benden 2-3 yaş büyüktü ama gözlerindeki karanlık sanki ruhunu yansıtıyordu. Öylesine kör edici bakışları var ki bir an nefes alamadım. içime dolan korkuyla gözlerim irileşirken çocuğun yüzüne yayılan gülümseme kalbimin teklemesine neden oldu. Sadece gözleri görünmesine rağmen gülümsediğine adım gibi emindim. Bana birini hatırlatıyordu. Birinin ölümünü...

Arkamı döndüğümde o çocuğun olduğum yere baktığını farkettim. Sinirli bakışları az önceki hanzonun üstünde dolanıyordu. Ona baktığımı fark edercesine gözlerini bana çevirdi. Soran bir ifade takındı. Kaşlarımı çatıp ona bakarken neyin acelesi bu diye düşündüm. Daha siparişini vereli iki dakika bile olmamıştı. Gözlerimi kırpıştırıp ağır adımlarla mutfağa doğru ilerledim.''Cengiz masa 9'un siparişini öne alalım adamın acelesi var heralde.diye mırıldandım.

Hemen geliyor Defne.''

Sis çökmüş karanlık sokakta ayak sesleri yankılanıyordu. Bu defa öfkesinden gözü dönmüştü. Eğer polisleri atlatabilirse O çocuğun kurtuluşu yoktu. Kendi elleriyle gebertecekti o pisliği. 7 sene sonra ilk defa karşısına çıkmıştı ve yine yapmıştı şerefsizliğini. Bu sefer acımayacaktı, ona işkence etmek için her yolu kullanacaktı. Onu derinlerden yaralayacaktı.

Ya şimdi o masaya sen baktın eğer bahşiş bırakırsa hakkını yemiş gibi hissedirim sen hallet o masayı.dedi. Gereğinden fazla düşünceliydi.Ama ben senden masa aldım burada hak yiyen ben oluyorum. dediğimde gülmesine neden olan cevabıma başını sallayıp Bende senden bir masa alırım. dedi. Israr etmeme gerek kalmadığını anladığımda tekrar mutfağa dönüp Deniz çok inatçı. diyerek Cengiz'in Deniz'e bakmasına sebep olmuştum.

Neye bakıyorsun? gözlerini kısarak bana baktı. Sonra da gözlerini eski haline getirip kahkaha attı. Kahkahasının yapmacık olduğu belliydi, gözlerinde ki soğuk ifade hala yerindeydi ve acımasız bir gülüşü vardı. Tam o anda gözlerimi kısarak ona bakmamın ne kadar kabaca olduğunu farkederek hemen kendimi toparladım ve Pardon sizi birine benzettiğimi sandımda. Kusura bakmayın hafifçe gülümseyip masadan uzaklaşırken buz tutan ellerim not defterinin üzerinde titriyordu. Umarım gülümsemeyi becerebilmişimdir diye mırıldanırken mutfağa girdim.

Buz gibi namlunun ucu kadının anlındayken Eğer sessiz olursan hiçbir şey olmayacak. diye mırıldandı alkol kokan nefesiyle siyahlar içindeki adam. Gözlerinin delici siyah bakışları kadının korkusunu bin kat daha arttırmıştı. Öylesine keskin bir ifadeyle bakıyordu ki kadın küçük dilini yutacağını sandı. Gözünden bir damla yaş süzülürken göz ucuyla merdivenlere baktı. Ardından tekrar bakışları karşısında duran genç adama döndü. Elinde olmadan bir çığlık koyuverdi.

Kahve yerine kola istiyorum dedi. Dudaklarımı birbirine bastırarak Tamam diye mırıldandım ve kahve bardağını alıp masadan uzaklaşırken yüzüne baktım. Tanıdık gelen bir sırıtışla mutfağa girişimi izliyordu.

4 SAAT SONRA

Pardon, bakar mısınız?

Deniz'in baktığı masa tarafından gelen ses ısrarla devam ediyordu.Deniz bak artık şu masana!diye Deniz'e seslendim. Gözlerini devirip elindeki tepsileri göstererek Sen baksan ya? somurtarak sesin geldiği masaya doğru ilerledim. Kendi masalarım yetmezmiş gibi birde Deniz'in masalarına bakıyordum.

Sayfayı yırtıp mutfağa bıraktıktan sonra kendi masalarıma döndüm. Bir grup genç sipariş vermek için beni bekliyordu. Kendimi tamamen toparlayarak çocukların masasına gittim.Ne isterdiniz? gözüm masadaki çocukları en ince ayrıntısına kadar inceliyor zihnimde duygu ve düşüncelerini hesaplıyordu. Seni istiyoruz tatlım dedi en büyükleri olduğunu tahmin ettiğim hanzo. GülümseyerekSiz menülere bakıp ne istediğinizi tekrar düşünün. diyerek masanın yan tarafına yerleştirdiğimiz portatif torbadan iki tane menü çıkarıp masaya koydum.

Çarpık.

Sinirle elime aldığım kalemimle defterime tahtada ki yazıları geçirmeye başlamıştım. Yazdıklarımın hiçbirini anlamamam da bunun cabasıydı. ingilizceden çakmıyor değilim, ingilizce en iyi olduğum derslerden biridir sadece sabah okula gelirken gördüğüm o adam aklımdan çıkmıyordu ve bana hatırlattıkları. Neden bilmiyorum ama gözlerinde beni tanıdığını ifade eden o küçümseyişi gördüğüme kalıbımı basabilirim. Bedenime yayıldığını hissettiğim gerginliği güç alanımın arkasına atıp derin bir nefes alıp dışarı verdim.

Gözlerimi sınıftaki sıramda açtığımda başımda dikilen ingilizce öğretmenimle göz göze gelmem bir olmuştu. Ela gözlerini gözlerime dikmiş öfkeyle bana bakıyordu.

Ne isterdiniz? kafamı kaldırmadan not defteriyle uğraşıyordum.Çizburger ve kahve soğuk, mesafeli ve alaycı. Bir insan sesinde bu kadar duyguyu nasıl hissettirir? istemsizce başımı kaldırıp gözlerimi siparişi veren çocuğa diktim.

Tepsiyi tek elime alıp 9.masaya doğru ilerledim. Her adımımda bakışları biraz daha beni ürkütürken sonunda masanın yanına vardım. Tatlıca gülümsemeye çalışırken elimdeki tabak ve bardağı masaya yerleştirdim.Afiyet olsun dedikten sonra hemen masadan uzaklaşmak için arkamı dönmüştüm ki elimi tuttu. Bir anlık şaşkınlıkla baka kaldıktan sonra elimi çekmeye çalışarak Bir şey mi istediniz?

Beyler hiç ilgi yok ilgi gelirse devam edicem...

beyler yatıyorum zaten okuyan yok niye yazdıysam ilgi gelirse yarın devam ederim

okumayın beyler adam sonunda ölüyor

Sadece klostrofobimi bana eziyet etmek için kullanma. güçlükle çıkan sesim oda da yankılanıyordu.Peki karşılığında ne alacağım? öfkeli bakışlar yerini muzip bir gülümsemeye bırakırken gözümden bir damla yaş aktı. Neden yerlerinde durmuyorlardı ki bu damlalar?Zaten sana bir konuda yardım edecek değil miyim? diye sordum. Oyuncağım olman sana eziyet etmeyeceğim anldıbına gelmez kibirli, soğuk ve uyuz.