Tam tdıbına 9 gün olmuştu ve ben hala Yelda ile tek kelime konuşamamıştım. Orhan ile Yelda eğer resmi nikahlı olsalardı emekli maaşı Yelda'ya kalacak ve yelda da sıkıntı çekmeyecekti kalan hayatında. 10. Günün sabahında Evde uyuyorken kapı zilim çaldı. Yelda gelmişti. Artık yalnızdı. kaynanası vs. artık yanında kalmıyordu. içeriye geçtik ve konuşmaya başlamıştık. Uyku sersemliğime aldırmadan onu dinliyordum. Orhan'ın nasıl öldüğünü bildiği kadarıyla bana anlatıyordu. Şimdi ne yapacağız diye bir soru yönelttiğimde birşey değişmedi John sadece Orhan öldü bizim hayatımız devam ediyor demişti elimden sıkı sıkı tutarak. Ne yapacağımız konusunda hiçbir fikir sahibi değilken öylece susmuştuk bir ara. Suskunluğumuzu Yelda'nın Orhan öldü şimdi sıra çocuğunda diyen cümlesi bozmuştu. Gözlerim yerinden çıkacak derecede büyümüştü bu sözlerin ardından Yelda'ya bakarken. Ne diyorsun sen Yelda amacın ne dediğimde Orhan'dan bana hiçbirşey kalmayacak hepsinden kurtulacağım çocuğundan bile demişti.

Salliyorsun gibi geliyor ama devam et bin

Okuyucu mu var ki amk kendi kendime anlatıyorum

anlat panpa ben dinliyom

Var tabi amk okuyoz yarram

Bunu yapamazsın Yelda nasıl kıyacaksın çocuğuna dediğimde o benim değil Orhanın çocuğu kimse engel olamaz sen bile demişti. Ben seni çocuğunu taşıyacağm karnımda zamanı geldiğinde de doğuracağım derken işler ciddiye biniyordu bunun farkındaydım ama yapacak birşeyim yoktu. Yelda ile tartışırken bir anda dudaklarıma yapıştı öpmeye çalışıyor ama benden tepki alamıyordu. Hem şaşkın hemde sinirliydim. Yelda aklına koymuştu kurtulacaktı o çocuktan. Bir müddet sonra tekrar evine döndü. Aradan 3 saat kadar geçmişti ki bir aceleyle kapı zilim çalıyordu. Tekrar yelda gelmişti ve çocuktan kurtulduğumu sanıyorum evde ne kadar ağır eşya varsa kaldırmaya çalıştım beni hastaneye zütürmen gerekiyor John dedi. Hemen taksi çağırdım önce ben bindim taksiye. Birkaç dk sonra Yelda geldi ve özel hastaneye gitmiştik. Kontrollere tabii tutulduğunda çocuğu düşürmüştü. Gerekli işlemleri yapan doktorlar tekrardan çocuk yapman biraz zor olabilir diyorlardı. Hamile kaldığında ise sadece yatman gerekiyor hiç bir iş yapmamalısın diye ekliyorlardı. inanamıyordum Yeldaya nasıl yapardı bunu insan kendi çocuğunu öldürürmü.

Yelda iyi değildi hem de hiç iyi değildi biliyordum ama sesimi çıkaramıyordum. Şu birkaç gün beni de öyle bir yıpratmıştı ki nasıl bu hale gelmiştik bir anda.Eve tekrar döndüğümüzde akşam yavaş yavaş yaklaşıyordu. Çok yorgundu yelda onu yatırmam yanında olmam gerekiyordu. Yeldanın evine girdiğimizde seni çok seviyorum john diyordu kendinde değilken. Salondaki koltuğu açtım ve yeldanın yatması için çarşaf ve yastık getirmiştim yatak odasından. Uzanır uzanmaz uyumaya koyulmuştu bir yandan da elimi tutarak. Bir süre onu öylece izledikten sonra yanına kıvrılmıştım. Sadece onu izliyor olanları düşünüyordum. Uyurken çok masumdu Yelda bir bebek gibi. Kendi çocuğuna kıyan bir kadına hiç benzemiyordu. Yüzünde sanki mutluluk vardı. Öyle tatlı uyuyordu ki gitmem gerektiğinde onu hiç uyandırmadan yanından usulca kalktım. Üzerine ince bir örtü örtmek için yatak odasına yöneldim. Örtüyü alıp üstüne örtmüştüm. Artık evime gitme saatim gelmişti. Kapıyı sessizce araladım ve çıktım.

vay huur vay

Yeldayı yalnız bırakmak istemiyordum ama mecburen eve dönmem gerekliydi. Hemen banyoya attım kendimi. Rahatlamam gerekiyordu. Suyun altında öylece duruyordum. Çıktığımda üstümü giyinirken kapı zili çaldı. Annem gelmiş olmalıydı. Üstümü çarçabuk giyindim ve açtım kapıyı. Annem içeriye girerken bende yanıma sigaramı almış apartmanın girişinde yakmak için dışarıya çıkmıştım. Sigaramı bitirip tekrar yeni bir sigara ateşlemeye hazırlanırken annem apartman boşluğunda bana sesleniyordu yemek yiyecek misin diye. Yemeyeceğimi belirttikten sonra öylece merdivenlere oturmuş sigaramı içiyordum. Yarım saat kadar dışarıda oturduktan sonra içeriye geçtim yatağıma uzanıp uykumun gelmesini bekliyordum. Aslında bir işe girmem gerekiyordu. Kendi paramı kazanmalıydım. Harcamalarım ihtiyaçlarım oluyordu. Hem internetten iş aramaya başladım hemde bu sayede kafamı dağıtıyordum.

Yelda katıksız huur çocuğudur. (Syfa24)

Kendime göre bir iş ilanı vardı. Aramak için sabahı beklemeliydim. O gece zor da olsa uykuya daldım. Çeşitli kabuslar gördüm. Küçük bir kız çocuğu vardı bir rüyamda. Sebebi sensin dedi sadece. Neyin sebebi benim ne yaptım dedim korkarak. Herşeyin sebebi sensin diyordu bana. Korkuyla uyandığımda kalbim deli gibi çarpıyordu. Yerimden doğrulup su içmeye gittiğimde gözüm saate ilişti. Saat 11:15'i gösteriyordu. Nasıl bu kadar çok uyumuştum böyle üstelik depresyon ilacımdan da içmemiştim. Yelda da gelip uyandırmamıştı. Çay suyunu koyduğumda evde ekmek olmadığını farketmiş hızlıca markete doğru yol almıştım. Ekmeğimi alıp geldiğimde kahvaltıyı yavaşça hazırlayıp kendimi rüyaların etkisinden kurtarıp karnımı doyurmam gerekiyordu. Bu rüyadan kimseye bahsetmedim yeldaya bile. Neyin sebebi bendim anlamamıştım. Ben o küçük kız çocuğuna ne yapmış olabilirdim ki.

panpa devam seri

Televizyon izlerken kahvaltımı yaptıktan sonra Yeldanın zilini birkaç defa çalmamdan sonra kapı açılmıştı. Uykulu gözlerle bana bakıyordu. Bir o kadar da yorgundu aslında gözleri. O yaşında neler yaşamıştı. Günaydın John gel içeri dedi saçı başı incin haldeyken kafasını sola yatırarak. O an karşımda sanki 22 yaşında değil de 35 yaşlarında bir kadın vardı. içeriye geçtim kapıyı kapatıp yandaki koltuğa oturdu. Uzun bir esnemeden sonra gözlerini ovuşturuyordu. Esnerken adeta koltuğa yayılmıştı. iki eliyle saçlarının altındaki kafasını kaşımaya başlamıştı. Konuşmuyorduk. Sadece onu izliyordum. Severek izliyordum hemde. Bu hali bana çok tatlı gelmişti. Kahvaltını yapmadıysan hazırlayım birşeyler dedi. O halde bile bana hala şefkatle yaklaşıyordu. Yaptığımı söyledim. Hadi kalk sende ye birşeyler dünden beri birşey yemedin heralde dediğimde kalktı sadece 1 bardak su içti ve eli sigarasına gitti. Paket boştu kendi sigaramdan uzattım ateşleyerek. Bir tanede ben yaktım. Hala uyku sersemiydi yelda. Sadece sigarasını içiyordu dertliymiş gibi. Seslice üflüyordu içine çektiği dumanı.

Sigarası bittiğinde küllükte söndürüp bir tane daha istemişti. Yaktım yeni sigarasını uzattım. Yerinden doğrulup tuvalete gitti sigarası bittiğinde. 5 dk kadar sonra tekrar çıktı elini ve yüzünü yıkamıştı çıkmadan önce. Saçlarının dipleri hala ıslak sayılırdı. Bütün tatlılığıyla bana bakıyor o yorgun, uykusuz ve bitkin haliyle bile gülümsemeye çalışıyordu. Yanıma geldi ve dizlerime başını koymuştu artık. Gözlerini kapamış düşünüyordu sanki. John seni çok seviyorum bunu unutma herşeyi senin için yaptım demişti dizlerimde uzanırken. Elini bana ver diyerek tutmuştu ellerimi. Asla bırakmak istemiyordu. Sımsıkı tutuyordu sanki beni hiç bırakma der gibi. Pskolojisi hiç iyi değildi yeldanın. Bir anda doğrularak yürüyüşe çıkalım hadi dedi bir sevinçle. Yelda daha kahvaltını yapmadın nereye çıkacağız hem yorgunsun dediğimde yoldan alırız birşeyler kendimi çok iyi hissediyorum ben demişti. Bekle o zaman üstümü değiştireyim dediğimde tamam bende değiştireyim demişti yatak odasına giderken. 10 dk kadar sonra çıktık apartmandan. Önden Yelda çıktı. ilerden döndüğünde köşenin başında bekleyecekti beni. Bende birkaç dakika sonra yanında oldum yeldanın.

Olm sıkmaya basladik kısa kes

Nereye gideceğimizi bile bilmeden yürüyorduk öylece. Biraz daha uzaklaştıktan sonra koluma girdi Yelda omzuma başını dayayarak. ilerde bir börekçi vardı girdik içeriye. Patatesli börek söylemişti yelda yanına da ayran. Ben ise kutu kola almıştım. Yemeğini yedikten sonra hesabı ödedim ve börekçiden ayrıldık. Özgürdü artık yanımda rahatça dolaşabiliyordu. Hadi yürü lunaparka gidiyoruz dediğinde gözlerindeki parıltıyı görebilmiştim. Küçük bir çocuk gibi sevinçle söylüyordu bunu. Onu kırmadan doğruca lunaparka doğru yol aldık. Birden aklıma iş için telefonuma kaydettiğim numarayı aramak geldi. Yeldaya söylediğimde buna izin vermiyorum john dedi sinirlenerek. Yelda çalışmam gerek dediğimde ne eksiğin varsa bana söylersin ben karşılarım demişti. Ne ile karşılayacaktı ki. Hem ben utanmayacakmıydım yeldanın parasını yerken. Olmaz dedim yelda çalışmam gerekli. Hayır john çalışmayacaksın yoksa nasıl görüşeceğiz beni yalnızmı bırakacaksın dedi ağlamaklı bir şekilde. Peki dedim sadece şimdilik çalışma işini erteleyerek.

Devam et panpa okuyoruz

Lunaparka geldiğimizde onun eğlenmesini izliyordum. O da ısrar etmemişti zaten bana sen de bin diye. Çabuk sıkılmış olacak ki yeter bu kadar hadi dönelim artık dedi. Yürüyerek geri dönmeye başlamıştık. Kol kola yürüyorduk. Kimseyi umursamadan rahatça geziyorduk. Yolda yürürken bir ara karşımıza dövmeci çıktı. Yelda hadi gel dövme yaptıralım dediğinde ben yaptırmayacağımı söyledim. iyi sen yaptırmasan da ben yaptıracam dediğinde beni kolumdan içeriye çekmişti bile. Aklında herhangi bir dövme yoktu aslında. Dövme kataloğuna bakıyor dövme seçmeye çalışıyordu. Sağ bileğinin iç tarafına benim adımın baş harfini güzel bir şekilde yaptırmaya karar vermişti. Dövmeyi yaptırdı ve çıktık. Eczaneye uğrayıp dövmecinin söylediği şuan adını hatırlayamadığım bir merhemi almıştık. Eve döndük yavaş yavaş yürüyerek. Hala açık olan salondaki koltuğa uzandık tv izlemeye başlamıştık. Tv koltuğun tam karşısında Yelda tv'den tarafta ben ise yeldanın tam arkasındaydım. Burnumu yeldanın boynunun sağ tarafına sokmuş öylece uzanıyordum.

Rezzzzzz

Yeldanın boyun kokusuyla birlikte beni uyku hali kaplamıştı. Birden yanımdan kalkarak ben tekele gidiyorum sen yat dedi ve yanına bir miktar para alarak evden çıktı. Tekrar geldiğinde siyah poşetin içinde şıngırdayan cam seslerinden alkol aldığını anlamıştım. 7 tane şişe bira almıştı. Yattığım yerden hafif doğrularak yarı yatma yarı oturma pozisyonuna geldim. Şişelerden ikisini açtı ve diğerlerini dolaba koymuştu. Sigaralarımızı yakıp biralarımızı içmeye koyulmuşyuk. ilk şişeler bittiğinde diğer şişeye geçmiştik. Hem sohbet ediyor hem tv izliyor hem de biralarımızı yudumluyorduk. Yelda bir sigarasını söndürüp diğerini yakıyordu. Alışverişi o yaptığı için utanmıştım aslında. Yelda bunu farketmiş olacak ki senin için tüm paramı harcarım ama böyle bana mahcup olmayacaksın biz karı kocayız seninle demişti. Sonrasında ise yaz bitmeden seninle tatile gitmek kafa dinlemek istiyorum diye eklemişti. Birkaç gün uzaklaşmak ikimize de iyi gelirdi ama bunu anneme nasıl söylerdim ki. Yelda birkaç ısrarından sonra annene yalan söylersin kandırırsın gideriz demişti. Hem sadece birkaç gün fazla değil diyerek eklemişti. Tamam dedim bakacağız bir çaresine. Gözlerinde hemen mutluluk beliriverdi. Bu kadının mutlu olması beni de mutlu ediyordu. Seviyordum çünkü onu.