Lanet olsun ki yaşanmış bir hikayedir.

Düğün için hazırlanıyorum. Annem önden dolmuşa bindi bende bigibletle gidicem. Neyse ben saçımı falan tarıyorum. Benim küçük kardeş saçma sapan bişeyler anlatıyor yine bana. Bende he he amk diyorum acelem var hadi diye. Buda ben onu dinlemiyormuşum diye küstü, bişey söyleyecekmiş ama artık sölemicekmiş. iyi dedim bende giderim ozaman. Dönüşte bi dondurma alırız olur biter diye çıktım. Bindim bigiblete hızlı hızlı gidiyorum. Geldim düğüne. Hayırlı olsun deyip bigibleti öyle bırakırım dedim gittim yanlarına bigibletle. Bir yanımda damat ve babası, diğer yanımda yemek masaları. Arkamda da bir kamera. Hayırlı olsun demek için bigibletten bir indim. iniş o iniş. Benim pantolonun züt kısmı semer şeklinde belden fermuara kadar yırtıldı. Ama nasıl yırtıldı amk. Çalgıcılar bile duyudu da müziği kesti. Ortalıkta ölüm sessizliği. Yemek yiyenlerin kafalar birer birer çıkıyor. Göremeyenler ayağa kalkıp bakıyor. Bende kalakaldım. Sonra sessizliği damatla babasının kahkahaları bozdu. Bu binler gülünce bütün akrabalar hep beraber gülmeye başladı. Huur kameraman da arkadan zütüme zoom yapıyo. Utanma duygumun zirveye çıkıp twerk yaptığı o anlarda eve nasıl geldim bilmiyorum. Sokuk kardeşimi nasıl hastaneye yetiştirdik onuda bilmiyorum. Amk hoşafı semeri yapıştırmış bana onu söylüyormuş.