kardak krizinde yaşananları anlatıyorum

tsk'da zorunlu hizmetim bitti ve olayın üzerinden çok zaman geçtiği için artık bazı şeyleri anlatmanın zamanı geldi.

eskiden askeri okullar 6.sınıftan başlardı. şimdi değişti liseden itibaren başlıyor. 13 yaşından beri giyiyorum lan be üniformayı. askeri lisede ve harp okulunda aslında derslerim iyiydi. çok parlak bir öğrenci değildim ama çokda salak sayılmazdım. ama biraz asiydim işte. çok fazlada arkadaşım yoktu. ergenlik işte tek başıma ve asi olarak dolaşıyodum ortalarda.

@1 panpa ben de zamanında paraşüte kıbrısa çıkartma yapmıştım. adaya ayak basan ilk teğmen bendim.

askeri okullarda şöyle bir şey vardır panpalar her işlediğiniz suç için size bir ceza puanı verilir. ehliyette olduğu gibi. eğer bu puanlar belirli bir barajı geçerse sıçtınız demektir. mezuniyetten sonra tsk'daki en saçma sapan görevlere sizi verirler. doğru düzgün rütbe alamazsınız. ben daha harp okulu 2. sınıfta bu barajı geçmiştim.

@1 tansu çiller.. eehh güzeldi o günler be.. milenyum oçları doğmamıştı daha

yani önümde gibtiri taktan bir kariyer vardı. en saçma sapan görevlere verilecek en boş işleri yapacaktım. daha o zaman kararımı verdim işte. bu durumdan kurtulmanın tek yolu özel kuvvetlere girmekti. en azından yaptığım işin bir anlamı olurdu. ne kadar zor olursa olsun kararımı vermiştim ve yapacaktım.

3. sınıf ve 4. sınıf full vücut çalıştım. hergün kilometrelerce koştum. kusana kadar koştum. en önemli şey budur bu işlerde kondisyon ve koşu. çünkü bazen 24 saat uyumadan intikal yaparsınız. 15 dk. lık bir çatışma için. eğer kondisyonunuz iyi değilse yorgunsanız çatışmadan zaten sağ çıkmazsınız.

2 yılda iyi işler yaptım panpalar. aslında bu işler tam bana göreydi. kimseyle uğraşmıyorsun. seni zorlayan kendi sınırların. mezuniyetten sonra beklediğim oldu gibtiri taktan bir yer ve boş bir görev aldım. hemen dilekçemi verdim özel kuvvetlere girmek istiyorum diye. cevap geldi 3 ay sonra sınavlar var hazırlan diye.

ya mına kodugum uzun uzun yaz kısa kısa yazma bak yıne sınırlendım ya

yaw he he

o bayrak ya inecek ya inecej

devam et panpa

reserved

res

Geçen yine gabar dağındayım

ben zaten hazırdım. yani sınava girene kadar en azından öyle olduğunu sanıyodum. sınavda ağzımıza sıçtılar. 1 hafta boyunca etap etap gibtiler bizi. sınava girenlerin %90 ı son aşamaya gelemedi bile. benimse son bir etabım kalmıştı onuda verirsem fiziki sınavı geçecektim. ama en zoru oydu.
helikoptere bindik. gözümüzü bağladılar. daha önce böyle bir etap daha yapmıştık. ama bu sefer gözümüzün yanısıra burnumuzuda tıkaçla tıkadılar. aslında anlamam lazımdı ama benim jeton düşmedi işte. o zamana kadar ki tüm etaplar kardaydı. ben bunuda karada olacak sanıyordum. bir yere geldik atla dediler atladım. ben karaya atlayacağımı sandığım için en fazla 2 m filan düşerim sanıyodum. ama düştükçe düşüyodum. sonunda cup suya. panik oldum beklemiyodum böyle bi şey. zaten etabın başında panik olduğum hemen fark edilmiş. fiziki mülakatlardan sonraki yüz yüze mülakatlara çağrılmadım.

kardakda gibtiğim karı capsli

yılların emeği gitmişti. gibtiri taktan bir hayat beni bekliyordu. ama 6 ay sonra işler değişti. benim hedefimde hep bordo bereli olmak varı sat ve ya sas olmayı hiç düşünmemiştim. Görev yaptığım yerdeki komutanım beni birgün odasına çağırdı. bak dedi sat-sas larda kadro artışı olacakmış yazı geldi istersen fiziki sınava girmeden sadece mülakatlara girerek sat-sas olabilirsin dedi. düşüneyim dedim. sonra kararımı verdim. mülakatlara gidecektim.

kör bu rumlar amk o kadar gemi arasından iki sürat motorunun görmemişler