karinca tasagi

http://inciswf.com/gityat...f.com/gityatartikoccc.swf ananın dıbına sok huur cocugu

başlık kısmına bunu yazalı sanırım 20 dakika oldu. çok düşündüm paylaşsam mı paylaşmasam mı diye. sevdikleriniz için bugün ne yaptınız lan? anneniz olur? babanız olur? dedeniz olur? kız arkadaşanız olur?ev arkadaşınız olur? kısacasız bugun sevdiğiniz için ne yaptınız yazmak isteyen olursa buyrun yazsın içini döksün. sevdiğine söyleyemediğini burda söylesin...

gene yannan gibi bi güne uyandım bugün. uyanıp tekrar 1.5 saat uyudum bu gibik gün daha da hızlıca bitiversin diye. yatak içinde dönüp durup gözlerimi tavana diktim. ampüle baktım dışarı baktım bıkkın bezgin şekilde. kana kana suyumu içtikten sonra msj attım sevdiğime. hadi çengelköye gidip kahvaltı yapalım dedim(saat öğleden sonra 3).hemen saçlarımı yıkayıp giyindim uçar gibi mutlu olmaya gittim. nadir mutlu olduğum anlardan bi tanesiydi bugun yine. insanın sevdiğiyle buluşması gibisi yoktur. yolda annemi aradım yaklaşık 17 dakika boyunca o üzgün sesiyle benimle konuştu "özledim be oğlum gel artık" dedi.4 dakika kadarda ağladı."üzüldüm" kısa kesmek istedikçe uzadı "gel gel" demeleri. hala beni minicik sanan anneme hayvan gibi bağırmak istiyordum "yeter kapak "diye ama annemdi ki lan o benim. küçükken "taklu zütümü yıkayan insandı" neydi ki bu gibtiğimin tripleri? gene kıyamadım tamam annem dedim bekle biraz daha, çok yoğunum(yannanımın kafası yoğunum) gelicem yakında. kapattım kapatırken hep ağladı gene günümü gibti attı. ölesiye üzüldüm annemi ağlattığım için. içimdeki hayvani pişmanlık duygusuyla sevdiğime sarıldım. biraz hafifledi üzüntülerim. yüzüne baktıkça dahada iyileşti bedenim. çengelköyde "süper babanın kahvesi" ne oturduk. çayımızı içip dışardan aldığımız "meşhur çengelköy böreğini" bi güzel yedik. manzarayı seyrederken bende onu seyrettim. mutluluğuma mutluluk kattım bugün yine. görüşmediğimiz sürede neler yaptığından bahsetti. bende neler yaptığımı anlattım. hadi dedim kalk taksime gidelim vapurla arnavutköye oradanda taksime geçtik. hayvan gibiydi insanlar sanki bir gib varmışçasına bi aşağı bi yukarı dolanıp duruyorlardı taksimde.gel dedim seni bi yere zütürcem. zütürceğm yeri bende bilmiyordum tam olarak yürüdük ettik "abi burda "jadur" varmış neresi" diye sordum. bilmiyorum kuzum dedi. bi kaç kişiye daha sordum onlarda bilmiyormuş. sizin ben dıbınıza koyayım tamam mı muallakler.en son biri dediki jadore (jadör) orası şu çıkmaz sokakta. dedim ki dilimin şivesinin lehçesinin mına koyayım. bekliyorum ki koskocaman bi sıcak çikolatacı çıkıcak karşıma. tuttular bizi kapıda yukarı bir çıktık yemin ediyorum şok geçirdim benim taşak kadar odamdan bile küçük taşakçık kadar bir yere gelmişiz .mekanda toplasan 5 tane masa var yok. hernese oturduk tatlılar yiyip tatlı tatlı konuştuk uzun uzun. gene gülüştük gene eğlendik. gibilen günüm toparlamıştı artık kendini. mutlu oldukça mutlu oldum. sevindikçe sevindim sırf senle konuştuğum anlattığım için. dönüş vaktinde gene gibildi günüm.en nefret ettiğim şey sevdiğinle farklı otobüslere binmektir. camdan sana baktım gözlerimle güldüm son kez. uğurladım seni. çok iyi gelmiştin ki bana. başını ellerimin arasına aldıkça yüzündeki o mahsunluğu gördükçe daha seviyorum ben seni. daha da yaşanılır oluyor gibindirik günlerim...

özet geç bin diyen dalyaraklar okusun diye yazılmış birşey değildir. sadece sevdiklerinize söyleyemediklerinizi yazınca insan bi rahatlamış gibi oluyor.ben yazdıkça keyif aldım belki sizde yazarsınız panpalar. herkese iyi sabahlar...