arada bir gidip derslere giren, günleri pc başında geçen, platonik aşık olduğu bir kız olan biriyim. zamanında, özgüvensizliğimden açılamadım ve şimdi 2 yıldır görmedim kızı ama her gün twitterdan takip ediyorum ve hayaller kuruyorum. hayalperestim evet. yüzüm pek gülmez. sürekli suçlu hissederim. . duygusalım. çabuk etkilenirim. iyi bir insan olmaya çalışırım. nadir sinirlenirim ama sinirlendikten sonra sakinleşmem çok sürmez. bazı geceler uyukusuz kalmışlığımda yok değildir ama. insanlardan kaçarım çünkü asosyalim ve sosyal fobim var.

var mı benim gibi olan ? yoksa burda da mı yalnızım ?