Benim iki tane kardeşim var. Ben liseye giderken bunlar da aynı okulun ortaokuluna gidiyordu. Benim dersler hep kötüydü bunlar da bayağı çalışkandı. Pederin durumları iyiydi o zamanlar. Okula giderken her sabah peder mutfak masasına bizim harçlıkları koyardı. Herkese eşit para verirdi. Şimdinin parasıyla günlük 10 lira. Ulan bi bozulurdum bu duruma. Ben lisede manitalarla falan dışarı çıkacak yaştayım ama herif bize de 10 lira veriyodu. Benim harçlık yetmezdi, okulda kardeşlerden para isterdim, vermezlerdi. Bir de okulda bunlara benim kardeşim olduğu için dokunan olmazdı, rahattı binler. Baktım abilerine de rahat rahat davranıyorlar. Dedim siz misiniz yaman ben mi ! Bir sabah gene harçlıkları aldık okula gidiyoruz, dedim “siz bana 5’er lira versenize bugün ben kız arkadaşımla öğle yemeğine çıkacam belki kıza sandviç falan ısmarlarım”. Ufak olanı “bize ne senin gibinden” dedi. Bi bozuldum a.q. kardeşte severim kerataları ama parayı kolaya, abur cubura yatırıyorlar her gün ben de bizim kıza bi gib ısmarlayamıyorum hep berabere bitiyor maç a.q. O sabah bizim tayfadan 3 kişiyi yolladım bunların üstüne. Bunları biraz korkutmuşlar hemen koşarak geldiler bana. Dedim “5’er lira var mı sizde” ? Hemen çıkarıp verdiler al abi dediler. Gittim numaradan bizim tayfadaki elemanlara “ulan bu çocuklara bir doknunan olursa şöyle yaparım böyle yaparım…” Bizim ufaklıklar rahatladı. Ertesi gün bizim elemanları yeniden yolladım bu sefer biraz tartakladılar bunları. Gene koşarak bana geldiler. Bakın dedim bu böyle olmayacak. Siz her sabah aldığınız harçlığın yarısını bana verirseniz bu okulda feriştahı gelse dokunamaz size. Bunlar bir şey demediler. Ama gün içinde bizim tayfayı da bunlara durmadan sataştırdım. Çocuklar kokudan altlarına yapacaklar. Teneffüse bile çıkmıyor bunlar. Ertesi sabah okula giderken çıkardı bunlar 5’er lira bir de liste yapmışlar 2 tane kendi sınıflarından bir de bizim tayfadan çocukların ismi var.. Abi bunlara derslerini ver biz her gün sana 5’er lira vereceğiz. Bizim tayfadakileri kolpadan azarlıyorum kokutuyorum. Özür dileyin lan çocuklardan diyorum. Bizimkinler bunlar özür diledikçe zevkten dört köşe dıbına koyim. Sonra diğer iki çocuğu çıkışta yakalayıp yandaki inşaata soktuk. Çocouklar gibilme kokusunu tadınca bir daha bulaşmadı bizimkilere. Böylelikle 2 sene boyunca her sabah 5’er lira otlandım bunlardan benim harçlık 2 katına çıktı a.q. ne günlerdi. Bazen vermek istemezlerdi zorlardım alıp parayı bunlara 5’er lira verirdim “BUNLAR NEYiNiZE YETMiYOR LAN” derdim.
Aradan yıllar geçti bunlar üniversite kazandı. Bense gibindirik bir işte çalışıyorum. Bunlar 2. sınıfa geçince yanlarına ziyarete gittim. 4 arkadaş aynı evde kalıyorlar. dıbına koyim bir ortamları var ömrümde o kadar karı kızlı ortam görmedim. 4’ünün de manitası var. Geliyorlar bunların eve manitaları, gelen kızların da yanlarında başka kızlar var… hepsi birbirinden afet… Gelen bi kız var adı Melis. Bizim kardeşler de anlatıyor; Abi bu çok kaşar, biz çok gibtik bunu okulun ilk yılında falan diyorlar. Ev arkadaşları da gibmiş. Melis de Melis a.q. bizse abazanlığımızın doruğundayız. Dedim bizim çocuklara lan şu Melis’i bana ayarlayın. Abim şöyle güzel işte böyle arabası var falan deyin dedim. Çocuklarda o iş kolay ayarlarız abi falan diyorlar. içim sevinçle doluyor dıbına koyim. 2-3 senedir gibişmemişim zaten bunların yanına gittiğimde. Ortam yok ki işten eve evden kahveye…
2 gün sonra bunlar okuldayken beni aradılar. Abi dediler biz Melis’e senden bahsettik. Hatta bugün akşamüstü sen evden çıkma eve gelecek, tanışırsınız. Kesin verir de abi diyorlar. Ben de lan kız eve gelecekse tanışmaya kesin verecek galiba diyorum içimden. Bizimkiler de zaten abi bizim evde seni gördüğünde hoşlanmış falan diyorlar iyice havaya giriyorum ben de.
Akşam üstüne kadar evde bir orya bir buraya dolanıyorum, arada bizimkinlere mesaj çekiyorum. Bunlar da gelecek abi dersi bitince sen şöyle güzl bir giyin şık ol falan diye yanıt veriyorlar. Ben tüm evi temizledim a.q. janti gibi de giyindim. Eve bile maaşımın yarısı eden parfümden sıktım durdum a.q. Derken tüm bu bekleyişten sonra kapı çaldı…
Kapıyı heyecanla bir açtım karşımda bi tane kargocu. Adımı sordu. Evet benim dedim elinde de bir kutu bu size dedi. Kırmızı kurdeleli bi kutu. Aldım içeri geçtim. Kutuyu açtım. içinden üstünde Melis yazılıp yapıştırılmış bir ferre dergi ile 2 tane 5 lira. Bir de not: “BUNLAR NEYiNE YETMiYOR ABi” !!!
dıbına koyim o yaşta çöktüm oracıkta ağladıkça ağladım…