karı kızın yazdıklarını okuyup 31 çekmek

oyyy cemocan. olaylara bak hele. insanların gibinin de bekçisiyim bundan kelli. birebir benimle uyuşmayan görürsem, gibtiri çekerim. baktım etrafımda kimse kalmamış, anında umutsuzluğa kapılırım. bu insanlardan bi gibim olmaz derim. bakarım gibimin keyfine bu hangi kapıya çıkar? ya ben, herkesi kendim gibi yetiştirmeye ve herkese egemen olmayan çalışan bir binin, ya malım, ya da safça duygulara kapılıp hemen kaybetmişim. işte bu düşünce tarzını takiple, bireyin yabancılaşmasına kadar gidiyoruz. egoizm ve her türlü uyuşukluğu böyle besliyo düzen. düşüncemizi böyle şekillendirip, buna güveniyo. sonuç; ben enayi miyim? kimse beni kullanamaz!

mevcudiyeti yok etmek: amacıyla içerik. ben ne istiyorum. yapım mı? yoksa kendimi oraya montajlamak mı? ortaya boş laf mı ediyorum yoksa. yalancının gözü çıksın. özgün müzik diyince aklına bi tek ahmet kaya gelenler gibi sığ insanlardan olayım. her yere kamera koyup onu bunu dikizleyenlerden bi farkım kalmasın. ne söz verdik de tutamadık biz ulan? arada ne gereksiz kaldı. sadece içim boşaldı sandım. egomu müthiş besledikten sonra bakalım bakalım amacuma ulaştım mı? bi adım sen, bi adım ben ile de çözülmez. bildiğin ayakları yere en sağlam basan düşmandan bahsediyorum burda.

paarababalarını iyi takip edin. onlar hizmet veriyosa, mutlak bişeylerin içine sıçmışlardır ve sıvıolardır. bir tarihi öyle bir yerinden vurmuşladır ki, korkudan ne yapacaklarını bilemezler. ufak bişey gibi gelir ilk başta kendilerine ama, bu kadar ufak bişeyden kıyamet kopmasından çekinirler. keşke çekmemek için üzerini örterler. keşke koca yapının içine edeydik derler madem bu kadar azarı yedik. ama işte tarih bahanesiyle yerine çakması yapılır ne var yani. geleceğe miras kazıklar dikiyoruz. umarım bi taraflarınıza girer.

yarıklar açıldı memleketin bağrında. iyi insanları, kendi açgözlülüğümüzün içinde boğup öldürüyoruz. yine kendimizi suçluyoruz. oysa başta da bahsettim. temelde bunlar yatıyosa, bu iğrenç adamların suçuysa, biz tek karar olarak bunlara karşı durmayı ve üzerlerine yürümeyi şiar edinmeliyiz. ancak şunu bilin ki, alışılageldik yöntemler işe yaramaz. yeni kahramanlara ihtiyaç var. kahraman tarihi de eski bir kavram, işte size tarihsel doku, gerisi düşmanın ve dostun ilgisini cezbetmekte, bilmedikleriyle kafasını karıştırmakta. pgiboloji ise bizi adam yerine koymaya yer açacaktır.

özet: şu üç günlük dünyada bi keyif almadan gitmek istemem.