karmakarışık aşk hikayemi anlatıyorum

Beyler adam galiba ata vermiş

@2 senin nickinde tartışılır panpa. dikkatli ol

yıl 2007. lise 2. sınıftayım. bir alt sınıfta dünyalar güzeli bir kıza vuruldum. asosyal binin teki olduğumdan platonik yaşamak zorundaydım olan biteni. onu bahçenin öbür ucundan izlerdim hep. rüzgarla gelen kokusunu içime çekerdim doya doya. varlığımı bile hissetmedi. derinden severdim onu. hala da seviyorum da..

arkadaşım da olmadığı için kızla yakınlaşıp tanışamadım da. Hiç kimseyle konuşmadığım için olsa gerek tüm okulun gözü üstümdeydi zaten. Zaten biraz piskopat gibi duruşum vardı. Boyum uzun kilom yerinde. Gözlerim sürekli bayık bakar saatlarce bir taşı veya ağacı izleyebilirim.

Üzerimdeki gözleri hissedebiliyordum. Yanımdan her geçen bana bakardı mutlaka. Alt sınıflar tanışmış gruplaşmalar da başlamıştı. Berna'da (takma isim kullanıyorum, platonik aşık olduğum kız.) bir kaç kız arkadaşı ile bir grubun içindeydi. Zaman geçtikçe onların da ilgisini çekmeyi başarmıştım. Onu uzaktan izlerken onlar da bana bakmaya başlamıştı artık. Karamsar imajım sonunda bir baltaya sap olacaktı sanırım. Bahçede kantinde koridorda nerede karşılaşsak yavaşlar gözlerimin içine içine bakarlardı. Ben başım eğik biçimde göz göze gelmeden sıyrılmanın peşinde olurdum hep. Hem kıza deli gibi aşığım heyecanım tavan yapıyor hem de 5 tane kızın aynı anda beni kesmesinden rahatsız oluyordum. Benim istediğim tek bir kişi vardı. O da bernaydı zaten.

Ve bir sene böyle monoton bi şekilde bitmişti. Ben 3. sınıf berna 2. sınıf olmuştu. 1 yıldır platonik olarak seviyordum. Aklımdan çıkmıyordu. Yürürken, otururken, dersteyken sürekli aklımda planlar dönüyordu. Artık birileriyle tanışma sırası geldi diye düşünüyordum. Ama kiminle ? Bana en hızlı şekilde yardım edebilecek kim vardı diye düşünürken aklıma okulun pekekenti denilebilecek tüm kızlarla arası iyi olan (her okulda vardır böyleleri) bahattin aklıma gelmişti. Üstelik bizim sınıftaydı tanışmam kolay olabilirdi.

birinci sınavlar başlamıştı. Meslek lisesi bilgisayar bölümü okuyordum. Bahattin bilgisayarın açma tuşundan başka bi haltını bilmeyen birisiydi. Ben ise asosyallikten master yapmam sayesinde orta seviyede php ve yüksek seviyede bilgisayar kullanabiliyordum. Ama gel gör ki bahattin am üstünde züt gibiyordu. Neyse. Sınavlar başlamıştı herkes harıl harıl ders çalışıyordu. Zaten 2 senedir bilgisayar alanında iyi olduğumu kanıtlamıştım tüm sınıf bunu biliyordu. Sınava girdiğimizde bahattinin ön sırasına oturmuştum. Tanışmadığımızdan kopya verirmisin tarzı şeyler söyleyemedi. Sınav saati geldi çattı. Soruları el çabukluğuyla cevaplayıp kağıdımı biraz çekip bahattine gösterdim. Bakıp bakıp yazıyordu. Hoca kıllanmaya başlayınca kağıdı çekip teslim ettim.

dinleyen var mı beyler ?

Sınavdan çıkınca gelip teşekkür etti. Önemli olmadığını söyledim doğal olarak bir çıkar için yapmıştım çünkü. Kantinde bir çay ısmarlayayım sana dedi bende tanışmak için kabul ettim. Gittik çayları içerken muhabbeti ilerlettim. Tam o sırada heyecandan ömrümün 5 senesinin gitti Bir şey oldu. Bernanın bulunduğu grup kantine girdi. bize doğru geliyolardı. Heyecan ve stresten kendimi gibebilirdim o an. ama iyi ki yapmamışım.

beyler ses verin

1-2 kişi reserve felan desin bari kendi kendime anlatmayayım amk

@13 devam öyleyse panpa

içlerinde en havalı ve en ateşli olan bi kız vardı, duygu. Bahattin nasılsın diye sordular ama gözler benim üstümdeydi. Berna ise gözlerini kaçırıyordu. Bunun iyiye işaret olabileceğini hissettim. Ayaküstü sohbetten sonra kızlar gittiler. Bende artık dayanamayıp bahattine kızları sordum.

anlat panpa iyi gidiyor valla

iyi kızlardır dedi. Diğerleri gibimde değildi Bernayı sordum hemen. Hayırdır diyip gülümsedi. Bende hayır elbette dedim. Davayı çaktı zaten. Yeni tanıştım bunlarla o kadar muhabbetim yok. Bi süre sonra bunlar da kıvama gelir yaparım bi güzellik dedi. Sevinmiştim. Ona yakınlaşabileceğim bir fırsat doğmuştu en sonunda.

O gazla çayı fondip yapmaya kalktım. Ama soğumamış dıbına koyduğumun çayı gırtlağımı gibtim attım. O kantinin çaylarını çözemedim zaten gibsen soğumazdı. Neyse çayının dıbına koyim konuya dönelim.

Bir ay kadar daha bir zaman geçti. Bu süre zarfında ara sıra bahattinle konuşuyodum arayı açmamak için. Normal zamanlarda yine aynıydım ama. Ağaca taşa toprağa bakar onu düşünürdüm. Artık o yakınımdayken hissetmeye bile başlamıştım. Bahçeye çıktığı an hissediyordum orada olduğunu. Garip bir duyguydu benim için.

Beden eğitimi dersindeydik. Bahattin yanıma geldi kızlar tamam dedi. Benim gözler faltaşı gibi açıldı amk. Bahattin gülümsedi. Beni gibecek diye korkuyordum her taka gülümsüyodu muallak. Nasıl ne zaman dedim. Sakin ol amk dedi şimdi sen sınıfa çık bekle. Ben bernaya durumu açıklayıp yanına getirecem sen konuşacaksın. Herşeyi ben söylersem bi anlamı kalmaz dedi. Haklıydı da amk.

çok heyecanlı la