karanlık çökmeye başladı

Başlamanın vakti geldi demektir.

Burada hepimiz yazları köye göçeriz. Merkezden 1 saat uzaklıkta küçük bir köy. Market veya benzeri hiçbir şey yok. Sadece cuma günleri ilçeye erzak alış-verişi için gidilir. Onun dışında hayatla pek bağlantımız olduğu söylenemez. 3 yıl önce bu zamanlardı. Her zamanki gibi traktöre eşyaları yerleştirip yola çıktık. internetten her şeyden uzak 2 ay yine başlıyordu. Daha şimdiden sıkılmaya başlamıştım. Hala telefon çekiyorken arkadaşları aradım akşam köy kahvesinde buluşma kararı aldık. ilk gün iş olmayacağı için kahvede takılacaktık.

köye geldiğimizde hava kararmaya başlamıştı , herkes yeni geliyordu eşyaları yerleştirme telaşı , evi temizleme işleri , aynı taktan işler. Traktörden atladım her yerim kasılmıştı dıbına koyim traktör yolculuğu da ayrı bir dertti. Arkadaşlarıma bakındım ama daha gelmemişlerdi. Eşyaları indirdikten sonra izin isteyip köy kahvesine gittim , arkadaşları bekliyordum, seyhan emmi gene tek başına fal açıyordu, ulan herkesi anlıyordum da seyhan emmiyi çözemedim anasını satim. yaz kış bu köyde kalıyordu, tuhaf da bir adamdı. Hava karardı mı kahveye düşer oyuna başlardı. Ne oyun oynarken konuşurdu ne de başka zaman. Tüm bahçeyi tek başına yapıyordu , işçi tuttuğuna denk gelmedik. Masasına da kimseyi oturtmazdı. Arada çay isterken el hareketi dışında iletişimi yoktu.

Ertuğrul dayı geldi bir süre sonra yanıma , nasılsın yiğido nasıl gidiyor okul bitti mi ? diye sordu. Anlattım durumu daha bu işkenceyi çok çekecektim. Her gelen kaç sene kaldığını , sınıfımı geçip geçmediğimi soracaktı zaten bu farz gibi bir şey olmuş amk. Bir gün megafon alıp köye yayın geçmeyi bile düşünüyordum. Zaten gibtir taktan bir yerde geçiyor tatilim bi de böyle şeyler var. Neyse biraz sohbet ettikten sonra arkadaşlar damladı kahveye, hızır gibi yetişti ipneler. Selamlaştıktan sonra başladık eşliye. Ertuğrul dayı da yancıydı, bi de elime karışmasa amk . iyice sinir olmuştu. Potlu oynuyorduk ( 101'in kağıtla oynananını düşünün).

Zaten bıkkınız ya dıbına sokayım oyun bende kaldı. Hesabı ödedikten sonra çıktık kahveden bizimkilerle orta bağ'a çıktık. (orta bağ dediğimiz yer ilçeyi yukarıdan gören güzel bir manzarası olan yer, 150 kök ağaç var seyhan emmi'nin toprakları). Sabahtan beri sigara tüttürememişim zaten büyükler var diye yaktım sigaramı içime bir çektim, şuana kadar başıma gelen en iyi duygu buydu sokayım. Arkadaşlar da yaktı sigaralarını, kerim salağı gelirken karton almayı unutmuş. Ulan her sene geliyoruz buraya cumaya kadar gitmiyoruz kafana sokayım ben senin nasıl unuttun amk , ben ve diğerleri almıştık stoğumuzu yanımıza. Neyse bu salağa benden otlanırsın cumaya kadar dedim. Zaten evlerimiz dip dibeydi. Haftaya da ben bu maldan otlanacaktım. Sohbeti ederken böğürtlenlerin arasından ses geldi , biraz irkilmiştik , kimse de bakmaya gidemiyordu. Telefonun flaşını yaktık , kim var orda ses ver diyoruz ama boşa tek bir çıt sesi yok. Bu iş iyice taka sarıyordu amk , kalkın gidelim dedim.

http://www.youtube.com/watch?v=HiS9J9Y9o5Q

edit : beyler link atamıyorum

youtube'a girin dark-ambient archives yazın ilk videoyu açın.

beyler müziğimizi açın geliyorum. Bir çay demleyip sigaramı yakacağım

@20 eline sağlık tam olarak o

Salim diretmeye başladı gitmeyelim diye. Hepimiz ürkmüştük ama biz gitme taraftarıydık, muhtemelen bir köstebek ya da kirpi gibi bir şeydi. Salim illa orada tam olarak ne var öğrenmemiz gerektiğini söyleyip duruyordu. Biz salimle tartışırken bir ses daha geldi hepimiz refleks olarak sese yöneldik. Hiçbir şey yoktu. Salim kalktı yerinden böğürtlenlere doğru yöneldi. Gitmesen bin giberim yaptığın işi diye bağırdım. O sırada karşıda seyhan emminin evinin ışığı yandı. Hepimiz ayaklandık, namık noluyo lan gece gece giberim gidelim diyordu. Salim olduğu yerde kala kaldı. Bi eve bakıyorduk bir böğürtlenlerin oraya. Ne olduğunu anlamaya çalışırken seyhan emmi bağırdı aşağıdan defolun diye. ilk defa sesini duymuştum adamın dıbına sokayım. Tek laf bile etmeye kalmadan taş attı defolun lan diye hepimiz koşarak patikaya çıktık.

@24 nerenle okuyorsun bilmiyorum ama yavşak arkadaşım ilk köye ben vardım dediğimin neresini anlamadın acaba git 5.giriyi tekrar oku öyle gel.

orta bağdan yeterince uzaklaştıktan sonra nefes nefese kalmıştık. Durduk hepimiz birbirimize bakıyoruz ama tek kelime edebilen yok. Salim bir şeyler mırıldanıyordu ipne ama anlayabileni gibeyim. Eliyle bağı işaret ediyordu. Gayri ihtiyari hepimiz baktık seyhan emmi sigara içtiğimiz yerde bize bakıyordu. Bu adamın derdini gibeyim ben, nasıl biriydi ne yiyordu kimse bilmiyordu koduğumu. Biraz soluklandıktan sonra hadi gidelim dedi kerim haklıydı da , yavşak oradan bize bakıyordu , yürümeye devam ettik. Köy meydanına geldiğimizde tekrar durduk ve yere çömdük. "Ne oluyo lan" dedim "az önce ne oldu orada". Namık " bilmiyorum abi o ses neydi ki " dedi. Benim aklıma takılansa evdeki ışıktı. Seyhan emmi yalnız yaşıyordu , kendi dışarıdayken nasıl ışık yanmıştı kafam almıyordu amk.

"ışık nasıl yandı ki "dedim. Kerim " belki de uzaktan kumandası vardır, belki de sensörlüdür" dedi. Ulan ben senin beynini gibeyim diye atladı salim " köydeyiz ulan zütüne koyduğum köydeyiz ne sensörü ne uzaktan kumandası " kerim " senin kafanı gibeyim ben eğer bakmaya bu kadar niyetli olmasaydın başımıza gelmeyecekti" iyice birbirlerine giydiriyorlardı. gibimde değildi bense namıkla göz göze geldim fena halde korkmuştuk. Ne gibim oluyordu amk. Seyhan emmiyi birilerine sormak gerekecekti. Yalnız yaşıyor diye biliyorduk belki de bir akrabası falan gelmişti, ne de olsa 1 senedir görmemiştik. En mantıklısı buydu.

bu iki gerzek sonunda susunca durumu anlattım. Hepimizin kafasına yatmıştı , dağıldık biz kerimle eve doğru yöneldik salim ve namık da evlerine doğru yöneldiler. Yarın sabah ilk iş soracaktık kahveye gidip seyhan emmiyi. Kerim
-Bi sigara versene .
-Daha cebindeki paket bitmedi ne sigarası amk.
- Dal istemiyorum lan bir paket ver ben bu gece uyuyamam bitiririm bu paketi. Haklıydı amk ben de uyuyamazdım bu gece. Bi mantıklı açıklama alana kadar düşünmeye devam edecektim. Kafamda senaryolar yazıp durmaya başlamıştım şimdiden. Eve geldiğimizde küçük kardeşim açtı kapıyı girdim kartonu açıp bi paket çıkardım. Kerim'e verdikten sonra vedalaştık, karşıya geçip eve girene kadar da bekledim. O girdikten sonra ben de geçtim yatağa uzandım. Kardeşim konuşmak istediyse de oralı bile olmadım. Kafam oldukça doluydu zaten.

Sabaha kadar gözlerimi kırpmamıştım. Sigara içmeye dışarı çıkmaya korktuğumdan odada içmiştim hepsini. Babam uyandırmaya geldiğinde yedik azarı. Zoruma gitmedi nedense. Kahvaltıda konuyu açmak istemedim ama kendimi zor tutuyordum. Babam bu gün ne yapmamız gerektiğini anlatıyordu ama zerre umursamadım. Baba benim 11 e kadar işim var sonra gelicem diyip çıktım dışarı. Arkadan bağırdığını duyuyordum ama şimdilik önemsizdi. Kerimlerin kapıyı çaldım kendi açtık kapıyı zaten hazırdı hemen çıktık. Kahveye gidelim bizimkiler de gelirler zaten dedim. Kahveye vardığımızda namıkla salim zaten oradaydılar.

bir masaya geçtik kahveci dayı ağzı kulaklarında ( adamın adı murattı ama hepimiz kahveci dayı diyorduk adama , bahçesi yoktu kahveden kazanıyordu , en temiz iş onundu aslında amk , derdi yok tasası yok çayı demle bardağı topla , ne kasa taşı ne bel belle. ) hayırdır yiğidolar erkencisiniz iş yok mu iş dedi. Ağzını gibeyim senin kapitalist sistemin efendisi. Namık yok dayı gideceğiz de bir şey sormaya geldik buraya dedi. Kahveci dayının zaten diğer işide köy dedikodusu yapmak dıbına sokayım dikkatini çektik durun çay koyup geliyorum dedi. Buldun ya bi de hesap kitle anasını satim.

neyse kahveci dayı çaylar tepside masaya damladı , sırıtıyordu, o sırıtıyordu da biz bir türlü konuşamıyorduk amk, eee anlatacak mısınız dedi ? Ben girdim konuya seyhan emmi yalnız mı yaşıyor dedim. Birden suratı düştü dayının , biz de bu tepkiyi beklemiyorduk irkildik. Ne için sordunuz bunu şimdi ? dedi.
Kerim : hiç abi öyle merak ettik her sene tek başına gelir fal açar , konuşmaz etmez ne iştir anlamadık.
Kahveci dayı : Yiğidolar yıllardır ilk defa mı soruyorsunuz bunu çıkarın ağzınızdaki baklayı . demesiyle iyice korktum. Kahveci dayı ne biliyordu acaba da rahatsız olmuştu. Normalde dedikodu onun mesleğiydi sırıta sırıta herkese giydiyordu bu kahvede de neden şimdi böyle ciddiye bağlamıştı, işkillenmeye başladım iyice. Bizimkilere baktıktan sonra konuyu anlatmaya karar verdim. Tüm olanı baştan sonra anlattım. Pür dikkat dinledi. Tek kelime etmeden.

isviçre maçı nedeniyle ara veriyoruz binler , kaçırdık buraya dalıp maçı. Karanlık iyice çöktüğünde buradayım

o sürekli konuşan adam boşverin bu işleri hadi işinizin başına gidin dedi. Bu işte bir binlik vardı , iyice kıllanmıştık. Ne tak dönüyordu lan köyde. Kalktık meydana doğru yürüdük. Hepimizin kafasından aynı fikir geçiyordu , seyhan emmi tarlada olduğu zaman gizlice evine girecektik. Saat 1 gibi meydanda buluşmaya karar verdikten sonra hepimiz kendi bahçesine gitti. 12 buçuk gibi iş bitmişti yemek yemeyeceğimi söyleyip meydana geldim erken gelmiştim çünkü merak ediyordum, salim dışında diğerleri oradaydı. Saat 1 buçuk oldu hala gelmedi. Merak edip bahçelerine gittik abisine sorduk çıktı sizle buluşacaktı dedi.

belki bizi beklmeden gitmiştir geç kalmıştır düşüncesiyle orta bağa gittik. Kerim seyhan emmiyi bekleyecekti nöbetçilik yapacaktı. Biz de salimi aramaya başladık yoktu nereye kaybolmuştu acaba. Onu bekleyemezdik çıkınca aramaya karar verdik. Bir an önce içeri girmemiz gerekiyordu, namık önden girdi ben de arkasından giriş boştu , mutfak salon her yer tertemizdi . Evde anormal bişey yoktu. Tam çıkacaktık ki kilere bakalım dedim. Yatak odasının tam karşısından giriliyordu , penceresiz , karanlık bir oda. Merdivenle aşağı inmemiz gerekiyordu. Namık tereddüt etti telefonun flaşını açtık merdivenlerden inmeye başladık. Korka korka ilerliyorduk ışığı namık arkadan tutuyordu. Bir eli de omzumdaydı. Ben de yumruğumu sıkmış yavaş yavaş iniyordum. içerden sesler gelmeye başladı. Biri bir şeye çarpıp düşmüştü.

sesi duyunca durduk. Koku ağırlaşmıştı iyice. Midem kalktı. Işığı namıktan aldım tam inmemiştik ama bi kısmı görünüyordu kilerin. Çömelip ışığı içeri doğru tuttum. Işık çok güçlü değildi ama içerisi bir garip görünüyordu. Biraz daha inmemiz gerekliydi. Ayağa kalkmadan birkaç basamak daha indik. O sırada bir ses daha duyduk. Sağ köşede bir şey kıpırdadı. Korkuyla telefonu elimden düşürdüm. Işığı yukarda kalacak şekilde son basamakta durdu. içerinin bir kısmı iyice kör kalmıştı. Çarpma sesleri duymaya başladık. Tak... tak ... tak ... tak... tak... Oldukça ritmikti. Sonra çığlık benzeri sesten sonra kesildi. Namıkla göz göze geldik ve arkamıza bakmadan yukarı doğru koşmaya başladık.