http://www.imgim.com/90827karanlik.jpg

Güzel bir hikayeye devam okuyacaklar rez alsın azar azar başlayalım...

Kalbinin güm güm atan sesini, hoparlörden verilmişcesine duyduğuna yemin edebilirdi. Ağzında ki pas tadının nedenini çözemese de, sanki dişlerinden bir kaçı kırılmış ve ağzından eksilmişti. Dilini ağzının içinde amaçsızca gezdirerek, ekgib dişlerini yokladı, bulamamıştı. Ağzında sadece kan tadı vardı.

Sesler kafasının içinde gibiydi. Güm güm, güm güm. Kalbinin atışını bu denli net duyduğunu hatırlamıyordu. Yavaşça gözlerini araladı. Yattığı yerden gördüğü ışığın kaynağına kafasını hafif kaldırarak baktı.

Kirli bir ampulden yayılan zayıf ışığın aydınlatmaya çalıştığı genişçe odaya baktı. Görebildiği kadarıyla oda bomboştu. Beton zemini aydınlatmaya çalışan düşük mumlu ampul, bazen çıtırdıyor, yanıp sönüyor, gözlerine şimşek etkisi yapıyordu.

Neredeydi, buraya nasıl gelmişti? içinde cevabını henüz bilmediği sorular vardı. Ortadan ikiye ayrılacakmış gibi sızlayan kafasını ellerinin arasına alarak, kandan keçeleşmiş saçlarını parmaklarıyla ayırmaya çalıştı. Kandan yapış yapış olmuşlardı. Elini saçlarının arasında gezdirerek, bir yara aradı.

Okuyun amk okuyun